Çocukları Sokağa Düşüren Nedenlerle Sokak Çocuklarının Sorunlarının Araştırılarak Alınması Gereken Tedbirlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırma Komisyonu, ilk toplantısını yaptı.
Komisyona bilgi veren bakan Güldal Akşit, sokak çocukları kavramı incelenirken, sokakta çalışan ve sokakta yaşayan çocukların ayrı ayrı ele alınması gerektiğini söyledi.
Sokakta çalışan çocukların sokakta yaşamaya "aday" olduklarını anlatan Akşit, Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu'nun (UNICEF) aileleri ile hiçbir bağı olmayan ve 24 saat sokakta yaşayan çocukları "sokağın çocukları" olarak tanımladığını söyledi.
Akşit, Türkiye'deki sokak çocuklarının sayısı hakkında herhangi bir veri bulunmadığını, çeşitli kurumların 2003 yılında ancak 23 bin 872 çocuğa ulaşabildiklerini söyledi.
Sokak çocuklarının çalışma yaşının 7-11 arasında değiştiğini ve yüzde 95'inin erkek olduğunu belirten Akşit, 2003 yılında Emniyet Genel Müdürlüğü'nün sokakta yaşayan, madde bağımlısı ve suça karışan 88 bin 313 çocuğa müdahale ettiği bilgisini verdi.
Akşit'in verdiği bilgiye göre, bu çocukların yüzde 15'i 0-10, yüzde 85'i de 11-18 yaş grubunda. Bu çocukların yüzde 44'ü sigara ve madde bağımlısı. Yüzde 56'sında kötü bir alışkanlık belirlenemedi. Bağımlıların yüzde 4'ü alkol, yüzde 2'si tiner, yüzde 2'si bali, yüzde 2'si uyuşturucu bağımlısı.
"Sorun tamamen ekonomik"
Akşit, gecekondulaşma ile sokak çocukları arasında doğrudan bir ilişki olduğunu da söyledi.
Sokak çocukları sorununun giderek büyüdüğünü ifade eden Akşit, 1990'da Türkiye'nin imzaladığı Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin (ÇHS), yeterince hayata geçirilemediği için işlevsel olmadığını söyledi.
Akşit, sokak çocuklarının yüzde 47'sinin Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nden geldiğini, yüzde 42'sinin ilköğretimi yarıda bıraktığını, yüzde 49'unun parçalanmış aileden geldiğini, yüzde 53'ünün de aile içi şiddete maruz kaldığını kaydetti.
Akşit, sorunun tamamen ekonomik olduğunu söyledi. (EÜ)