Bilgi Üniversitesi yayınlarından çıkan "Türkiye'de Gençlik Çalışmaları ve Politikaları" kitabına göre bugün Türkiye'de 15-29 yaş arası 19 milyon genç yaşıyor. Öngörülere göre gençlerin genel nüfusa oranı zaman içinde azalacak, ama bu 19 milyon sayısı neredeyse sabit kalacak.Gençleri yok sayan "genç" algısı
Kitaba göre, iki tür genel gençlik algısı var, ikisi de sorunlu: Gençler "enerjisi" faydaya dönüştürülmesi gereken ya da yeterince bilinçli olmadıkları için "kötü" alışkanlıklardan ve "kötü niyetli" yönlendirmelerden korunması gereken bir grup olarak algılanıyor. İki yaklaşım da gençleri "gerçek hayata" –yani yetişkinliğe- hazırlanmak için yaşanan bir "ön dönem" olarak görüyor ve gençliğin o günkü ihtiyaçlarını yok sayıyor.
Oysa gençlik politikasını olması, gençlerin kullanmak isteyebilecekleri hakların ve kendi yaşamları üzerinde söz sahibi olmalarının karar alıcılar, politika üreticiler tarafından kabul edilmesi demek.
Birçok akademisyenin katkıda bulunduğu, Nurhan Yentürk, Yörük Kurtaran ve Gülesin Nemutlu'nun derlediği kitapta, gençlik politikalarına yönelik bazı saptama ve öneriler şöyle.
Gençlik yasası: Mevcut düzenlemeler, gençlerin haklarını değil, devletin gençlere müdahale alanının çerçevesini çiziyor. Devletin gençlere yönelik temel sorumluluklarının çerçevesinin çizilebilmesi için "Gençlik Çerçeve Yasası" çıkarılmalı.
Gençlik için politika belgesi: Gençlik alanında çalışan tüm paydaşların eşit katılımıyla oluşturulacak bir politika belgesi, ihtiyaçları belirler, durum analizini yapıp bu ihtiyaçların kimler tarafından nasıl karşılanabileceğine yönelik çözüm önerileri sunar.
Türkiye Gençlik Konseyi: AB bünyesindeki her ülkede gençlik konseyi var. örgütlü gençlerin yerel, bölgesel ve ulusal düzeyde ülke yönetimine katılmalarına olanak sağlayan ve yasayla kurulan en yaygın temel mekanizmalardan biri. Hem gençlerin yönetime katılımı hem de devletle yurttaşlar arasındaki dengenin yurttaşlar lehine gelişmesine de katkı yapar.
Gençlik merkezleri: Gençlik Hizmetleri Dairesi'nin gençlik merkezlerinde, merkez başına 146 bin genç düşüyor. Gençlere hizmet sunmak belediyelerin yasal görevlerinden. Gençlik merkezlerinin sayısının artması gerek.
Gençlik çalışmaları: Odağı gençler olan gençlik çalışmaları gençlerin güçlendirilmesini sağlıyor. Formel olmayan eğitimin desteklenmesiyle gençler kendilerini geliştirebilecek alanlar bulabiliyor. Gençlerin fiziki olarak başka şehir ve ülkelere yönelik hareketliliğinin sağlanması; gençlik çalışmasında öğrenme, özerklik ve gelişme için önemli bir araç. Toplumsal katılımı artırabiliyor.
Kamu kaynakları: Gençlik için bir üst eşgüdüm kurulu ve Meclis'te ayrı bir çocuk ve gençlik ihtisas komisyonu oluşturulmalı. Gençlik çalışması için devletin genç başına ayırdığı miktar yaklaşık 1 YTL. Yerel yönetimlerde gençlik örgütlerinin aldığı paysa neredeyse sıfır. Bunlar artmalı. Hizmet süreçlerinin oluşumu ve sürdürülmesindeki süreçler şeffaflaşmalı. (TK)
* Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları
Derleyen: Nurhan Yentürk, Yörük Kurtaran, Gülesin Nemutlu
İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
Nisan 2008, 501 sayfa.
