İnsan Hakları Müzikleriyle 10 Aralık

Dünyadaki genel gidişata baktığımızda insan hakları konusunda hala pek ilerleyememişiz yıllardır haykırsak da şarkılarda, şiirlerde, bulduğumuz her platformda... Sistem de maalesef izin vermiyor eşitliğe ya da algıların değişmesine. Bu sınırlamaların yönettiği bakış açısından sadece kendi vicdan ve sağduyumuz kurtarabilir bizi, dileğim her gönlün bunu fark edebilmesidir köklü bir değişim için.

Eğer bugün hala insan haklarını konuşamıyorsak vay gelecek 1000 yılın haline...

Hukukun üstünlüğüne inanılan, temel hak ve özgünlüklere saygı duyulan, insan hakları ihlallerinin hiçbir şekilde yaşanmadığı, kimsenin ötekileştirilmediği, herkesin saygı sınırlarını bildiği bir Türkiye özlemiyle 10 Aralık Dünya İnsan Hakları Günü kutlu olsun.

İnsan hakları denince akla gelen, düşünce ve ifade özgürlüğü. En azından benim aklıma gelen zira memlekette ihtiyacımız olan bu. Düşündüklerimizi yazamıyor, anlatamıyorsak başka haklardan söz etmemiz çok da mümkün değil. Değişik dönemlerde insanlar yazdıkları, konuştukları gerekçe gösterilerek hapse atıldı. Bunlar arasında bugünün cumhurbaşkanı da var. Okuduğu şiir yüzünden hapse girdiğini o unuttu belki ama biz unutmadık. Her kim olursa olsun, en temel haklardan biri olan düşünce ve ifade özgürlüğünü savunmak, boynumuzun borcu. O olmazsa diğer haklara sıra gelmiyor, gelemiyor. Hepimizin meselesi bu ve çözmezsek daha çok yanacağız.

Birey çıplak doğar çıplak gömülür. Arada kendine ne yakışıyorsa onu giyme ve istediği şarkıyı terennüm etmek onun hakkıdar. Dokunulamaz, karışılamaz.

Dünya dönüp duruyor kaç milyar yıldır ama "hak" için halâ mücadele etmek gerekiyor. Utanmamız lazım. Utanmayanlardan bir şey istenemez ama utananların mücadelesine bereket.

Bugün yaşadığımız en büyük tehlike belki de hak temelli bir rejim fikrinin topyekun terkedilmesine doğru bir gidişat. Muktedirlerle minnet ilişkisine girmeyen herkes her an her şeyle suçlanabiliyor. Güvenlik adına yapılan her şey hepimizi daha da güvensizleştiriyor. İnsanların kendilerini güvende hissedebilmelerinin yegane garantisi insan haklarına saygılı bir rejim ve uygulamalardır.

Karanlığın yoğunlaştığı dönemler aynı zamanda mücadelenin yükseldiği ve insanlığa dair hayallerin serpilip geliştiği dönemlerdir. O nedenle aklıma ilk gelen 3 şarkı da eninde sonunda umuda dairdir. Umudumuz diri inadımız baki olsun.

İnsan Hakları savunucuları, "herkes farklı, herkes eşit" diyerek, yaşayanlardır. Bunu içselleştirmeyen, hak savunucusu olamaz.