Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği bölümü öğrencileri kantin fiyatlarını pahalı buldukları gerekçesiyle 14 Aralık'tan beri kantin boykotundaydı.
"Boykot sadece yememe hali değil bir tavırdır" diyen öğrenciler, 22 Şubat't boykotu sonlandırmaya karar verdi; çünkü fiyatlar aşağıya çekilmiş yani boykot kazanmıştı.
İnşaat Bölümü 3. sınıf öğrencisi Funda Yavuz'la boykot sürecini konuştuk.
"Sırada kim varsa, çayı o demliyordu"
Kantini boykot gerekçeniz neydi?
Kantindeki fiyatlar çok yüksekti. Hatta bizim kantin, okulun en pahalı kantiniydi. Örneğin, çay 60 kuruştu... Fiyatlar bu kadar yüksekken bir yerden sonra kendinizi ahmak gibi hissedebiliyorsunuz. Herkeste böyle bir his ve tepki vardı.
Boykota nasıl gidildi peki?
Karşılaştığım her öğrenci "Kantin bu sene çok pahalı" diyordu. Herkes kendi arasında fiyatları konuşuyordu yani. Biz de bir şey yapalım dedik. Ve boykotun bir ay öncesinde ironi yüklü, yaratıcı afişler astık. Her şey kendi doğallığında gelişiyordu aslında. Kantin sahibiyle görüştük bu arada. Tabii, hiçbir sonuç alamadık. Sonra bir forum düzenledik, anket yaptık. Anketten çıkan sonuç, boykottu.
Peki karnınızı nasıl doyurdunuz?
Sabahları dışarıdan poğaça söylüyorduk, çay makinesi vardı. Sonra "Mide" adını verdiğimiz bir bağış kutusu yaptık. Her yeni günde yiyecek masraflarımızı bu kutudan sağlıyorduk. Hocalar ve asistanlar haricinde, herkes bu hali çok sahiplendi. Sabah kahvaltılarında sıralar oluşuyordu. Çay bitince, sıradaki kimse, çayı o demliyordu. Bir birliktelik ortamı oluşmuştu yani. Hatta bir keresinde final zamanı, okulun içerisinde yemek pişirdik.
"Kantin sahibi tabelayı indirdi, gitti"
Bu sırada yönetim ne yapıyordu?
Yönetimin tavrı çok değişkendi. Örneğin; bölüm başkanı önce alaylı bir tavırla "Biz çoktan başladık kantini boykot etmeye" dedi. Sonra boykot gelişince, "Görüntü kirliliği", "Köylü işi şey" gibi söylemlerde bulundu. Daha sonra bir toplantı ayarlandı; rektör yardımcısı, bizden temsilciler, bölüm başkanı ve yardımcısı ile kantin sahibi vardı. Dişe dokunur hiçbir sonuç alınamadı.
Ya kantin sahibinin tavrı?
Kantin sahibi "Sürekli çözeceğiz bu işi" diyordu. Aslında bizi oyalamaya çalışıyordu. Bu tavrı, öğrenciler boykota daha fazla ikna ediyordu. Bir süre sonra kantin sahibi tabelasını indirdi ve gitti ve bir daha gelmedi. Taşeron firma yeni bir tabelayla kantini yeniden açtı.
Çay 40, kahve 75 kuruşa indi
Boykotu bitirmeye nasıl karar verdiniz?
Bölüm başkanı "Ben artık bölümümde huzur istiyorum" dedi. Bizi ve kantin sahibini çağırdı. Bir toplantı yapıldı ve bizim istediğimiz oldu. Mesela çay okulun en ucuz çayı oldu ve 60 kuruştan, 40 kuruşa indi. Ya da kahve bir liradan, 75 kuruşa indi... Kazanmıştık...
Bu sürecin sana ve arkadaşlarına katkısı ne oldu?
Mücadele ederek hak ettiğimiz şeyleri alabileceğimizi ve kolektif çalışmayı öğrendik. Hazırlık sınıfından öğrenciler geliyor, çay demleyerek bizimle dayanışmaya çalışıyorlardı. Tanımadığım insanların oraya gelip çay demlemesi beni mutlu ediyordu. Kısır bir döngü yaratmadan her gün yenilebilen bir süreç oluşturmak güzel bir deneyimdi. (SK/NV)
_-_Copy.jpg)
