Nisan ayından beri maaş alamayan ve gönüllü olarak çalışan öğretmenler ayrılırsa merkezdeki 50 çocuk için sadece kadrolu dört öğretmen kalacak. Dört öğretmen sadece sekiz çocuğa eğitim verebiliyor.
Çocuklar eğitim için sırada
Kâğıthane Arıcılar'daki İstanbul Otistik Çocuklar Eğitim Merkezi, iki yıl önce açıldı.
Üç yıl önce inşa edilen Arıcılar İlköğretim Okulu'na, kapasitesinden daha az çocuk gelmesi üzerine okulun bir bölümü otistik çocuklar için ayrıldı. 50 kişilik kapasite kısa sürede doldu; yüzlerce aile de sırada bekliyor.
Okulu donattılar
Milli Eğitim Bakanlığı okula dört öğretmen kadrosu verdi. Ancak her iki otistik çocuk ile bir öğretmenin ilgilenmesi gerektiği için 23 öğretmen daha sözleşmeli olarak işe başladı.
Okulun ihtiyaçları ve eksiklikleri veliler, öğretmenler ve okul idaresi tarafından ortaklaşa giderildi.
Aradan geçen zamanda merkeze gelen çocukların birçoğu gelişim gösterdi. Tek başına yürüyemeyen 10 yaşındaki Abdülkadir Coşkun, artık öğretmenlerinin gözetiminde, tek başına merdivenleri iniyor, daha fazla diyalog kuruyor, kuralları anlayabiliyor.
10 yaşındaki Can Yaman, son birkaç aydır önündeki deftere yazı yazıyor, bazı kelimeleri okuyabiliyor. Daha önce zapt edilmesi çok zor olan Sinan, artık arkadaşları ile uyum içinde oturuyor. Sekiz yaşındaki Kerem Akgün ise okulda, tek başına yemek yemeyi, kaşık tutmayı öğrendi.
Çocuklar kötü etkilenebilir
Merkezdeki sözleşmeli öğretmenlerin maaşları Sayıştay'dan ödeme emri çıkmadığı için Nisan'dan beri ödenmiyor.
Otistik çocukların, öğretmeni ve okulundan ayrı kalmaları halinde psikolojik olarak çok kötü etkilenebileceğini bilen öğretmenler gönüllü olarak çalışmaya devam ediyor. Maaş alamayan öğretmenler artık işten ayrılmaktan başka çareleri kalmadığını söylüyor.
Veliler de endişeli. Anne Filiz Coşkun, "Çocuklarımız, bu okulda çok önemli gelişmeler gösterdi. Öğretmenleri çok ilgili ve iyi. Öğretmenleri gider ve okulsuz kalırlarsa psikolojileri çok kötü etkilenecek" diyor.
Şadiye Yaman da üzgün: "Önemli olan oğlumun mutlu olması ve o, okulunda mutlu. Otistik çocuklarla ilgilenmek zor. Sandalyede oturmasını öğretmek altı ay sürebiliyor. Bizim başaramadıklarımızı öğretmenler başardı. Bu çocuklar okulsuz kalırsa hepsi eve hapsolacak". (EÜ/BB)
