Emine Gündüz

Ayşe Tülay'ın "Göğ" sergisi, yereşmek (yer eşmek, kendine yer yapmak) ve göğermek (olgunlaşmak) eylemleri çerçevesinde şekillenir.

Bezenmiş, eserleri aracılığıyla, izleyicinin dünyayı farklı bir perspektiften görmesini sağlayarak, kadınların güçlerini ve toplumdaki yerlerini yeniden tanımlama imkânı sunar.

Her bir sanatçı kendi hafızasından yol alırken; anılarından, eserlerindeki mücadeleci ruhu ve derin hikayeleri kesişimsel olarak hissedeceksiniz.

“Mikro Mobilite” teması altında, “Makro Feminizm Mikro Mobilite” başlığıyla yola çıkmaktadır. Bu tema, 25 km/sa altı hızlarla, sadece bisiklet kullanımıyla sınırlı kalmayıp, yürüyen flanörler veya küçük ve hafif araçlar aracılığıyla ulaşımı kapsayacak şekilde geniş bir perspektif sunmayı amaçlıyor.

Türkiye’deki ekofeminist mücadeleyi anlatan Kayra, “Yeryüzüne, Gaia'nın kendi kendini yenileyen yaşam ağının bir parçası olarak var olma ve bu yaşam ağını koruma, sürdürme çabası, aslında mücadelemizin özünü oluşturuyor” diyor.

Banu Birecikligil, “Son yıllarda, cinsiyetçi rollerin özgürleşmesiyle birlikte, swing dansları klasik rollerin ötesine geçme konusunda önemli bir gelişme gösteriyor” diyor.

Albüm; deprem öncesi ve sonrasındaki kadınların duygusal zorluklarını dikkat çekerken “Duy Sesimi” adıyla çıktığımız yolda depremle özdeş “Beni Duyuyor Musun?” sesiyle birlikte dayanışmaya çağrı oluşturuyor.