Toplum Gönüllüleri Vakfı (TOG), üniversite gençliğinin ihtiyaçları üzerine gerçekleştirdiği araştırmada gençlerin sahip olduğu olanakların yetersiz kaldığını, varolan kaynakların akılcı kullanılmadığını bunun ana nedeninin de gençlerin kendileriyle ilgili konularda katılımının sağlanmaması olduğunu söyledi.
Son iki yılda 43 ildeki 59 üniversiteden 1886 gençle yapılan görüşmelerle hazırlanan araştırmanın yürütücülüğünü Sabancı Üniversitesi'nden Dr. Ekrem Düzen yaptı. Koordinatörlüğünü Özlem Ezgin, araştırma asistanlığını uzman psikolog Erhan Okşak ve Uğur Elhan, teknik koordinasyonu da Gökdağ Göktepe üstlendi.
Raporda üniveriste gençliğinin sorunları 12 başlık altında toplandı.
Üniversitede sosyal hayat: Öğrencilerin sosyalleşmesinin önünde örgütlenme başta olmak üzere ciddi yönetsel engeller var. Öğrencilerin bir araya gelmesini sağlayacak kolaylıklar sağlanmıyor.
Yerleşim biriminde sosyal hayat: Pek çok yerleşim biriminde sosyal hayat olanak ve ortamları yok. Var olan az miktardaki olanak ise gençlerin yararına sunulmuyor. Hizmet ve kolaylıklar gençler gözetilerek düzenlenmiyor. Gençlerden yararlanma öne çıkıyor.
Akademik olanaklar: Kaynak azlığı öne çıkıyor. Ancak gelişigüzel bir bolluktan çok kendini geliştirme ve kendi kendine öğrenmenin desteklenmesi gerekiyor.
Akademik yeterlik ve kalite: Akademik yeterlik ve kalite konuları insan kaynaklan nitelikleriyle örtüşüyor. Sadece öğretim elemanları değil öğrenci nitelikleri de istenen düzeyde değil.
Eğitim ve öğretim yönetimi: Yönetimle öğrenci arasındaki mesafe, öğrencilerin temel adalet duygularının zedeleyecek kadar uzak. Kaynakların, öğrenci ihtiyaç ve koşullarına göre düzenlenip yönetilmiyor. Yönetim bu konuda bir endişe taşımıyor.
Barınma olanakları ve maliyeti: Öğrenci koşullarına uygun barınma hizmeti sunulmuyor yapılmıyor. Barınma hizmetleri barınacak kişilerin ihtiyaçlarından çok yönetimin anlayışını yansıtacak şekilde hayata geçiriliyor.
Yurt olanakları ve yurt yaşamı: Kaynak ve olanaklar az. Ancak kaynak ve olanakların yararlanıcılar gözetilmeksizin kullanılıyor. Yurtlar asgari insani şartlara sahip değil; var olan şartlar onur kırıcı. Sınırsız kaynaklar değil insani şartlar ve kendini geliştirme düzenlemelerine ihtiyaç var.
Yerleşkeler: Yerleşkeler plansız ve düzensiz. Temel hizmetler eksik veya koordineli değil. Konumlama kötü. Yerleşke uygulamaları öğrencilerin ihtiyaçları gözetilmeden yürütülüyor.
Ulaşım: Araç ve yol yetersizlikleri had safhada. Üniversite içi ve dışı ulaşımda gençler hiç yokmuş gibi uygulamalar yapılıyor. Gençler sadece ekonomik girdi olarak düşünülüyor.
Sağlık: Öğrenim hayatının koşullarına uymayan ulaşım, erişim, ve koordinasyon zorlukları öne çıkıyor. Sağlık güvencesi kapsam ve uygulamaları yetersiz.
Beslenme: Üniversite gençliğinin beslenme ihtiyaçları karşılanmıyor. Beslenme hizmetlerinin sadece beslenme mekânlarının varlığıyla sağlanmış kabul ediliyor. Pahalılığa ek olarak kalite, temizlik, ve hijyen gibi en önce sağlanması gereken koşullar sağlanmıyor.
Maddi güvenceler ve genel endişeler: İhtiyaçlarının karşılanmadığı noktalarda düşük maddi gelir düzeyi bir sorun olarak ortaya çıkıyor. Hak, eşitlik, adalet, ve insan hakları alanlarında temel eksiklikler açıkça hissediliyor ve zaman zaman ihtiyaçların merkezinde yer alıyor.
Raporda yer alan çözüm önerileri üniversite gençliği için ayrılan kaynakların artırılması, kaynakların kullanımının planlanması ve gençlerin yönetime katılımının sağlanması üzerine yoğunlaşıyor. Üniversitelerin öğrenci merkezli olmaması, üniversite sayısı artmasına rağmen eğitim niteliklerinin yükselmemesinin yanı sıra sosyal imkanların kısıtlılığı da vurgulanan sorunlar arasında.
Gençlerin üniversitelerin bulunduğu kentleri geliştirdiğini vurgulayan araştırma, buna karşılık kent dışında kurulan yerleşkeler nedeniyle öğrencilerin kent yaşamına katılamadığını, kentlilerin de öğrencileri "kazanç kapısı" olarak görmesine neden olduğunu tespit etti.(EÜ)
* Araştırmanın tam metnine ulaşmak için tıklayın. (pdf belgesi)
