"Cumartesi Anneleri 27 Mayıs 1995" fotogalerisini görüntülemek için tıklayın.
27 Mayıs 1995'te Galatasaray Meydanı'nda bir araya geldiklerinde yaklaşık 30 kişiydiler. Kayıpların son bulmasını, kaybedilenlerin akıbetinin ortaya çıkarılmasını, sorumluların yargılanmasını istiyorlardı. Daha sonra, sayıları binleri geçti. Basının verdiği adla "Cumartesi Anneleri" olarak anıldılar. Onlar da kendilerini "Cumartesi Anneleri/İnsanları" olarak adlandırdılar.
Polis Cumartesi Anneleri'ne 1998 Ağustosu'ndan başlayarak her hafta copla biber gazıyla saldırdı. Gözaltılarla son bulan bu saldırıların sonucunda, Cumartesi Anneleri, 203. oturma girişimlerinde, 13 Mart 1999'da "ara verdiklerini" açıkladılar.
Bu yıl 31 Ocak'ta "Cumartesi Anneleri/İnsanları" olarak kayıplar için Galatasaray oturmaları yeniden başladı.
Bu süre içinde, Türkiye'de zorla kaybedilmelerin durduğu söylenebilir. 2001'de Silopi'de HADEP ilçe yöneticileri Ebubekir Deniz ve Serdar Tanış'ın kaybedilmesi hariç. Bu olayda sorumlu olduğu iddia edilen Levent Ersöz Ergenekon davasında sanık; ama kaybetmeler dolayısıyla değil.
Kayıp yakınları davalarını Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne taşıdıklarında kazandılar. Ama Türkiye zorla kaybetmeleri yasaklayan, kayıpların akıbetinin ortaya çıkarılmasını ve yakınlarının tazminat almasını öngören "Kayıplar Sözleşmesi"ni hâlâ imzalamış değil. Kayıpların çoğunun akıbeti hâlâ bilinmiyor. Ve "zorla kaybetme" suçlamasıyla yargılanmış kimse yok. (TK)
