Aslıhan Gençay

Bahar’ın “katillerini” çok iyi biliyoruz: Erkek şiddeti, eril tahakküm, oğlan analarının dayanılmaz acımasızlığı, adaletsizliği ve suç ortaklığı! Ona ısrarla yaşatılan ölümcül mahrumiyet, E.’siz geçen bir anın bir yıla bedel olması...

Velev ki Sincan Cezaevi Kampüsü üzerinde uçan bir güvercinsiniz. Şansınız yaver gitmedi, tüylerinizi katran gibi kaplayan bir kimyasal maddenin içine düşüverdiniz. Birkaç defa kanat çırpabileceksiniz en fazla. Ne yapardınız? Ben biliyorum, bizim havalandırmaya sığınırdınız. Tavuk da böyle yaptı.

Funda, Kırşehir’in köy okullarında öğretmenlik yapmış; ‘aile geleneğini, sürdürerek Eğitim-Sen’e de üye olmuştu. Kırşehir Eğitim-Sen yöneticisiydi. Şimdi ayrıca ‘Facebook Terör Örgütü'nün de bir kadrosuydu.

Feride ve Diyar, 10 Kasım 2016’da geldiler Sincan Kadın Kapalı Cezaevi’ne. Aranan, eşi Lokman’mış aslında, lakin o ortalıktan kaybolduğu için Feride’ye bir nevi “rehin” muamelesi yapılmış. Lokman Feride’yi sevmiyor. Feride için gelmez.

Diyarbakır’dan İstanbul’a ailesinin yanına gelmek için bindiği otobüsün çevrilmesi sonucu gözaltına alınmış ve maalesef Türkiye televizyonlarından tüm ülkeye “canlı bomba” olarak teşhir edilmişti Rewşan. Ardından Sincan…

Eşi Murat’ın da tutuklu olması Su’nun dedesi ve teyzesinin kanatları altında kalmasını gerektirmiş. Anne, baba ve anneannesinin tutuklandığını bilmeden hayatına devam etmek zorunda kalmış. Soru şu: Nereye kadar? Su er geç gerçeği öğrenecekti.

Bahar, Siirtli bir Kürt kızı ve 2011’de Mersin’de kurulan barış çadırına gitmiş. Tüm arkadaşları orada olduğundan eksik kalmamış. Gidilebilir de elbette, barış çadırına gitmenin ve barış istemenin nesi kötü

Çiçek Ağırman'a “örgüt üyesi” suçlaması yöneltebilecek hiçbir delil veya somut bir kanıt göremedim fezlekede. Nitekim savunmasını üstlenen avukat da gayet güzel belirtmişti mahkemede. Lakin Çiçek buradaydı.