Didem Çelik

Seray Şahiner, 3. sayfada muhtemel yüzü mozaikli ya da gözü siyah bantlı başkarakterin eve dönüşünden sonra olanları anlatıyor, şiddet gören kadının bağırışlarını duyup kapısını kapatan komşudan farksız ayıbımızı yüzümüze vuruyor.

Memlekette adım başı tanıdık, hoş kimseyi tanımasan da herkes ahbap, herkes can. Kahvehanelere kadınlı erkekli oturup festival programını, biraz Dersim'i ve solcu abiler ablalarle memleketin halini tartışarak geçti.

Adalet yerini buldu, Şahbaz tutuklandı. Değil mi? Adalet sonunda yerini buldu? Buldu değil mi? Şahbaz içerde. İçerde değil mi? Peki azmettiricisi ne olacak? Vicdanı kömüre dönmüş olanlar ne olacak?

Ben o zaman çok küçüktüm, anam, babam, ablalarım ne yaptı, yangın haberine kim nasıl ağladı bilmiyorum. Lakin şimdi çok büyüdüm. Babam hep gözlerimin önünde kalın siyah paltosuyla, annemin elinde bir mendil ile.