Çocuk istismarı üzerine yapılan çalışmalarda edinilen bazı bilgiler şöyle:
* Çocuk istismarı ve ihmali; anne-babanın ya da çocuğun bakımı, sağlığı ve korunmasından sorumlu kişilerin giriştiği veya girişmeyi ihmal ettiği eylemler sonucunda çocuğun her türlü fiziksel, ruhsal, cinsel veya sosyal açıdan zarar görmesi, sağlık ve güvenliğinin tehlikeye girmesi olarak tanımlanıyor.
* Dünyada, ülkeden ülkeye değişmekle birlikte her yüz çocuktan bir ile 10'u istismara uğrarken Türkiye'de, bölgeden bölgeye değişmek üzere, bu rakamlar 10 ile 53 arasında değişiyor.
* Çocukluk çağı travmaları içinde, çocuk istismarı, yinelenebilirliği, çocuğa genellikle en yakınları tarafından yapılıyor olması nedeniyle tanımlanması ve tedavi edilmesi en zor olan travma şekli.
* Çocuk istismarı ve ihmali, sosyoekonomik düzey düşüklüğü, ailelerin kalabalık olması, işsizlik gibi nedenlerle artıyor. Sosyoekonomik düzeyi düşük ailelerde şiddetin sık yaşanması, parasızlık ve işsizliğe bağlı bunalımların yaşanması, alkol ve madde bağımlılığının sık olması çocuk istismarının da artmasına sebep oluyor.
* Anne babanın genç olmasıyla çocuk istismarının artması arasında bağlantı var. Bir çalışmada, anne yaşının genç olduğu durumlarda istismar oranı yüzde 44.5 iken, 31-40 yaş grubu annelerde bu oran yüzde 31.4 olarak bulundu.
* Ailenin eğitim düzeyi arttıkça fiziksel ve duygusal istismar azalıyor.
* İstismar olgularının yüzde 10'nunda yanıklar görülüyor. Kafa travmaları, fiziksel istismar vakalarının yüzde 30'unda görülüyor ve çocuk istismarı vakalarında en sık ölüm nedeni. (EÜ/BB)
Bu yazı Pediatri Uzmanı Gonca Yılmaz, Çocuk Psikiyatrisi Uzmanı Nüket İşiten, Pediatri Uzmanı Ülker Ertan ve Pediatri Profesörü Ayşe Öner'in "Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi"de yayımlanan makalelerinden Erhan Üstündağ tarafından kısaltılarak alındı.
