CHP Kurultayından Sola Hayır Yok!

CHP’ye “içeri”den ve “dışarı”dan bakan “sol” yorumcular, yazar Hasan Bülent Kahraman, siyasi yorumcu Kenan Kalyon ve Doç. Dr. Fikret Başkaya, bianet’e yaptıkları değerlendirmede Baykal ve Sarıgül dışında ileri sürülen adların da CHP’yi “sol”dan dönüşüme uğratmak konusunda yeterli olamayacağı kanısında.

Kahraman: Livaneli klasik kurultaycı

Hasan Bülent Kahraman “genel başkan adaylığının farklı bir temeli olması ve yeni bir model oluşturmaya yönelik bir çalışmanın sonucunda ortaya çıkması gerekir” diyor, ve bu anlamda Hurşit Güneş’in olumlu bir rol oynayabileceğini ancak Zülfü Livaneli’nin “klasik CHP kurultaycılığı” çizgisinde kaldığını vurguluyor.

Kalyon: Jest var siyaset yok!

Kenan Kalyon’a göre de, “CHP’de bir takım sol jestler dışında solu temsil eden bir ekip ve genel başkan adayı yok.‘Hizipler üstücülük’ dışında bir siyaset yok. Genel başkanlık için yapılan çıkışlar da yeterli olmayacak.”

Başkaya: CHP’den sosyal demokrat olmaz!

“Paradigmanın İflası” başlıklı yapıtında CHP’yi bir “devlet partisi” olarak niteleyen Doç. Dr. Fikret Başkaya’ya göreyse “Hiçbir zaman bilinen anlamda sosyal demokrat bir parti olmayan CHP’yi ‘gerçek bir sosyal partiye dönüştürme’ söylemi bir aldatmaca”. Böyle bir niyetle sahneye çıkan adayların ve bundan sonra da ortaya çıkacak olanların bu amaç açısından hiçbir şansı ve kıymeti harbiyesi yok.

CHP, AKP’ye karşı bir sermaye seçeneği olabilir mi?

Kenan Kalyon, Baykal karşısında adı geçen adayların hiçbirinin elle tutulur bir şansı olmadığı kanısında: “Hizipler üstü bir söylemle ortaya çıkanlar, çekişmelere karşı tavır alarak puan toplamaya çalışsalar da bunun kendi başına bir değeri yok.

“Örgütsel işleyiş olarak ne öneriliyor? Partiye bir tüzük değişikliği teklif ediliyor mu? Partinin bugünkü rotasıyla mesafe nedir ve buna karşı teklif edilen nedir? Adayların ortada duran bu sorulara ilişkin bir söylemi yok.

“Kendisini sosyal demokrat olarak niteleyen bir partide yönetim ve politika değişiklikleri böyle son ana sıkıştırılmış bir şekilde ve Sarıgül’ün tetiklediği süreçte olmaz.”

Kalyon, Baykal’ın egemen olduğu delegasyonda büyük çözülmeler yaşanmayacağı görüşünde: “Adayların karşısındaki en önemli engel CHP tüzüğüne göre genel başkan adayı olabilmek için mevcut delege sayısının beşte birinin imzasının gerekmesi.”

Kalyon “AKP’nin seçeneğinin sağ” olabileceği öngörüsünün sermaye sınıfını kaygılandırdığı ve CHP ile ilgilenmesine yol açtığı gözlemini ileri sürüyor: “Baykal’ın operasyona uğruyoruz sözleri bütünüyle boş değil.” Buna karşılık Kalyon CHP’nin kimin gözünde yeniden işlevli hale gelmek istediğine karar vermesi gerektiğini vurguluyor: “CHP karar vermeli kim için işlevli olacak? Hakim sınıflar ve uluslararası sermaye için mi? Yoksullar ve emekçiler için mi?”

Yeni paradigma gerek!

Fikret Başkaya da “Ortaya çıkan adaylar 1960’lardaki ortanın solu gibi bir söylem üretebilseler de artık kitleyi sürüklemeleri mümkün değil,” diyor: “Kitleler yalana doydular!”

Başkaya’ya göre “CHP de dahil hiçbir düzen partisi sorun çözme ve kitleleri oyalama yeteneğine sahip değil. Türkiye’nin, Türkiyeli emekçilerinin yeni bir paradigmaya ihtiyacı var. Bundan sonra böyle bir paradigmayı yaratmaktan başka bir seçenek yok, insanlığın da Türkiye’nin de geleceği soldadır ve başka bir seçenek mümkün değildir.”

Olağanüstü kurultay kriz göstergesi

Yazar Hasan Bülent Kahraman ise “CHP’de ısrar etmesi, parti bağlamında sosyal demokrasinin yenilenmesi, yeni bir bilince dönüşmesi ve dünyadaki sürece eklemlenmesi yönünde politikalar üretiyor olması” nedeniyle Hurşit Güneş’in adaylığının “sahici” olduğu kanısında.

Ancak, Kahraman, öte yandan Baykal’a alternatif olarak Sarıgül’ün adaylığını da “CHP’nin tükenişinin kanıtı” olarak değerlendiriyor: “Krizin çözümü için ortaya çıkan aday mevcut durumun aktörlerinden daha geride ve problemliyse CHP’de tükeniş tam manasıyla gerçekleşmiş demektir.”

Baykal çizgisi diye bir şey yok!

Hasan Bülent Kahraman’a göre “CHP’de bir Baykal çizgisinden bahsedilse de böyle bir çizgi yok.”

Kahraman, Baykal’ın kontrol ettiği delegelik sistemi içinde Sarıgül’ün ihtiyacı olan beşte bir imzayı toplayamayarak “dramatik bir biçimde devre dışı kalabileceği”; Güneş ve Livaneli’nin bu sayıya ulaşamamalarının ise “şaşırtıcı olmayacağı” görüşünde.

Kahraman CHP’nin geldiği noktayı şu sözlerle özetliyor: “CHP’nin bu noktaya gelmesinin temelinde 1983- 1993 arasındaki sosyal demokrat birikimini yok sayarak işe başlaması yatıyor. Bu süreçte partinin tabanında ve düşünsel dünyasında yer alan birikimleri ret edildi. Sürdürdüğü seçkinci siyaset sonucunda da kendi içerisinde bu noktaya geldi ve şu an yaşanan ağır kriz ortaya çıktı. Krizin ağırlığı öteki Genel Başkan adayından belli değil mi: Mustafa Sarıgül!” (KÖ/EK)