*Fotoğraf galerisi için tıklayın.
Ahmet fotoröportaj konusu olarak usta bir marangoz olan Süleyman amcasının hikayesini anlatmaya karar verdi.
Ahmet'in yaşantısında marangoz atölyeleri önemli bir yer tutuyor. Dedesi ve babası gibi amcası da marangoz. Süleyman amca 35 yaşında, ilkokul çağlarından itibaren o da kerestelerin ve marangoz aletlerinin arasında büyümüş.
Ahmet çekimlere başlayacağı sırada amcasının mahalle arasındaki atölyesinde hiç iş yoktu. Süleyman Usta ve kalfası bütün gün atölyenin önünde oturuyordu. İşsizlik uzun sürmüştü. Ahmet hiç çekim yapamadığından yakınıyordu ki fotoğraf çalışmalarının son haftasına girerken Süleyman Usta bir sipariş aldı. Ahmet için kısa sürecek olsa da yoğun bir çekim süreci başlamıştı.
Ahmet bu çalışmada işini bilen ustaların nasıl rahat çalıştıklarını ve uzun süre işsiz kalan atölyenin küçük de olsa bir sipariş gelince nasıl birdenbire canlanıp hareketlendiğini anlatan çok sayıda fotoğraf çekti.
Bu fotoğraflardan yapılan seçki işsiz günlerdeki umutsuz bekleyişten başlıyor, üretim sürecindeki hareketliliği yansıtıyor ve iş tamamlandıktan sonra marangoz amcanın bir bardak demli çayla keyif çatmasını gösteriyor. (Ahmet Ekinci 14 yaşında)
Apê Mın Î Xerat
Ahmetî wekî mijara hevpeyvîna bi wêne, apê xwe yî xerat Suleyman hilbijart, ji vegotinê.
Di jiyana Ahmetî de atolyeyên xeratan xihekî girîng digirin. Her wekî kal û bavê wî, apê wî jî xerat e. Apê silêman 35 salî ye, ji salên dibistana seretayî ve di nav text û xeratan de mezin bûye.
Ahmetî dema dê dest bi kişandina wêneyan bikira, li atolyeya apê wî ya li taxê qet kar tunebû. Apê Suleyman û şagirtê wî roje xwe li ber atolyeyê bi rûniştin derbas dikirin. Bêkariyê gelekî dom kiribû. Ahmetî gazin dikir ji ber ku qet wêne nekişandibû. Lê di xebatên kişandina wêneyan de, di heftiya dawî de Hoste Suleyman karek stand. Ji Ahmet, heke dê pir kin dom bikira jî, demek bi çûn û hat dest pê kiribû.
Ahmet di vê xebata xwe de, xebata hostyên ku karê xwe baş dizanin, atolyeyyek ku demek dirêj bê kar mabe dema karekî distîne çawa tijî hewildan dibe, bi wêneyan nîşan dide.
Bijareyên van wêneyan, ji bêhêvîbuna rojên bê kar dest pê dike, bi çûn û hatina dema hilberînê dom dike û bi qedandina kar re nîşan dide ku çawa apê xerat çayek qalind bêhna xwe vedike, kêfxweş dibe. (Ahmetî 14 salî)
* Anadolu Kültür'ün 2002'den beri kültür ve sanatın sivil alanların oluşmasına destek sağlayacağına ve çatışmalı ortamlarda barışa katkı sunacağına inanarak Anadolu'da çalışmalar yürütüyor. Açık Toplum Vakfı ve Chrest Foundation'ın da destek verdiği "Fotoğrafla Hatırlamak: Çocuk ve Gençlerle Fotoğraf Atölyeleri" projesi onlardan biri.
59 genç fotoğrafçı üç ay süren atölyeleri boyunca kendi yaşadıkları yerleri ve kendi hikayelerini fotoğraf aracılığıyla anlattı. Şırnak, Batman, Van, Mardin ve Yüksekova'dan 2011 yılına dair birer belge olan bu çalışmalar, Türkçe ve Kürtçe olarak hazırlanan kitap Anadolu Kültür tarafından yayınlandı. Bu başarılı projede üretilen fotohikayeleri, bianet'ten dizi olarak bu linkten izleyebilirsiniz.
