17 Ekim Dünya Yoksullukla Mücadele Günü’nde Güngören’de konuştuğumuz insanlar yoksulluk deyince farklı şeyler anlıyorlar. Ancak ticari işletmeciden dilenciye kadar hepsinini ortaklaştığı nokta şu: Yoksullar kendileri değil, başkaları...
"Aklı olan yoksul olmaz"
Bir kadın giyim mağazasının işletmecisi olan Nilgün Koçak (30) yoksulluğun akılda başladığını düşünüyor.
“Aklı yoksul olanın her şeyi yoksuldur. Aklın yerindeyse çalışırsan bunu aşarsın.”
Koçak evi, arabası, işi ve ailesi olduğu için kendini yoksul olarak görmüyor. Sorunun kaynağının bireyde başladığı görüşünde. “Birey dışarıya yansıttığı için toplumun sorunu oluyor” diyor.
“Yoksulluk mücadele etmeyen insan demek. Ortadan kalkması mümkün değil. İnsanlar duyarsız, her şeyi zenginlerden beklemek de yanlış. Yoksullar da hatalı.”
"Geçinebilen biri yoksulum diyorsa nankördür"
Esnaf Kazım Tarakçı (45) “bir insanın geçinebildiği halde kendine yoksul diyorsa nankör olduğunu” düşünüyor.
Lise 3. sınıfta okuyan Nagihan Kılıç’ın (17) aklına yoksulluk deyince Deniz Feneri programı geliyor.
“O programdaki insanların halini gördükçe halime şükrediyorum. O hale gelmemek için çok çalışmam gerektiğini biliyorum.”
Murat Tellioğlu (28) bir pide salonunda tezgahtarlık yapıyor. Dört kredi kartının toplam borcu 5 bin YTL. "Evi, arabası, işi olmasaydı kendisini yoksul olarak görebileceğini" söylüyor.
“Hayat zor, maaşlar düşük. Yoksulluk sadece 530 YTL maaş alan birinin sorunu olamaz. Birlik olunsa ortadan kalkar ama o da zor. Çünkü herkes giderek bencilleşiyor.”
"Kredi kartı borcum yok, sevgilim var daha ne olsun"
“Yoksulluk, zenginlik benim için fark etmez. Hepsi Allah’ın takdiri” diyen Lokman Aytaç (26) simitçi. Yoksul olduğunu düşünmüyor. “İşim, gücüm, huzurum, köyde evim, sevgilim var. 10 yıldır İstanbul’dayım, kredi kartı borcum yok. Daha ne olsun.”
Aytaç’ın yoksulluğun ortadan kalkabilmesiyle ilgili çözüm önerisi ise seferberlik.
Hatice Şerbetçi (47) dilencilik yapıyor. Yoksulluk deyince aklına evindeki 5 çocuğu, işsiz kocası ve yaşadıkları dükkan geliyor.
“Allah daha beterini vermesin” diyor. “Buna da şükür. Bizden beterleri de var. Onlar bizden daha yoksul.”
Fotoğrafını çekmek istiyorum, istemiyor. “Çekme oğlum utanırım.”
"Dünya malı dünyada kalır"
Ofise dönmek için bindiğim Haznedar-Eminönü otobüsünde sohbet ettiğimiz Nebahat Güler (59) öğretmen emeklisi. Açlık, tokluk, yokluk, varlık hepsini görmüş. “İyi günlerimiz de oldu, kötüleri de ama hiç yoksul olmadık” diyor.
Güler kimse kimseyi umursamadıkça yoksulluğun ortadan kalmayacağını düşünüyor. Ve ekliyor:
“Allah kaza beladan uzak tutsun, sağlık versin gerisi boş. Dünya malı dünyada kalır.” (BÇ)
