Journal of Child Psychology and Psychiatry'de 19 Eylül'de yayımlanan bilimsel bir çalışma çocukların yemek seçme davranışını inceledi.
Birleşik Krallık'ta yapılan çalışma, çocuklar arasında yaygınlaşan davranışın ebeveynlik tarzı nedeniyle değil büyük ölçüde genetik etkenlerle şekillendiğini ortaya koydu.
"Çocuklar en fazla 7 yaşında yemek seçiyor"
Bilim insanları, çalışma kapsamında 16 aylıkla 13 yaş arasındaki 2 bin 400 tek yumurta ikizinin beslenme alışkanlıklarını inceledi. Araştırmacılar, bu verileri çift yumurta ikizlerinin verileriyle karşılaştırdı.
Ebeveynler, yeme davranışına ilişkin anketleri çocuklar 16 aylıkken, üç yaşındayken, 5 yaşındayken ve 13 yaşındayken tekrar doldurdu.
16 aylık çocuklarda yemek seçme davranışının yüzde 60 oranında genetik unsurlarla ilişkili olduğu belirlendi. Bu oranın, 3-13 yaş aralığında yüzde 74'e yükseldiği kaydedildi.
Araştırmacılar, yemek seçme davranışının en çok 7 yaşında görüldüğünü, bunun ardından alışkanlıkta az da olsa bir düşüş gözlemlendiğini aktardı.
"Çocuklarıma çöpteki meyveleri topladım, utanırsam aç kalırız"
"Genetik kader değildir"
Çalışmaya liderlik eden University College London'dan Zeynep Nas, bulguları değerlendirdi:
Bu çalışmadan çıkarılacak ana sonuç, yemek seçme davranışının ebeveynlik tarzından kaynaklanan bir şey olmadığıdır. Bu aslında aramızdaki genetik farklılıklardan kaynaklanıyor.
Genetiğin yemek seçiciliğinde açıkça önemli bir rolü olsa da, araştırmacılar bunun ebeveynlerin kendilerini çaresiz hissetmesine yol açmaması gerektiğini vurguluyor. Nas’ın ifadesiyle: “Genetik kader değildir.”
Ailece sofraya oturmak yeme alışkanlıklarını şekillendiriyor
Araştırmada, yemek seçme alışkanlığını belirleyen bir diğer unsurun da çevre olduğuna dikkat çekiliyor. Çocukların çevresindeki kişilerin tükettiği yiyeceklerin ya da ailece yemeğe oturmanın, yemek seçme davranışında etkili olduğuna işaret ediliyor.
Bilim insanları, 7 ila 13 yaşlarındaki çocukların farklı arkadaşlar edinebilmesinin yeme alışkanlıklarını da şekillendirdiğini belirtiyor.
Ailece yemeğe oturma ve sofrada birlikte olma düzeni de daha küçük yaştaki çocukların yeme davranışlarını etkiliyor.
Araştırmanın ortak yazarlarından Leeds Üniveristesi'nden Alison Fildes, genetiğin önemine dikkat çekerken bunun ebeveynlere rol düşmediği anlamına gelmediğini hatırlattı:
Ebeveynler çocuklarını, çocukluk ve ergenlik dönemleri boyunca çeşitli gıdalarla beslenmeye teşvik etmeli. Fakat ergenlik çağında çocukların akranları ve arkadaşları, beslenmeleri üzerinde daha önemli bir etki yaratabilir.
*Bu haber The Guardian ve Association for Child and Adolescent Mental Health sitelerindeki haber ve araştırma metinlerinden çevrilerek derlenmiştir.
(NÖ)
