Ufuk Uras'ın açıklamasında şu görüşlere yer veriliyor:
* Devlet İstatistik Enstitüsünün (DİE) açıklamış olduğu 2001 yılı, 4. dönem hane halkı işgücü anketi geçici sonuçları, 2001 yılında yaşanan ekonomik krizin en ağır faturasını işçilerin ve emekçilerin ödediğinin kanıtıdır.
* Her ne kadar bu rakamlar ülkemizdeki gerçek işsizlerin sayısını yansıtmıyorsa da, DİE verilerine göre, işsizlik oranının yüzde 4.3 artarak yüzde 10.6'ya yükselmiş olması sorunun boyutlarını göstermeye yetmektedir.
* Kamuoyuna açıklanan DİE verileri, işsizliğin kriz sonrası cumhuriyet tarihinin en yüksek rakamına ulaştığını göstermesine karşın, hükümet işsizliği önlemeye veya insanların en doğal hakkı olan çalışma haklarını güvence altına almaya ve herkese iş olanağı sağlamaya dönük tedbir almıyor. IMF güdümlü uluslar arası sermayeyi ve rantiyecileri gözeten politikalarda ısrar ediyor.
* Türkiye'nin işsizlikle mücadele programına, işsizlerin ve emeği ile geçinenin örgütlenmeye ihtiyaçları var. Ülkenin kaynakları çarçur edilmeden, yeni iş olanakları yaratılması amacıyla kullanılması gereklidir.
Bunun için;
* İş Güvencesi Yasası uluslar arası normlara uygun derhal çıkarılmalıdır.
* Ücretlere dokunulmadan iş saatleri azaltılmalı, 35 saat çalışma haftası uygulanmalıdır.
* Kayıt dışı ekonomi, kayıt altına alınmalıdır.
* Kaçak ve çocuk işçi çalıştırılması mutlaka önlenmelidir.
* Askeri harcamalar kısılmalı, yeni iş olanakları yaratılmalıdır.
* Güneydoğu Anadolu ve Doğu Anadolu bölgelerine yatırımlarda öncelik verilmelidir. (NU)
