Naverokên bi miftegotina Bîra Tiştan

Rûpoş ji demên gelekî kevn ve tê bikar anîn; Ji bo parastina rûyî, veşartin, performans an ji şahiyê hatiye bikaranîn.

Çît, çîtik, temezî, çarik, xêlî, laçik, şimaqî, poşî, desmal… Gelek navên wê hene. Lê belê "Leçek" bêtir tê tercîh kirin. Ji bo ji sar û germê xwe biparêzin ew bikar anîne. Di nava demê de wateyeke olî lê bar kirine û piştî wê bi bi tenê ev wateya wê derketiye pêş.

Gelek çavkanî dibêjin ku pêlavên herî kevn li Misrê hatine çêkirin. Li Misrê pêlav, şimik bûn ku ji binikek û du qayişan pêk hatibû. Şimik mînaka yekem a pêlavan e. Li Japonyayê ji bo şimaman "zori" an ji "geta" dibêjin. Topikek di şimikên Pers û Hindiyan de hebû.

Kember perçeyek gelekî girîng e ji "Kiras û Fîstan" û "Şal û Sapik" ê Kurdan. "Şal û Şapik"ên mêran ji pantolan fireh ên rengên xwezayî, gomlekên sade û êlek an çakêtan pêk dihat. Ew bi piştikek mezin an kemberekê li newqê ve tê girêdan.

Ji bo jinên Kurd ku guharên zêr û zîv tercîh dikin celebeke taybet yê guharan heye. Navê vî guharî 'Dêrî' ye ku hostayên ereb ew çêdikirin. Lê ew di erdnîgariya kurdan de pir belav bûye.