Cumartesi Anneleri/İnsanları Galatasaray’daki 667. buluşmaları’nda İsmail Şahin’in akıbetini sordu. 22 yıldır kendisinden haber alınamayan İsmail Şahin ve kendisinden haber alma umuduyla Galatasaray’daki mücadelesini 2015’te hayatını kaybedene kadar sürdüren eşi Kiraz Şahin karanfillerle anıldı.
18 Ocak 1996 günü 34 ATZ 59 plakalı temizlik aracı Mimar Sinan Üniversitesi’ne geldiğinde iş arkadaşlarının İsmail Şahin’in elindeki süpürgesi ile birlikte ortadan kaybolduğunu söylediğini belirten Cumartesi Anneleri/İnsanları, devletin yalnız gözaltında kaybedilenlerin değil, ortadan kaybolan kişilerin de akıbetini araştırmak ve açığa çıkartmakla sorumlu olduğuna işaret etti.
2018 yılının ilk buluşmalarında Cumartesi Anneleri/İnsanları, Kiraz Şahin’in mirasını devraldıklarını ve adalet arayışından vazgeçmeyeceklerini hatırlattı. Oturumun sonunda ise 8 Ocak 1996’da öldürülen gazeteci Metin Göktepe anıldı.
“Hepimiz güzel zamanları hak ediyoruz”
Buluşmada söz alan Halkların Demokratik Partisi (HDP) İstanbul Milletvekili Filiz Kerestecioğlu “Artık zor zamanlardan geçiyoruz demeyeceğim. Hepimiz güzel zamanları hak ediyoruz. Bunun için buradayız” şeklinde konuştu.
“Öfkemiz isyana dönüşmüş”
23 Şubat 1995 yılında kaybedilen Murat Yıldız'ın annesi Hanife Yıldız ise şunları söyledi:
“Acımız öyle taze ki… Öfkemiz isyana dönüşmüş. İnsanlığını kaybetmiş, vicdanını kiraya çıkarmış insanlar duysun diye söylüyorum: Biz hala bir yerden adalet çıkıp gelecek diye bekliyoruz. Kiraz, acıların dindi mi? İsmail’e kavuştun mu?”
“Nasıl bir hakikat arayışçısına dönüştüğünü bilirim”
Kiraz Şahin’in destek olduğu, ayrıca Cumartesi Buluşmaları’nı belgeselleştiren Toplumcu Gerçekçi Belgesel Atölyesi’nden Mehmet Özer “Hakikatin takipçisiyiz” dedi.
Hemen ardından Leyla Havva Kaya, Toplumcu Gerçekçi Belgesel Atölyesi’nden Özlem Eser’in Kiraz Şahin’e Ankara’dan yazdığı mektubu okudu. Mektuptan “Meydandaki yerin hiç boş kalmayacak. Bilirim senin kendi halinde bir ev kadınından nasıl bir hakikat arayışçısına dönüştüğünü…” satırları okundu.
Cumartesi Anneleri/İnsanları’nın 667. buluşması öldürülüşünün 22. yıldönümünde gazeteci Metin Göktepe’nin anılması ile sona erdi.
“İsmail Şahin Beyoğlu Belediyesi’nde çalışıyordu”
İnsan Hakları Derneği (İHD) Gözaltında Kayıplara Karşı Komisyon’un bu haftaki bildirisinde ise özetle şu ifadelere yer verildi:
“2018’in ilk haftasında, 2015 yılında aramızdan ayrılan arkadaşımız Kiraz Şahin’den bize miras ‘İsmail Şahin’e ne oldu?’ sorusunu Galatasaray’dan yükseltmek için buluştuk.
“36 yaşındaki 2 çocuk babası İsmail Şahin, Beyoğlu Belediyesi’nde temizlik işçisi olarak çalışıyordu. DİSK Genel İş üyesiydi.
“18 Ocak 1996 günü sabah saat 06.00’da Hacıhüsrev’deki evinden işe gitmek üzere ayrıldı. Kendisini yolcu eden eşine akşam yemeği önerisinde bulundu. Saat 06.30’da iki belediye çalışanı ile birlikte görev yaptığı 34 ATZ 59 plakalı temizlik aracında iş başı yaptı.
“Temizliğe İstiklal Caddesi ile başlayan araç on birinci nokta olan Mimar Sinan Üniversitesi’ne geldiğinde iş arkadaşları İsmail Şahin’in elindeki süpürgesi ile birlikte ortadan kaybolduğunu söyledi. Şahin Ailesi sürekli ağlayan bu kişilerin çelişkili bilgiler verdiklerini ve konuşmaktan korktuklarını fark etti. Aynı günlerde İsmail’in dört yaşındaki kızı annesine, babasını televizyonda polislerle gördüğünü söyledi.
“Erdoğan İstanbul Belediye Başkanıydı”
“Aile Beyoğlu Belediyesi’ne başvurdu. İsmail Şahin’in mesai saatleri içerisinde kaybolduğunu ve bundan işveren olarak sorumlu olduklarını söyleyerek olayı araştırmalarını istedi. Ayrıca Beyoğlu Emniyet Müdürlüğü’ne kayıp başvurusu yaptı ve savcılığa suç duyurusunda bulunarak İsmail Şahin’in akıbetinin soruşturulmasını istedi. Tüm başvurularına rağmen dönemin İstanbul Belediye Başkanı Recep Tayyip Erdoğan ile görüşemedi.
“Olaydan 15 yıl sonra, 2011’de kayıp aileleri ile görüşen dönemin Başbakan’ı Erdoğan’a Kiraz Şahin ‘Eşim sizin işçinizdi, mesai saatleri içinde kayboldu. İsmail Şahin’in akıbetinin açıklanması sizin de sorumluluğunuzdur.’ dedi.
“Erdoğan yanındakilere notlar aldırdı ama aileye hiçbir geri dönüş olmadı.
“İsmail Şahin’e ne oldu?”
“Kiraz Şahin Galatasaray’a geldiğinde 21 yaşındaydı. 4 ve 1,5 yaşlarındaki çocuklarını bu meydanda büyüttü. 19 yıl boyunca eşinden bir haber alma umuduyla girişimlerini sürdürdü ama hiçbir bilgiye ulaşamadan ‘Ölürsem benim için kanserden öldü demeyin, adaletsizlikten öldü deyin’ diyerek aramızdan ayrıldı.
“İsmail Şahin’in kayboluşunun 22. yılında bir kez daha söylüyoruz: Devlet yalnız gözaltında kaybedilenlerin değil, ortadan kaybolan kişilerin de akıbetini araştırmak ve açığa çıkarmakla sorumludur. Her ailenin kaybolan yakınının akıbetini bilmeye hakkı vardır. Kiraz Şahin’in bıraktığı yerden adalet istiyoruz. ‘İsmail Şahin’e ne oldu?’ sorusunu sormaktan vazgeçmeyeceğiz.” (EC/EKN)
