Avrupa Birliği'nin (AB) desteklediği ve seminerle aynı adı taşıyan araştırma projesinin sonuçlarını, Proje Koordinatörü Dr. Marian Garcia, Proje Yürütücüsü Doç. Dr. Ali Koç ile Projeler Bilimsel Koordinatörü İsmet Yalçın değerlendirdi.
İspanya, Macaristan, Fas, Tunus ve Türkiye
Seminerin açılış konuşmasını yapan AKİB Genel Sekreteri Şakir Sayarı, projeyle ilgili bilgi verdi:
"Uluslararası Kalite ve Gıda Güvenirliği Standartlarının Akdeniz Ülkeleri Yaş Meyve ve Sebze Rekabeti Üzerine Etkileri Araştırması'nı İngiltere'de Londra Üniversitesi yürüttü. Projeye, İngiltere'nin yanı sıra İspanya, Macaristan, Fas, Tunus ve Türkiye de katıldı."
Türkiye standartlardan uzakta
Dr. Marian Garcia'nın ardından İsmet Yalçın, projeye Türkiye'nin katılımıyla ilgili bilgi verdi:
* Türkiye meyvede portakal ve limon, sebzede ise domatesle projeye katıldı. Avrupa ülkeleri, yaşlı nüfusunun gıda kaynaklı hastalıklarının maliyetini önlemek için sorunun kaynağına inmeyi kararlaştırdı.
* Gıda kalite ve standardında en katı kurallar İngiltere'de uygulanıyor. Üretici ülke Türkiye, gıda kalite ve standardında gelişmiş ülkelerin istemlerinin uzağında.
* Projenin sonuçlarına göre, Türkiye'nin portakal, limon ve domateste Uluslar arası Kalite ve Gıda Güvenirliği Standardını yakalayabilmesi için yasal düzenlemeleri tamamlaması ve yaptırımları artırması gerekir.
* Türkiye'de şu anda yalnızca istem halinde işlerliği olan gıda kontrol laboratuvar ve personeli sayı ve nitelik bakımından iyileştirilmesi, üreticilerin iyi tarım uygulamalarına yönelmesi önemlidir.
Amaç, ülke sınırlarını korumak
Doç. Dr. Ali Koç ise, yaş meyve ve sebze ihracatı ile organizasyonlarında en gelişmiş ülke olan İspanya ile Türkiye ve Fas'ı kalite açısından karşılaştırdı.
Koç, Avrupa ülkelerinin uluslararası kalite güvenirliği standartlarını getirmesinin nedenlerini anlattı:
* Dünya Ticaret Örgütü'nün koyduğu gümrük, vergi, kota gibi tarifelerin dışında ülkelerin sınırlarını korumak adına kalite sınırlarına yönelmesi, Kalite Güvenirliği Standartları'nın oluşmasının birinci nedeni.
* İkinci neden ise, AB ülkelerindeki perakende sektöründe yaşanan rekabetin sonucunda gelişen ürün çeşitliliği. Yani, elmanın çok fazla değiştirilemeyeceğini herkes biliyor. O zaman, üretim yönetimlerini değiştirmek gerekliliği ortaya çıkıyor.
* Globalleşen mağaza zincirleri, büyük firmalar artık büyük miktarlarda alım yapmak istiyorlar. Bu nedenle, kaliteli ürün alımına yöneliyorlar. Ayrıca, yaşlı Avrupa nüfusunun gıda kaynaklı hastalıklarının maliyetini düşürmeyi de önemsiyorlar. (BB)
