Ben Shorty. 14 yaşındayım. Sulukule’de oturuyorum. Rap yapmayı çok seviyorum bir de futbol oynamayı tabii ki... Rap’in benim için çok ayrı bir yeri var. 11 yaşından beri rap yapıyorum. İleride kendimi rap’çi olarak görüyorum. Zaten rap’çiyim ama bu konuda daha iyi olmaya kendimi geliştirmeye çalışıyorum.
Ocak ayında yakın arkadaşım O Ses Türkiye’ye başvurdu. İlk duyduğumda çok heyecanlandım. Zaten doğuştan hazırdık. İlk elemeler güzeldi. Taksim’de bir otele gittik. Biraz bekledik, sonra bizi içeri aldılar. İlk elemede kendi şarkımızı söyledik.
Şarkımızın bir yerinde “ezan” kelimesi geçiyordu. Onu değiştirmemiz gerektiğini söylediler. Şarkımızı beğendiler ama ezan kelimesini neden değiştirmemiz gerektiğini söylemediler. Ve biz de sormadık. Ama kelimeyi değiştirmedik. Şarkı olduğu gibi okunur. Değiştirmeyi de düşünmüyoruz.
İki hafta sonra bizi aradılar. İkinci elemelere gidebileceğimizi söylediler. Beatleri (altyazıları) hazırladık. Forma altı şarkı yazmamızı istediler. Tahribad-ı İsyan rap grubundan şarkılar yazdık. (En sevdiğimiz rap grubu. 2008 yılından beri rap yapıyorlar. 3 kişiden oluşan grup Sulukule’de yaşayan ve benim gibi rap’le ilgilenen çocuklara destek oluyorlar.)
O Ses Türkiye elemelerinde en son biz sahneye çıktık. Ceza’dan şarkı biliyor musunuz, diye bize sordular, biz de Fark Var şarkısını biraz biliyorduk. Ama şarkının sözlerini çok iyi bilmediğimiz için kekeledik ve durakladık bazı yerlerinde.
Bize ilkten söylemediler kendi şarkınızı okuyamazsınız diye. Biz de kendi şarkımıza hazırlanıp gittik. Ben ve arkadaşım için de sürpriz oldu. Şarkıyı bilseydik önceden sözlerine çalışıp düzeltebilirdik. Ve daha güzel, hızlı ve fena olmayan bir performans olurdu.
İnsanlarla orada çok ilgilenmiyorlar. Bizi en son içeri aldılar. İçeriye girdiğimizde bir kız vardı. Kıza şöyle söyle, burada böyle yükselt sesini diye yardım ettiler. Biz girdiğimizde ise biz okuduk bizi gönderdiler. Bizim dışımızda herkesi beğendiler. Biz sizi arayacağız dediler. İçimde yol parasını verin demek kalmıştı.
Bir aydır aramadılar. Aramalarını her çocuk ister de biz oraya kendimizi göstermeye değil çocukların da rap yapabileceğini göstermeye gittik. Oraya gitmek büyük bir deneyimdi ama biz asla rap’ten vazgeçmeyeceğiz. Çalışmalara devam ediyoruz ve edeceğiz. Oraya ihtiyacımız yok. (SU/YY)
*Bu haber Sulukule Gönüllüleri Derneği'nden çocukların İstanbul Bilgi Üniversitesi Medya Bölümü C-Lab öğrencileriyle hazırladıkları Haber Canavarları Sulukule Çocuk Gazetesi'nde yayınlandı.
23 Nisan'da söz çocukların
Suriyeli Çocuklar Neden Vatansız Kalıyor?
