Natasha, solmuş turuncuya boyalı izbe odada yaptığı işten o kadar utanıyor ki, söyleşi de o kelimeyi kullanmaya dili varmıyor. Haftada altı gün, öğlen vaktinden gece yarısına kadar "vesaire" diye geçiştirdiği işi yapıyor.
İyi bir günde yaklaşık 90 YTL kazanıyor. Her birinden kendisine 5 YTL kalan 30 dakikalık seanslardan bahsettiğine göre bu –çoğu sarhoş, bazıları şiddet uygulayan- 18 erkek demek. Natasha "iyi gün"leri unutmaya çalışıyor.
"Bütün vücudunu öpmek isteyen yabancılarla birlikte olmak istemiyorum. Çok çirkin..." Üç yıl önce Natasha, Nikaragua'nın yoksul Karayip kıyılarında iki güzellik yarışmasında birinci oldu; diğer ikisinde de ikinciliği aldı. Model olmak ümidiyle başkent Managua'ya doğru yola çıktı.
Fakat Nikaragua savaşla geçen 1980'li yılları henüz geride bırakmış değil ve Haiti'den sonra kıtadaki en yoksul ülke. Şimdi 19 yaşında olan Natasha, Costa Rica mahallesindeki genelev ve bar olarak kullanılan Salvadoreno'nun eskilerinden. Günler kesif bir bira, ter ve parfüm karışımı koku içinde geçiyor. "Düşmanımın bile burada olmasını istemem" diyor, "Bu, yapabileceğiniz en kötü iş."
Yoksulluk daha kötü
Fakat gerçek böyle değil; anlaşılan daha kötü bir seçenek de var: hiçbir şey yapmamak. İki ay önce polis şehirdeki genelevlerin hepsini kapattı; müşterileri ve seks işçilerini sokağa attı. Solcu Sandinista hükümeti operasyonun kadınları sömürüden kurtarmak için yapıldığını söyledi.
Kadınlarsa aynı fikirde değildi. Ne kadar kötü olsa da, iş onları yoksulluktan kurtarıyordu. Salvadoreno'dan onlarca seks işçisi "haklarının ihlali" olarak değerlendirdikleri bu politikaya karşı ayaklandı. Genelde gölgede kalmayı tercih eden kadınlar ortaya çıktı ve bir medya kampanyasıyla yasağın kaldırılmasını istedi. Protestolardan şaşkına dönen yetkililer bir hafta sonra yasağı kaldırdı.
Bir diğer kadın, 23 yaşındaki Carolina Hacks "Tam Noel öncesiydi ve ailelerimiz için paraya ihtiyacımız vardı" dedi ve ekledi: "Öte yandan paraya her zaman ihtiyacımız var; çocuklarımız ve ailelerimiz için eve biz ekmek götürüyoruz."
Orta Amerika Sağlık Enstitüsü'nden (ICAS) Zoyla Segura yasağın kalkmasından memnun olduklarını söyledi. "Bu tip baskılar seks ticaretini yer altına itiyor ve kadınlara ulaşmamızı zorlaştırıyor. Bu protesto kadınların hakları konusunda ayağa kalkmaları açısından sevindiriciydi."
Seks ticareti yasa dışı ama yetkililer şehirdeki bin 500 kadar seks işçisinin çalıştığı bar, striptiz klübü, masaj salonu gibi yerlere göz yumuyor.
"Ailem bilmemeli"
Natasha sakin bir günde bile bir doktor ya da öğretmenden fazla kazanıyor. Pazar günleri üniversitede bankacılık okumaya gidiyor ama mezun olmasına daha beş sene var. Daha fazla para kazanabileceği ama göz önüne çıkması gereken yerler de var ama o istemiyor. Eğer bir erkeğin şiddetine maruz kalırsa bağıtıyor ve bar çalışanları yardıma geliyor.
"Üç yıl oldu ama hala alışamadım" diyor. "İlk gün neler hissettiğimi tahmin edebilirsiniz. Daha önce sadece bir erkek arkadaşım olmuştu."
Geçtiğimiz yıl eski erkek arkadaşı barda ona rastlamış. Çok utandığını söylüyor. "Tüm dünya öğrense de umurumda değil ama ailem, annem bilmemeli. Onlara evlendiğimi ve kocamın verdiği parayı yolladığımı söylüyorum. Bu da bir yalan."(RC/EÜ)
* Rory Carroll'un yazısını The Guardian'dan Erhan Üstündağ Türkçeleştirdi. Ara başlıklar bianet'e ait.
