El Alto ve La Pazda Su Tekrar Bolivyalıların

Bolivya, Dünya Bankası yardımlarının bir şartı olarak dayatılan La Paz ve El Alto'daki su hizmetlerinin özelleştirilmesine son verdi; Fransa merkezli Suez grubuna bağlı Illimani Su Şirketi'yle yapılmış olan sözleşmeyi bitirdi. Şirketin yerini kamu kuruluşu olan Toplumsal Su İşletmesi aldı.

Devlet Başkanı Evo Morales, başkent La Paz ve El Alto'da Bolivyalılara ücretsiz su hizmeti verebilmek için 5,5 milyon dolar harcanacağını duyurdu. Su dağıtım hizmetinin özel sektöre ait olamayacağını, halka ücretsiz su verilebilmesi için hizmeti devletin üstlenmesi gerektiğini söyleyen Morales, Illimani şirketinin ülkeyi terk etmesi için mücadele eden toplumsal örgütlere teşekkür etti.

Morales, "Yeni kurumun Bolivya halkı için bir model haline gelmesini ümit ediyoruz" dedi.

Bolivya'da, Dünya Bankası yardım programlarının şartı olarak 1997'de su sistemleri özelleştirilmişti. Ocak 2002'de El Alto'da yaşayanlar su özelleştirmesine karşı eylemlerine başlamıştı.

Eylemlerin ardından, Bolivya'daki The Democracy Center'ın yöneticisi Jim Schultz şöyle yazmıştı:

Kamuya ait su sistemlerinin özelleştirilmesini, Bolivya halkı seçmiş değil. Bu seçim onlara, 1990'ların ortasında, Dünya Bankası yardımların açık şartı olarak özelleştirmeyi öne sürdüğünde dayatıldı - dünyanın pek çok yoksul ülkesinde olduğu gibi. Ayakta kalmak için dış yardıma fazlasıyla bağımlı olan Bolivya gibi yoksul ülkelerin, böylesi baskılara hayır deme olanağı pek yok.

Dünya Bankası'nın su yetkilileri, suyu özelleştirmek için üstelediklerinde, hep iyi niyetli olduklarını söylerler. Banka, yoksul devletlerin, kamu su sistemlerini etkin bir şekilde işletemeyecek denli yolsuzluğa bulaşmış, donanımlarının da yetersiz olduğunu öne sürer. Banka'nın söylediğine göre, suyun yabancı şirketlere devredilmesi, gerekli yatırımın ve nitelikli bir yönetimin önünü açar.

Özel yatırımlar vaadinin, yoksulların karşılayamayacağı bir pazar fiyatlandırmasına dayandığı ortaya çıktı. El Alto'da, su ve kanalizasyon anlaşmasının maliyeti, yıllık asgari ücretin yarısını geçmiş durumdaydı. Nitelikli yönetim vaadinin, şirket önderlerinin yoksullara acı çektirmesi, hatta Bechtel'le Abengoa örneğinde de, bir kenara çekilip yoksulların ölümünü seyretmesi anlamına geldiği ortaya çıktı. Hiç kimse - ne Dünya Bankası, ne Bolivya hükümeti ve tabii ki ne de bu işe karışan çokuluslu şirketler - Bolivya halkına "Suyunuzu özelleştirmek istiyor musunuz?" diye sormadı. Bir halkın yapıp yapabileceği en önemli seçimlerden biri - kamu mu, özel sektör mü? - bu insanların elinden alınıp, bir yarıküre uzaktaki beyaz bir binada, iktisatçılar ve kuramcılar tarafından yapıldı. (TK)