Yekîtiya Hunermendên Kurd duh(24ê Kanûna Pêşîn) li avahiya Komeleya Çand û Hunerê ya Dîcleyê ya li navçeya Sûrê têkildarî mitînga “Hêvî û Azadiyê” ya ku dê di 4ê Kanûna Paşîna 2026an de li Qada Îstasyonê bê lidarxistin, daxuyanî da çapemeniyê.
Li gorî nûçeya Ajansa Welat di daxuyaniyê de endam û rêveberên saziyên çandê û hunerê tev li daxuyaniyê bûn. Pankarta “Mafê Hêviyê ,Mafê Çand û Hunera Azad e” hat vekirin.
Metna daxuyaniyê ji aliyê endama Yekîtiya Hunermendên Kurd Salîha Ayata ve hat xwendin.
Metna daxuyaniyê bi vî rengî ye:
Mafê Hêviyê; Mafê Çand û Hunera Azad e
Huner ne tenê şêweyekî estetîkî ye; ew bîr, ziman, êş û hêviya gelekî ye. Dema ku çand û huner tên bêdengkirin, civak jî tê bêdengkirin. Dîrokê gelek caran nîşanî me daye ku êrîşên asîmîlasyonê pêşî ziman hedef digirin, dû re armanc dikin ku bîrê jê bibin û di dawiyê de civakê bêhêz bikin. Dema civak bêhêz dimîne dagirkerî û mêtingerî hêsan e.
Li Kurdistanê, çand û hunera Kurdî ev sed sal in bi înkar, asîmîlasyon û qedexeyan dorpêçkirî ne. Zimanên dayikê hatine qedexekirin, stran hatine bêdengkirin, fîlm hatine sansûrkirin, şano hatine girtin û hunermend an bi sirgûnan an jî bi zindanan ra rûbirû mane. Sedema mezin ku ev tên serê qada hunerê ev e; huner rastîyê eşkere dike; huner îtaet nake.
Îro jî em wek hunermendên kurd jibo rastiyek eşkerekirî hatin cem hev. Me 27ê Sibatê banga birêz Abdullah Ocalan silav kir û xwedî derket. Piştî wê deme ji bo ‘Pêvajoya Aştî û Civaka Demokratîk’ Tevgera Azadiyê û gelê Kurd gellek gavên dîrokî avêtin. Gelê Kurd, hunermend, xwendevan, ciwan, jin, bi hemû dînamîgên xwe eşkere kirin ku piştgirî didin vê pêvajoyê.
Lê em dizanin ku li dinyayê ti cerabeyek wiha tune ye ku maseyek aştîyê çêbe lê aliyekî maseyê hîn bi zindan û tecrîdê re rûbirû bimîne. Em wek hunermendên welatparêz vê yekê qebul nakin.
Divê demildest şert û mercên birêz Abdullah Ocalan bê sererastkirin û mafê hêviyê were naskirin. Mafê hêviyê şertek ji zagona gerdûnî û wijdanê hevpar ê mirovahiyê ye. Mafê hêviyê rê li ber aştiyê vedike, ne ji bo şer; ji bo axaftinê, ne ji bo înkarê ji bo naskirinê ye mafê hêvîyê. Bêyî vî mafî, pêvajoya aştî nameşe !Em, wekî kesên ku bîranîna vê civakê bi muzîk, sînema, wêje, şano û gotinên wê hildigirin, dengê xwe li dijî asîmîlasyon, sansûr û tecrîdê bilind dikin. Ji ber ku aştî ne tenê mijarek siyasî ye; ew pêdiviyek çandî, exlaqî û hunerî ye.
Mafê Hêviyê ew ê rê li ber pêvajoyê veke. Ji ber wê em dibêjin mafê hêviyê mafê çand û hunera azad e. Û em dizanin; Aştî tenê dikare li ser vê bingehê mayînde bibe.
Ji ber vê yekê;
Ji bo naskirina mafê hêviyê, ji bo bidawîkirina tecrîdê, ji bo devjêberdana sansûr û asîmîlasyonê, ji bo çand û hunera Kurdî; em bang li hemî hunermend, xebatkarên çandê, rewşenbîr û her kesê ku piştgiriyê dide aştiyê dikin ku di 4ê Çile de beşdarî mîtînga ‘Hêvî û Azadîyê’ bibin.
Em tên; bi gotinên xwe, bi dengên xwe, bi rengên xwe. Ji bo aştiyê. Ji bo civateke demokratîk. Jibo çand û hunera azad. Ji bo mafê hêviyê.”
(AY)
