bianet’e "İncecik Bir Veda"

Zorunlu stajımı yapmak için geldiğim İstanbul’da önce BirGün gazetesinde bir ay süren stajımı tamamladıktan sonra artık klasik gazeteciliğin etkisini yitirmeye başladığı için internet gazeteciliğinde deneyim kazanmak için gönüllü olarak bianet’i seçtim, çünkü internet gazeteciliği diğerlerinden farklıydı.

bianet’e staj görüşmesi için geldiğimde Evren, Haluk ve Ayça beni oldukça sıcak karşıladılar. Açıkçası böyle bir karşılama beklemiyordum. bianet’in diğerlerinden farklı olduğunu o an anlamıştım. Adeta bir aile sıcaklığı vardı.

Haluk abi bir de Kürtçe bölümü olduğunu söylediğinde çok şaşırmıştım. Keşke Kürtçe bilseydim. En büyük eksikliğimi başka bir dil bilmemek olarak görüyorum.

Stajımın ilk gününde bianet’i diğerlerinden farklı olduğunu bir an unutmuştum ama Evren bana “Burada herkes kendini haberini kendisi yapar” dedi. İlk birkaç günümde, kendime güvensizlik hâkimdi. Deşifre yapıyor, haber değeri olabileceğini düşündüğüm şeyleri ise paylaşmaktan çekiniyordum.

Haber yapamamaktan, yanlış fikirleri sunmaktan çekincelerim vardı. Okulda hani, cevabı doğru bilsen de belki yanlış olur, sınıftakiler dalga geçer korkusu… Düşünün ki işyerinin telefonlarını kullanacağım yerde kendi telefonumla hallediyordum, o derece çekiniyordum.

Stajda ilk günleri atlattıktan sonra diğer stajyer arkadaşım Helin ile Halkların Demokratik Partisi (HDP) Kadıköy ilçe binasında gidip ilk haberimi yaptıktan sonra oldukça rahatlamıştım. Helin arkadaşıma da yardımlarından dolayı teşekkürler. Daha sonra Vedat Türkali’nin cenazesine Elif ve Helin ile gittik. Dışarı çıkıp haber yaptığında insan sıkılmıyor. Benim hoşuma gitmişti.

Kendi yaptığın haber yayımlandığında çok mutlu oluyorsun. En azından bir şeyleri başardığını hissediyorsun.

Staj yazımı bitirmeye çalışırken Nilay geldi ve ses kaydının deşifresini yapar mısın diye sordu, ben de yaparım dedim bir ses kaydı ne kadar sürebilir ki? İşe sabah saat 10:00’da geldim deşifre saat 16:00’da bitti. Yani anlayacağınız gazetecilik zor iş.

Vakit tamam bianet’i terk ediyorum. Bu incecik bir veda havasıdır. (UB/AS)