İnsan Hakları Derneği (İHD) Ankara Şubesi Çocuk Hakları Komisyonu, Ankara Çocuk Araştırması Raporu'nun yayımladı.
Ankara'da yaşayan 9-18 yaş arasındaki 507 çocuğun cevapları üzerinden hazırlanan rapor, çocukların yaşadıkları mahalleyi ve Ankara’yı nasıl gördüklerine çocuk hakları perspektifinden bakıyor.
Çocuğun kent hakkı ve yerel yönetimlerde çocuk katılımının sahici mekanizmalarını yaratmak üzere birlikte düşünmeye katkı sağlamayı amaçlayan raporda,
Raporda, “Çocuklar mahallelerini nasıl tanımlıyor?” ve “Çocuklar Ankara’yı nasıl tanımlıyor?” bölümlerinde çocukların kendi ifadeleri bulunuyor.
Bu bölümde şu yanıtlar dikkati çekiyor: Soğuk, deniz yok, çok gezemediğimiz için etrafı bilmiyorum, başkent, güzel, gürültülü, sisli, is kokulu, kalabalık, etkinlik az, yeşil alan yok, memur şehri, huzur.
"Çocuklar homojen bir grup değildir"
Raporun "Öneriler" bölümünde şu bilgiler yer alıyor:
"Çocuk dostu kent iddiası taşıyan bütün yerel yönetimlerde çocuk katılımı, Çocuk Meclisleri üzerinden gündeme gelir. Ama çocuk meclisleri de tıpkı diğer çocuk mekânları gibi; yetişkin yaklaşımıyla oluşturulmuş, kapsayıcılığı olmayan, çocuklar tarafından kurgulanmayan, yetişkinlerin yönettiği, katılımın her anlamda temsili ve biçimsel kaldığı oluşumlardır.
“'Çocuklar' homojen bir grup değildir. Yaşın ve cinsiyetin yanı sıra; fiziksel, etnik, kültürel, sosyoekonomik, sağlık gibi açılardan da çeşitlilik taşırlar. Ankara’da ve sınırlı ölçekte olmakla birlikte, yapılan anket sonuçlarının da ortaya çıkarttığı gibi, çocuklar yaşadıkları mahallelere göre de farklılık göstermektedir. Bu nedenle, çocuk dostu kent ya da çocuk katılımı düşünülürken, bütün bu çeşitlilikler göz ardı edilmemelidir.
"Kent yönetiminde sahici bir çocuk odaklı yaklaşım ve çocuk katılımı için bu perspektife uygun adımlar atılmalıdır."
Ankete katılan çocukların verdiği cevaplarda; mahalleye, yaşa, cinsiyete göre farklılıklar/benzerlikler ortaya çıktı:
- "Benzer ekonomik şartlarda yaşayan çocukların yaşadıkları mahalleler ve hane koşulları benzerlik göstermektedir. Bunun yanı sıra, yaşadıkları mahallelerin sosyokültürel farklılıklarına göre, çocukların mahalleyle kurdukları bağ da değişiklik göstermektedir. “Yaşadığın mahalle temiz mi?” sorusuna yüksek oranda “Temiz değil” cevabı verilen Altındağ’da, “Yaşadığın mahalle eğlenceli mi?” sorusuna yüksek oranda “Eğlenceli” cevabının verilmesi, bu duruma örnek verilebilir.
- Kendini güvende hissetme, kız ve oğlan çocukları arasında önemli bir farklılık göstermektedir. Verilen cevapların cinsiyete göre dağılımına göre; kız çocuklarının güvende hissetmeme oranının oğlan çocuklarına göre daha yüksek olduğu görülmektedir.
- “Çalışıyorum” ve “Okula gidiyorum ve çalışıyorum” cevabını veren 17 çocuk olmasına rağmen, mahalle dışına “Çalışmak için çıktım” cevabını veren 67 çocuk olmuştur. Buna göre; çocuklar şu an çalışmıyor olsalar bile zaman zaman çalışıyor olabilecekleri ya da çalıştıkları halde bunu açıkça ifade etmek istememiş olabilecekleri düşünülmektedir.
- 17-18 yaş arasındaki çocuklarda “Okula gitmiyorum” cevabı, liseden sonra üniversiteye gidemeyen çocuklara işaret etmektedir."(AÖ)
