“Kuzucuklarım hadi uyuyun, uyuyun da büyüyün…”
Adile Naşit’ten TRT ekranlarında yayınlanan “Uykudan Önce” programında duyulan duyulan bu söz tam 35 yıldır ekranlardan çocuklara ulaşmıyor.
Türkiye’nin sevilen sanatçısı Adile Naşit, 57 yaşında İstanbul’da kanser hastalığı nedeniyle 11 Aralık 1987’de yaşamını kaybetti.
Onu unutmayan sevenleri, sosyal medyada onu anıyor. Siaysetçilerden, tiyatroculara kadar toplumun geniş kesimlerinden paylaşımlar yapılıyor. Mesajların bazıları şöyle:
O güzel gülüşüyle hepimizde derin izler bırakmış, Yeşilçam'ın Hafize Anası, Türk tiyatromuzun ve sinemamızın unutulmaz sanatçısı #AdileNaşit'i vefatının 35. yılında rahmet ve saygıyla anıyorum. pic.twitter.com/RT04vAQzI7
— Emine Gülizar EMECAN (@EmecanGulizar) December 11, 2022
Güler yüzü ve sevgi dolu kalbiyle hepimizin gönlünde taht kuran, Türk tiyatro ve sinemasının duayen ismi Adile Naşit'i özlemle ve rahmetle anıyorum. #adilenasit pic.twitter.com/mLs8XFUw92
— Av.Mahmut TANAL (@MTanal) December 11, 2022
En çok da neşeni ve gülüşünü özledik… ♥️#Yeşilçam #AdileNaşit pic.twitter.com/zi2HMipe5X
— Av. Turan Hançerli (@TuranHancerli) December 11, 2022
Adile Teyze’nin kuzucukları burada mı? ????#UykudanÖnce programı ile küçük büyük herkesin kalbini kazanan #AdileNaşit’in, kötü alışkanlıklara ilişkin anlattığı hikayeye kulak verelim. ???? pic.twitter.com/pvF1HBmD9n
— TRT Arşiv (@trtarsiv) August 7, 2022
Kuzucukların seni hiç unutmadı
— SevgiTEKGÜL????⭐⭐⭐⭐⭐ (@SevgiTekgl) December 11, 2022
Unutmaya da hiç niyeti yok iyiki iyiki yüreklerimize dokunmuşsun evlerimize konuk olmuşsun
Hiç kimse gelmedi senden sonra #AdileNaşit pic.twitter.com/XCsAHfJMY1
TIKLAYIN - "Adile Naşit Hepimizdi, Bu Yüzden Çok Güzeldi"
Yazar Sibel Öz, Adile Naşit'in hayatını anlattığı "Oyuncu- Yeşilçam Yıldız Sisteminde Bir Anti Yıldız" kitabında şöyle diyor:
"Hiç başrol oynamasa da yıldız sisteminin dışında bir 'anti-yıldız' olan; 'çarpık bacakların ve bücür boyunla asla başarılı olamazsın' denilse de önce kendini, sonra seyircisini yaratmayı başaran; hafızalarda anne rolleriyle yer etmesine rağmen aslında 'başka türlü' bir oyuncu olabilen Adile Naşit."
"Ne Türk, ne Ermeni, ne de Rum"
Öz, kitabıyla ilgili olarak bianet'e verdiği röportajında anne tarafından Rum-Ermeni olan Adile Naşit ile ilgili olarak şunları söylemişti:
"Adile Naşit, tıpkı hayattaki duruşu gibi, ne sadece Türk'tü, ne sadece Ermeni'ydi, ne de sadece Rum'du. Adile Naşit hepsiydi, bu yüzden hepimizdi. Bu yüzden çok güzeldi."
Rol aldığı bazı filmler
"Yara" (1947), "Lüküs Hayat" (1950), "Oh Olsun" (1973), "Canım Kardeşim" (1973), "Mavi Boncuk" (1974), "Bizim Aile: Merhaba" (1975), "Hababam Sınıfı" (1975), "Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı" (1975), "Süt Kardeşler" (1976), "Hababam Sınıfı Uyanıyor" (1976), "Tosun Paşa" (1976), "Gülen Gözler" (1977), "Neşeli Günler" (1978), "Gırgıriye" (1981), "Hababam Sınıfı Güle Güle" (1981), "Buyurun Cümbüşe" (1982), "Adile Teyze" (1982), "Şıngırdak Şadiye" (1982), "Kuzucuklarım" (1986), "Aile Pansiyonu" (1987)."
Uykudan Önce
Tiyatrocu bir aileden gelen Adile Naşit'in babası komedyen Komik-i Şehir Naşit, annesi de tiyatro oyuncusu Amelya Hanım.
Amelya hanım, anne tarafından Ermeni, baba tarafından Rum'dur. Dedesi Kemani Yorgo Efendi, anneannesi ise, zamanının meşhur kantocularından olup, lakabı Küçük Verjin'idir.
1950'deevlenen Adile Naşit'in 1952 yılında bir oğlu oldu. Ahmet ismini verdiği oğlu, ilkokul 2. sınıfa geldiğinde rahatsızlandı, Ahmet'in kalbi doğuştan delikti.
1966'dayapılan operasyon sonrası da, küçük Ahmet bir daha gözlerini açamadı. Tek çocuğu Ahmet'i kaybettikten sonra iyice çocuklara yöneldi. Masalcı TeyzeTRT'de 1980 yılında TRT Ankara Televizyonu prodüktörlerinden İlhan Şengün'ün (1946-2003) yapımcısı olduğu Uykudan Önce isimli çocuk programıyla birlikte masalcı teyze diye anılmaya başladı. Masal ve öykü anlattığı bu program tek kanallı televizyon döneminde çocuklar tarafından büyük ilgi gördü.
Babası öldükten sonra okulunu bırakan Adile Naşit 14 yaşında İstanbul Şehir Tiyatroları, Çocuk Tiyatrosu'na girdi. Halide Pişkin'in grubunda "Her şeyden Biraz" oyunu ile İstanbul turnesine çıkan Adile Naşit sonradan Muammer Karaca'nın tiyatrosuna girdi. 1948-1951 arasında komedyen Aziz Basmacı ve Vahi Öz ile birlikte kurdukları toplulukta çalıştı.
Sonradan 1954'te döndüğü Muammer Karaca tiyatrosunda 1960'a kadar çalıştı. 1961'de eşi Ziya Keskiner ve ağabeyi Selim Naşit Özcan ile birlikte kurdukları Naşit Tiyatrosu dağıldıktan sonra, 1963'ten 1975'e kadar "Gazanfer Özcan - Gönül Ülkü" tiyatrosunda çalıştı. Tiyatro oyunlarının yanı sıra Hisseli Harikalar Kumpanyası, Neşe-i Muhabbet, Şen Sazın Bülbülleri gibi müzikallerde beğeni topladı.
11 Aralık 1987'de doğduğu şehir olan İstanbul'da 57 yaşındayken bağırsak kanseri sonucu yaşamını yitirdi. Cenaze töreni 13 Aralık 1987 tarihinde Şişli Camii'nde düzenlendi.
Öğleyin kılınan cenaze namazının ardından Karacaahmet Mezarlığına defnedildi. İstanbul Karacaahmet mezarlığında ilk eşi Ziya Keskiner ve oğlu Ahmet Keskiner (1951-1966) birlikte yatıyor.
(EMK)