Kayıp Yalnızlık Ormanı
Büyük şehirlerin dakikaları kovalayan hızlı ve devingen yaşamına alışkın olan bana, bu şehir, antik dönemlerin sürgün zamanları gibi geliyordu. Binlerce yıl öncesinin gizemli yavaşlığı."
Yukarıdaki alıntı Özlem Narin Yılmaz'ın Eylül 2006'da yayınlanan Kayıp Yalnızlık Ormanı kitabındaki Zümrüt Zambak öyküsünden.
Kayıp Yalnızlık Ormanı; Hicran, Baykuş Sesi, Yılan Düşler, Gittiğin, Zehirli Düş Sarmaşıkları, Hüzün Kapıları, İncir Ağacının Gölgesi, Akrep Avcısı ve kitaba ismini veren Kayıp Yalnızlık öyküsü gibi ilk anda insanı alıp götüren ve hüzünle, eski zaman sesleri ile buluşturan öyküler.
Kayıp Yalnızlık Ormanı, Özlem Narin Yılmaz'ın ilk kitabı. İlk kitaplar genellikle yazarın ilk göz ağarları olur; bu defa da durum farklı değil. Yazarın öğretmen olması ve ilk görev yerinin de Mardin olması nedeniyle, büyük ölçüde Mardin kokan ve Mardin'in gizlerinin satır aralarına sızdığı bir kitap olmuş.
Doğunun esrarengiz şehirleri öteden beri yabancılar için bilinemez olmuş. En bilinenleri bile her defasında adeta yeniden keşfedilmeyi beklemiş. Dışarıdan bakan sırdaşlar, sır çözücüleri doğunun şehirlerinde genellikle "eski zaman tınıları" aramışlar.
Kimi, aradığı tınıları ya bir bedestende, ya bir kilisede, ya da yıkık viran bir harabede bulduğunu sanmış! Doğunun eski tınılı şehirleri genellikle şehirli olan ve şehirde yaşayan için bir dünya gibi algılansa da, "dışarıdaki" için -birkaç günlük olsa gerek- cazip, ama içine girdiğinde bir süre sonra acizlik mekânları olarak algılanır olmuş.
Batının her yönüyle yoğun yaşantısına alışkın olanlar için eski zaman fısıltılarıyla yaşayan bu şehirler, insanlara, konuk ya da değil, neleri çağrıştırır, doğrusu hep muammadır.
Kayıp Yalnızlık Ormanı'nda gezinirken "...bakıldığında acı veren, ama sürekli hatırlanan ve bakılmak istenen fotoğraflar" da var. Eski zamanlara, eski seslere, eski acılara, eski yalnızlıklara sürekli göndermeler de...
Kayıp Yalnızlık Ormanı yirmi bir öyküden oluşuyor. Bugünlerde sırf iyi görüntü veriyor diye televizyon dizilerinin vazgeçilmezi olan yalan-yanlış bir dolu yaşanmamışlığı Doğu'nun gerçek hayatının örgüleri gibi bizlere sunmaya çalışanlara aslında alternatif diyebileceğimiz tatta kamera arkası görüntüler sunuyor.
"Elinizi uzatıp sizi karanlık ormandan çıkaracağını umduğunuz kişinin de aslında kaybolmuş olduğunu anladığınız anda orman daha da kararır! Ağaçlar koyu gölgelerini daha da karartıp düşürürler üzerinize..."
Kayıp Yalnızlık Ormanı, çok eski zamanlardan kalma bir şehirde eski sesleri, eski tınıları hüzünle arayışın filmografik öyküleri tadında bir ilk kitap.
Özlem Narin Yılmaz, Kayıp Yalnızlık Ormanı ile Türkçe edebiyata hoş gelmiş.(ŞD/EÜ)
* Özlem N. Yılmaz, Kayıp Yalnızlık Ormanı. Eylül 2006. Everest Yayınları. İstanbul