2003ün Ardından - Neler Oldu?
Ocak
"Bir seçimin sonucu değilim ben; bir tarihin sonucuyum." Luiz İnacio da Silva ("Lula"), Brezilya tarihindeki ilk solcu Başkan. (Ayakkabı boyacılığı, maden işçiliği, sendikacılık ve siyaset sürecinden geçerek Başkan seçildikten sonra yemin töreninde yaptığı konuşmadan.)
Türkiye demokratik bir tuhaflığı gidererek girdi yeni yıla; Adalet ve Kalkınma Partisi lideri Recep Tayyip Erdoğan'a başbakan olma yolu açıldı. Erdoğan, başbakan olduktan sonra da özgürlükçü üslubunu terk etmedi; örneğin Kıbrıs konusunda, Kuzey kesiminin çözüm isteğinin görmezden gelinemeyeceğini söyledi. Ancak, bu ve benzeri sorunlarla ilgili genel kararlılık yıl sonuna kadar aynı seviyede sürmeyecekti.
2003 yılı boyunca, bütün dünya en çok savaşı konuştu. Amerika Birleşik Devletleri ile Britanya'nın, kitle imha silahlarını yok etmek gerekçesiyle Irak'a saldırmaları, sadece bu yılın değil; galiba 21. Yüzyıl başının da ana gündem maddesiydi.
Amerika Birleşik Devletleri bir taraftan yığınağını sürdürüyor, diğer taraftan savaşı hiç istemediğini belirtiyor, Bağdat'taki silah uzmanlarının rahat çalıştıkları ve Irak yönetiminden yardım gördükleri BM Genel Sekreteri Kofi Annan tarafından ifade ediliyor, Silah Denetçileri Heyet Başkanı Hans Blix ile Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu Başkanı Muhammed El Baradey'den Irak aleyhine, saldırıya gerekçe oluşturabilecek bir açıklama gelmiyor, bütün bunlar olurken Irak Devlet Başkanı Saddam Hüseyin, halkı savaşa hazır olmaya çağırıyordu.
ABD haricinde hemen hemen tüm dünya ülkelerinin kamuoyunun ezici çoğunlukla karşı çıktığı bir ortamda Almanya savaşa katılmayacağını belirtmiş, Fransa da Birleşmiş Milletler'de savaşa yönelik bir tasarının oylanması halinde veto hakkını kullanabileceğini açıklamıştı. ABD'ye karşı kutup oluşturabilecek tek seçenek Avrupa Birliği bünyesinde yarılma vardı.
Fransa ile Almanya'nın karşısında 8 Avrupa ülkesinin hükümetleri savaştan yana tavır alıyordu. Bu arada, Fransa ile Almanya hükümetlerinin de, savaşa kamuoylarının talebiyle ve 'insaniyet namına' değil; Saddam Hüseyin ile önceden yapılmış anlaşmaların geçersiz kalacağı endişesiyle karşı çıktıkları söyleniyordu. Irak'ın işgaline taraftar görünmeyen Rusya'nın ismi de gene bu çerçevede anılıyordu.
Irak'ın 2003 yılında işgal edilmesi, sayısız tartışmanın yanı sıra temel kurumlardan birini de tartışmalı hale getirdi: Birleşmiş Milletler. Örneğin Amerika Dışişleri Bakanı Colin Powell, BM kararı olmadan da saldırıya geçebileceklerini söylüyordu.
Yani, ABD, Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi çerçevesinde, uluslararası hukuku dikkate almayacağını, tek kutuplu bir dünyanın tek hegemonu olmaya karar verdiğini açık açık söylüyor, hatta bu açık sözlülük bir ölçüde dünyanın dilinin tutulmasına da neden oluyordu.
Şaşkınlığı atlatabilenler, bu insafsız saldırganlığa bütün güçleriyle karşı çıkıyorlar; gelecek savaşın terörle değil, enerji kaynaklarıyla, petrolle ve Ulusal Savunma Stratejisi belgesine resmen yazılan emperyal hegemonya ilgili olduğunu söylüyorlardı; hem, Kuveyt'i işgal ettiği tarihe kadar Saddam Hüseyin de Amerika'nın yakın dostlarından biri değil miydi?..
Ama Başkan Bush'un 'yol haritası' çoktan çizilmişti. Ocak ayı içinde Kuzey Kore'nin, Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması'ndan çekildiğini açıklaması da ilginç bir gelişmeydi, ancak bu karar, Irak'ın akıbetini getirmeyecekti Kuzey Kore'ye. Temel sorun kitle imha silahları, deniyordu ama, Amerika yönetimi Irak'ta 'askerî', Kuzey Kore'de 'diplomatik' çözüm peşinde olacaktı ve bunu da saklamıyordu.
2003 yılı boyunca, Ortadoğu sorunu da hiçbir olumlu gelişme göstermeksizin devam etti. Ocak ayında Tel Aviv'de iki intihar bombacısı ve Gazze'de 9 İsrail füzesi onlarca kişiye ölüm getirdi. Bununla beraber, işgal altındaki bölgelerde görev almak istemeyen İsrailli askerlerin, yani refusnik'lerin sayısı da giderek artıyordu. Yıl sonuna doğru İsrail'in çok prestijli savaş pilotları ve yine çok prestijli elit birlikleri de gittikçe artan sayıda vicdani redciler safına katılacak ve isyanlarını açık mektuplarla Başbakanlarına bildirecek, bedelini de görevden alınarak ve davalara muhatap olarak ödeyeceklerdi.
Ocak ayında, Solomon Adaları'nı Zoe Kasırgası, Avustralya'nın başkenti Canberra'nın büyük bir bölümünü dev orman yangınları ve THY'nın İstanbul - Diyarbakır seferini yapan yolcu uçağını da iniş sırasında sis yuttu.
Brezilya'nın Porto Alegre kentindeki Dünya Sosyal Forumu'nun son gününde, 30 bin kişilik yürüyüşten tek ses çıkıyordu: Savaşa hayır!
Şubat
"Savaşla ilgili kararların gayri ahlâki olduğunun idrakindeyiz, ama bu siyasi bir karardır." Abdullah Gül, Başbakan. ("Tezkere" öncesi, partisinin grup toplantısında yaptığı konuşmadan)
Şubat ayında, Irak'a saldırının ne zaman başlayacağını konuşuyorduk. Türkiye'de, üs ve limanların modernizasyonu için yetki tezkeresi, 193 ret oyuna karşılık 308 oyla kabul edilmiş ve böylelikle 3 bin Amerika askerinin 3 ay Türkiye'de kalmasının yolu açılmıştı.
Üzerinde ciddi tartışmaların yaşandığı bir başka tezkere de, ülke sınırları içinde yabancı asker bulundurma ve Türk askerini sınır dışına gönderme yetkisiyle ilgiliydi. 'Tezkere' kelimesiyle özetlenen bu tartışmalar sırasında, Amerika yönetimiyle yapılan görüşmelerde, Türkiye'ye açılacak kredilerin de bolca telaffuz edilmeye başlaması rahatsızlık yaratıyor; insanî ve ulusal bir konunun para pazarlığına indirgenmiş gibi görünmesi, AKP Hükûmeti'ni zedeliyordu.
Başbakan Abdullah Gül, "Amerika'dan istediğimiz rakam, Türkiye'nin kaybından az" diyor, Washington ise son olarak 4 milyar dolarlık hibe, 2 milyar dolarlık askerî borcun silinmesi ve Irak petrolünden 1 milyar dolarlık pay öneriyor, Ankara bunun üzerine anlaşmanın yazılı olmasını şart koşuyor, Washington ise yazılı anlaşmaya istekli görünmüyordu. Dışişleri Bakanı Yaşar Yakış da Irak savaşında ilk kurşun atıldığında Türk ekonomisinin sıcak para girişine ihtiyacı olduğunu söylüyordu.
Tartışmalar uzarken AKP Hükümeti, yabancı asker bulundurma ve sınır dışına asker gönderme için yetki tezkeresini Meclis'e göndermedi. Amerikan yönetimi de Ankara'da bulunan heyete, görüşmeleri durdurma talimatı verdi. Bu arada, Amerika'nın askeri teçhizatını, tezkere çıkmadan İskenderun limanı'na indirmesi, tartışma yarattı. Teçhizatın modernizasyon tezkeresi kapsamında limana geldiği ve iznin Genelkurmay tarafından verildiği söylendi, ama Türk yetkililerin o günlerde kendi limanlarına neden giremedikleri hususu bulanık kaldı.
15 Şubat, yeryüzünde yaşanmış en olağanüstü olaylardan birinin de tarihi oldu: Issız Güney Kutbu da dahil, 6 kıtada 600'ün üstünde yerleşim merkezinde aynı anda 12 milyon insan sokaklara döküldü ve saldırı savaşına karşı gösteri yaptı. İnsanlık tarihinin gördüğü en büyük gösteriydi bu. Savaş çıkmadan yapılıyordu üstelik.
Rahibinden eşcinseline, ev kadınından evsizine, ninesinden ilkokul öğrencisine, girişimcisinden anarşistine; insanlık âleminin tüm kesim ve yaşlarından temsilcileri muazzam bir renk cümbüşü içinde bu olayın içinde yer aldı. Bu dev gösteriler merkez medyanın nedense dikkatinden kaçtı. Ama, ünlü New York Times gazetesine şu çarpıcı gözlemi de yaptırdı: "Artık dünyada iki süpergüç var: ABD ile Dünya Kamuoyu." Şubat sonuna gelinceye kadar, dünyanın dört bir yanında yapılan barış ve adalet gösterilerine katılanların sayısı 30 milyonu aşacaktı.
Bu arada, Türkiye NATO üyesi olarak savaş durumunda topraklarına yönelik bir saldırıda korunma sağlanması için başvuruda bulunmuş ve bunun üzerine NATO karışmıştı. Türkiye, üyelerinden herhangi birine yönelik saldırının, Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün tümüne yapılmış sayılacağını NATO'nun hatırlamasını istiyordu.
Uzun tartışmaların ardından, NATO Genel Sekreteri George Robertson, Türkiye'nin savunmasına ilişkin askerî hazırlıkların, hızla başlatılacağını söyledi. Söz konusu hazırlık kapsamında, Türkiye için, AWACS erken uyarı uçaklarıyla biyokimyasal savunma sistemleri harekete geçirilecekti.
2003 yılının ilk aylarında Kuzey Kore düzenli olarak ses çıkarıyordu. Şubat ayında, önce, 50 yıl önce Kore savaşını sona erdiren ateşkes anlaşmasından çekilme tehdidinde bulundu Kuzey Kore, ardından da Yongbyon nükleer santralinin yeniden faaliyete geçtiğini açıklandı. Çözüm, elbette, diplomatik yollarla bulunacaktı.
Şubat ayının, önemli gelişmelerinden biri de Columbia uzay mekiğinin, 16 günlük seyahat sonunda atmosfere girerken Texas semalarında infilak etmesiydi. Aralarında bir İsraillinin de bulunduğu 7 astronot hayatını kaybetmiş, patlamanın nedeni hakkında ihmalden gereken bütçenin ayrılmıyor olmasına kadar, çeşitli tartışmalar başlamış, hatta bu vesileyle Amerika'da insanlı uzay uçuşu programları da sorgulanmaya başlamıştı.
İsrail, Batı Şeria ve Gazze Şeridi'nde tam abluka ilan ederek, Filistinlilerin İsrail'e girişini yasaklarken Belçika Yüksek Mahkemesi, İsrail Başbakanı Ariel Şaron'un görev süresinin sona ermesinin ardından yargılanabileceğine karar veriyordu.
1982'deki Sabra ve Şatilla katilamları sırasında sorumluluklarını yerine getirmemekle suçlanıyordu Şaron. Bu arada, Eski Bosna Sırp Cumhuriyeti Devlet Başkanı Bilyana Plavsiç, Lahey Savaş Suçları mahkemesince 11 yıl hapse mahkûm edildi. Plavsiç, 1992 ile 1995 yılları arasında yaşanan Bosna savaşı sırasında, Müslüman ve Hırvat halka zulüm uygulamakla suçlanıyordu.
BM Genel Sekreteri Kofi Annan, Kıbrıs ile ilgili gözden geçirilmiş planı, taraflara sunar ve Kıbrıs Rum Kesimi'nde yapılan başkanlık seçimini Tasos Papadopulos kazanırken Şubat sona eriyordu.
Dünyada her yıl 1 milyon 200 bin çocuk kaçırılarak seks ticaretinde kullanılıyor ve bu sayı artmaya devam ediyor, demişti UNICEF. Mutat açıklamalardan biriydi, kimsenin duyacak hali yoktu, Türkiye yeni tezkereyi tartışıyor, insan kalkanları Irak'a doğru yola çıkıyordu.
Mart
"Liderlerimizin aldatmacaları yüzünden ahlâki olmayan bu savaşta yer almak istemiyorum. Ömrümün geri kalanını Irak'ta yaptıklarımı düşünerek geçirmektense cezamı çekmeye razıyım." Stephen "Eagle" Funk, Deniz Piyadesi. (Irak saldırısında ilk vicdani retçi olan Amerikalı asker.)
Yurt içinde yabancı asker bulundurma ve Türk askerini sınır dışına göndermeye ilişkin yetki tezkeresi, Mart ayının başında TBMM'de oylandı. 20 küsur bin ABD askerinin Türkiye topraklarında belirsiz bir süre konuşlandırılmasını öngören Tezkereye 254 ret oyuna karşılık 264 kabul oyu çıktı, ancak Meclis salt çoğunluğu olan 267 sayısı sağlanamadığı için reddedilmiş oldu.
Oylamanın yapıldığı dakikalarda, Meclis'e "bir kurşun atımı" uzaklıkta Ankara'nın Sıhhiye meydanında, sendikalar ile meslek örgütleriyle birlikte yaklaşık 70 bin kişi 'savaşa hayır' mitingindeydi.
Tezkerenin kabul edilmemesi, ABD kadar, AKP hükûmeti için de büyük bir sürprizdi doğrusu. Ret oylarındaki yükseklik, kamuoyunun yüzde 95'e varan oranda savaşa ve şiddete hayır diyen sesinin, Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne yansıdığını gösteriyordu.
ABD; üs ve limanlarda başlattığı yenileme çalışmalarına ara verdi. 'Kuzeyden ikinci cephe' ifadesinin sayısız kez telaffuz edildiği ve tezkereyle ilgili sıcak tartışmaların yaşandığı günlerde, önemli tartışma konularından biri de, oylamadan önceki Milli Güvenlik Kurulu toplantısıydı.
Genelkurmay Başkanı, Irak konusunda hükûmetin yanında olduğunu ifade ediyor, ancak MGK toplantısından bir tavsiye kararı çıkmıyordu. Tavsiye kararının çıkmamış olması, askerin sivil iradeye müdahale etmemesi olarak yorumlansa da, askerin aslında hükümete destek vermemesi anlamına da geliyordu.
Çünkü, pek çok konuda tavsiye kararı alınıyor olmasına rağmen bu kadar kritik bir konuda alınmamış olmasını açıklamak kolay değildi. Kimi yorumcular, tezkere öncesindeki görüşmelerin para pazarlığı gibi görünmesinden ordunun da rahatsız olduğunu dile getiriyordu. Dışişleri Bakanı Yaşar Yakış, Amerika'ya asla umut verilmediğini söylüyordu.
Bu arada, AKP, Siirt'teki üç milletvekilliğini de oyların yüzde 85'ini alarak kazanmış ve böylece AKP lideri Recep Tayyip Erdoğan'a başbakanlık yolu açılmıştı.
Erdoğan ile diğer üyeler, Meclis'te yemin ederek milletvekilliği görevine başladıktan ve Başbakan Abdullah Gül, Cumhurbaşkanı Sezer'e istifasını sunduktan sonra Erdoğan, yeni hükûmeti kurmakla görevlendirildi. Birkaç gün sonra 59. Hükûmet işbaşındaydı; Dışişleri Bakanlığı'nda Yaşar Yakış'ın yerinde artık Abdullah Gül vardı.
ABD, Florida'da, meşhur papatya-biçicilerden çok daha etkili olduğu söylenen 10 tonluk MOAB (yani Bütün Bombaların Anası/ya da- Hıristiyan köktendincilerin tercihine göre, kıyamet gününün geleceği yer) isimli bir bombayı denerken Türkiye'de Kıbrıs Zirvesi vardı.
Zirve'den, Annan Planı'nın beklentileri karşılamadığı sonucu çıktı. AB Komisyonu, çözüm bulunmadığı takdirde, Rum kesimi'nin mevcut yapısıyla Birliğe tam üye olacağını ve bu durumda, Türkiye'nin, AB toprağını işgal etmiş sayılacağını söylüyordu.
Ortadoğu'da şiddet durmuyordu. Hayfa kentinde bir otobüste meydana gelen patlamanın ardından Amerikalı barış eylemcisi Rachel Corrie, Refah mülteci kampında bir evin yıkımını önlemeye çalışırken üstündeki parlak turuncu montu ve mensup olduğu sivil kuruluşun kocaman yazılmış ismini göremeyen bir askeri şoförün kullandığı İsrail dozeri altında ezilerek hayatını kaybetmişti.
İngilizlerin tanınmış Guardian gazetesi, ülkesinin 1985 yılında Irak'ta, kimyasal savaş cephaneliği olarak kilit önem taşıyan bir kimya atölyesini gizlice kurduğunu yazarken ve Independent gazetesi de başyazısında "Bizim Adımıza Hayır Bay Blair" ifadesini kullanırken ABD, Britanya ve İspanya liderleri, kıta Avrupası'nda toplanacak yer bulamadılar ve eski Portekiz sömürgesi Azor Adaları'ndaki Amerikan Üssü'nde bir "Savaş Konseyi" toplayarak Irak'ta diplomasi için fazla şans kalmadığını söylediler. Başkan Bush'a göre "gerçekle yüzleşme günü" gelip çatmıştı.
Saddam Hüseyin ile oğullarına Irak'ı terk etmeleri için, 48 saat süre tanındı. Irak'taki tüm yabancı basın yayın organlarıyla silah denetçilerinin ülkeden ayrılmaları istendi ve barış çabalarının sonuç vermediği ifade edildi. Irak, Saddam Hüseyin'in sürgüne gitmesi önerisini reddetti. (Yıl sonuna doğru resmî belgelerden öğrenildi ki, Saddam ve oğulları ülkeyi terketseler de ABD tereddütsüz vuracaktı. Gene yıl sonunda NYTimes'dan öğrenildi ki, ABD'ye her türlü ödün önerilmiş, cevaben "Bağdat'ta Görüşürüz" mesajı iletilmişti.)
Saldırının baş mimarlarından sayılan "Karanlıklar Prensi", savunma danışmanı ve şirket danışmanı Richard Perle, saldırıdan 1 gün önce Guardian'da yayımlanan hukuki makalesine, "Birleşmiş Milletler'e El Fatiha" başlığını uygun görüyordu. Bu sırada Kuzey Irak'ta göç edenlerin sayısı iki günde 30 bine yaklaşmıştı.
20 Mart Perşembe sabahı, Türkiye saatiyle 04:33'te, 48 saatlik sürenin dolmasından yaklaşık 1 saat sonra, televizyon ekranlarındaki aydınlık, boş ve sessiz Bağdat bombalanmaya başladı. Başkan Bush, saldırının uzun ve zorlu olabileceğini söylüyordu.
Bu arada, yurt dışına asker gönderilmesi ve hava sahasının açılmasına ilişkin bir başka yetki tezkeresi bu sefer 202'ye karşı 332 oyla kabul edildi. Türkiye, saldırı kapsamında hava sahasını Amerikan ve İngiliz uçaklarının kullanımına açtı.
Bağdat, yüzlerce Tomahawk füzesinin ve B-52 ağır bombardıman uçaklarının altında yanıyordu. İsabet alanlar arasında, Irak'ın tanınmış üniversitelerinden, 13'üncü yüzyıla ait Mustansiriya da vardı.
75'incisi düzenlenen Oscar ödül töreninde, Başkan Bush'a tepki vardı. Yönetmen Michael Moore'un yanı sıra The Pianist filmiyle en iyi erkek oyuncu ödülünü alan Adrien Brody'nin konuşmasını da - önceden tembihli - orkestra ancak bastırabilmişti. UNICEF, kuşatma altında bulunan Basra'da susuzluk yüzünden 5 yaşın altındaki 100 bin çocuğun, salgın hastalık tehdidi altında olduğunu duyuruyor, Bağdat'ta bir pazar yerinin ortasına füze düşüyordu.
Hepimiz ekranlarımızın başında haritalar, işaret çubukları, yanıp sönen noktalar ve emekli komutanların anbean değerlendirmeleri eşliğinde savaşı seyrederken Anayasa Mahkemesi, HADEP'in temelli kapatılmasına karar verdi. Türk siyasî hayatında, kapatılan 26'ıncı partiydi HADEP.
Nisan
"Yağmacılık, özgürlüktür" Donald Rumsfeld, ABD Savunma Bakanı.
9 Nisan günü, işgalin başlamasından 20 gün sonra, birden Irak ordusu ortadan kayboldu ve bir öğlen Bağdat'ın büyük Firdevs Meydanı'ndaki devasa Saddam heykeli, kafasına bir Amerikan bayrağı sarıldıktan sonra deniz piyadeleri tarafından yıkıldı. Irak'ta henüz dumanı tüten silah ya da kitle imha silahı bulunamamıştı, ama savaş sürüyordu.
Amerikan güçleri, Bağdat'ta gazetecilerin kaldığı Filistin Oteli'ne, El Cezire ve Abu Dabi televizyonu bürolarına ateş açmış, El Cezire muhabiri ile Ukraynalı ve İspanyol iki kameraman hayatını kaybetmişti.
Savaşın başladığı 20 Mart'tan o güne kadar 11 gazeteci ölmüştü Irak'ta. Sivil kayıplar ise sayılamıyor, ama binlerle ifade ediliyordu. Independent muhabiri Fisk, çeşitli resmi ve yarı-resmi kaynaklardan aldığı bilgileri derleyerek haftada en az bin Iraklı sivilin öldüğünü hesaplıyordu.
İnsani yardımın yetersiz kaldığı Bağdat ve Basra'da dükkanlar ile resmî daireler yağmalanıyor, İngiliz yayın kuruluşu BBC'ye göre, bir hastanenin doktorları, gün boyunca en az 30 ölü ve 300 yaralı getirildiğini söylüyorlardı.
Yıkılan, talan edilen yerler arasında Bağdat Arkeoloji Müzesi ile Sumer, Babil, Asur, Akkad müze ve sit alanları da vardı. İnsanlık tarihine yazı, takvim, sayı, şehircilik gibi en değerli armağanları vermiş kadim Mezopotamya medeniyeti, kırık tabletler, vazo kulpları, parçalanmış çanaklar ya da kavrulmuş evrak halinde yerlerde sürükleniyordu.
Bağdat'taki Milli Kütüphane de ateşe verilmişti. Bush'un kültür danışmanı Martin Sullivan, o günlerde, Bağdat Müzesi'nin yağmalanmasına ülkesinin seyirci kalmasını protesto ederek görevinden ayrıldı.
Er Jessica Lynch'in kurtarılmasıyla, Steven Spielberg'ün 'Saving Private Ryan' filmi gerçek hayatta aşılmış gibi görünürken, kısa süre sonra bunun, Hollywood benzeri yeni bir Pentagon yapımı "kurmaca" olduğu ortaya çıkacak, Bayan Lynch de kendisinin "propaganda aracı" olarak kullanılmasına itiraz edecek, ama bunlar Hollywood'la Pentagon'u ortak yapım yolundan geri döndürmeye yetmeyecekti. Öte yandan, 15 şirket, operasyon ismi 'shock and awe / şok ve dehşet'i tescil ettirmek üzere başvuru yarışına girdi. Mesela Sony, yeni bir bilgisayar oyununa bu ismi vermeyi çok istiyordu.
Irak yönetiminin üst düzey isimleri iskambil kâğıtlarına basılmış fotoğraflarıyla aranır, Vietnam savaşından ve sivil korunma havacılık dairesindeki görevlerinden "imtina etmiş" olduğu ortaya çıkan Başkan Bush'un başkomutan kılığındaki oyuncak maketleri Amerika'da peynir ekmek gibi satılırken Pentagon, Irak Başbakan Yardımcısı Tarık Aziz'in teslim olduğunu duyurdu.
Bu arada Türkiye, Irak'ın kuzeyindeki Kürt grupların hareketlerinden rahatsızdı. Dışişleri Bakanı Gül, Amerikalı muadili Colin Powell'ın Kerkük'e giren Kürt gruplarının çıkartılacağı güvencesini verdiğini söyledi. Ancak, birkaç gün sonra Kerkük Kürt savaşçıların eline geçti. Ardından, Amerika güçleri, Irak'ın üçüncü büyük şehri Musul'a girdi. Bush yönetimi, Irak'ta Saddam rejiminin sona erdiğini ve ilk aşamada Irak'ta onarım ihalelerinin sadece Amerikan firmalarına verilebileceğini söylüyordu.
O günlerde, insanın gen haritasının tamamlandığı haberleri geldi. Haritanın, tıpta pek çok yeniliğin önünü açacağı belirtiliyor, insanın ve yeryüzündeki hayatın patentlenmesi sonucu şirketlerin elde edeceği kârların miktarı ise açıklanmıyordu.
Avrupa Konseyi, Kıbrıs'taki tıkanmanın başlıca sorumlusu olarak Cumhurbaşkanı Denktaş'ı gösterirken KKTC Bakanlar Kurulu, Güney Kıbrıs'a geçişleri serbest bırakmaya karar verdi. Karar, Rumların da pasaport göstermek koşuluyla Türk tarafına geçmesine olanak tanıyordu. İki taraf birbirine akın etti, insanlar doğdukları yerleri 29 yıl sonra görme fırsatını buldular ve dile getirilen endişelerin aksine kimse kimseyi kesmeye ya da boğmaya kalkışmadı.
Denktaş'ın 6 maddelik öneri paketini Rum tarafı reddederken Avrupa Birliği'ne aday on ülkenin birliğe katılım anlaşmaları Atina'da imzalandı ve Kıbrıs Rum Yönetimi, anlaşmayı, Kıbrıs Cumhuriyeti adı altında imzaladı.
Nisan ayında dünya (daha doğrusu Uzak Doğu) yeni bir hastalığa yakalandı (daha doğrusu yakalandığı söylendi): SARS.
Dünya Sağlık Örgütü, SARS nedeniyle, Hong Kong ve Pekin'e seyahat edilmemesi uyarısında bulundu. Uyarıdan Kanada'da etkilendi. Dünya çapında 851 kişinin ölümüne neden olan SARS'tan Türkler elbette etkilenmedi. SARS hastalığı, tıbbi tartışmaların yanı sıra ekonomik tartışmalara da konu oldu. Küresel ekonomide ağırlığını hissettirmeye başlayan Asya ekonomisi için de önemli bir tehditti SARS. Hatta, ABD'deki şirket skandallarının ardından, dünya ekonomisini etkileyebilecek bir tehdit. Virüsün önü alındı; yaz boyunca bir daha SARS ile karşılaşmadık. Ama, yılın son günlerinde SARS bir kez daha başını gösterecekti Çin'de.
Nisan biterken, kamuoyunda "Manisalı Gençler" olarak bilinen davada, 10 polisin, 60 ile 130 ay arasında, hapis cezalarına çarptırılmasına ilişkin karar Yargıtay tarafından onaylandı; Meclis Genel Kurulu, milletvekili seçilme yaşının 30'dan 25'e düşürülmesini kabul etti ve TBMM'nin 23 Nisan Resepsiyonu'nda tatsızlık çıktı. Meclis Başkanı Bülent Arınç'ın verdiği resepsiyona Cumhurbaşkanı Sezer, komutanlar ve Cumhuriyet Halk Partisi katılmadılar.
Mayıs
"Depremden sonraki üç gün hayatımızın en korkunç üç günü oldu... Öğrencilerimizi yitirdik, okullarımızı yitirdik, canlarımızı yitirdik. Şimdi geçti; ama bundan böyle bütün hayatımızı etkileyecek." Mustafa Gürhan, Başöğretmen. (Çeltiksuyu İlköğretim Okulu)
Mayıs ayının ilk günü, Emek Bayramı'nda, Emek Bayramı yürüyüşleri savaş karşıtı gösterilere dönüşürken George Bush da Abraham Lincoln uçak gemisine savaş pilotu kılığında inip "görev tamamlandı" pankartı altında "ana çatışmaların sona erdi"ğini cümle âleme ilân ediyordu. Aynı gün, 1 Mayıs'ta, Bingöl'den 6.4 büyüklüğünde, büyük bir deprem haberi geldi. 176 kişi hayatını kaybetmiş, 520 kişi de yaralanmıştı. Depremde ölenlerin yarısından fazlasını öğrenciler oluşturuyordu. Çeltiksuyu Yatılı İlköğretim Okulu'nun 84 öğrencisi.
2 Mayıs günü, ilkbaharı henüz tam anlamıyla hissedemeyen Bingöl'de, geceyi zor koşullarda geçirmiş bulunan deprem mağdurları, çadır dağıtılmadığı gerekçesiyle gösteri düzenlediler. Güvenlik güçleri, Valilik'in önünde toplanan 3 bin kişiyi dağıtmak için havaya ateş açtı, polis minibüsüyle kalabalığın üzerine gidildi. Göstericiler dağıldıktan sonra sokaklarda çatışmalar yaşandı. Şehirde gerginlik devam ederken Bingöl Emniyet müdürü Osman Nuri Özdemir merkeze alındı. Bu arada, Bingöl Valisi Hüseyin Avni Coş, sorunu analiz etmiş ve olayların PKK provokasyonu olduğunu belirlemişti.
Mayıs'ta, Cezayir'de de büyük bir deprem meydana geldi; 6,7 büyüklüğündeki sarsıntı 2 binden fazla insanın ölümüne yol açtı. Cezayir depremi, bir iletişim felaketine neden olduğu için de gündemi meşgul edecekti. Deprem sırasında hasar gören hatlar yüzünden internet erişimi önemli ölçüde aksamış, Türk Telekom da kulağının çınlatılmasına daha fazla dayanamamış ve yaklaşık bir ay sonra durumla ilgili bir açıklama yapabilmişti.
Afganistan'ın başkenti Kâbil'de, yeniden yapılanma çalışmalarının yavaşlığı savaştan sonra ilk kez bir gösteriyle protesto edilirken ve Amerikan Doları son 4 yılın en düşük düzeyinde seyrederken Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolwofitz sinirlendi. O günlerde Türkiye'de bulunuyordu Wolfowitz. Irak konusunda Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 'liderlik gösteremediğini', hükûmet ve halkın da Irak'ın gerçeklerini anlayamadığını söyledi.
Ankara'nın "Hata yaptık" deyip 'Amerika'ya en çok nasıl yardımcı olabileceğine' karar vermesini istiyordu Bakan yardımcısı. Ankara, tahmin edilebileceği gibi, karıştı. Mesela, Dışişleri Bakanı Abdullah Gül, Wolfowitz'in açıklamalarını samimi bulduğunu ve geleceğe yönelik perspektifler ortaya koyduğunu söylerken Başbakan Erdoğan ''Türkiye'nin hata yapmadığını; karşılık beklemeden, atılması gereken adımları attığını söyledi.
Türkiye ile ilgili bir hayalkırıklığı, vardı. Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Richard Boucher da dile getiriyordu bunu. Hayalkırıklığında haklıydı müttefikimiz ve dostumuz Amerika Birleşik Devletleri, çünkü Türkiye Irak savaşında kuzeyden cephe açtırmamayı başarmıştı.
O günlerde, Alex Izett isimli bir İngiliz askeri, sağlık durumunun "Körfez Savaşı Sendromu" yüzünden bozulduğu gerekçesiyle açtığı davayı kazanırken Amerikalı silah denetim heyeti, Irak'taki çalışmalarını, herhangi bir kitle imha silahı bulamadan tamamladı.
Evet, savaşın gerekçesi olan iddia ispatlanamamıştı. Halbuki, daha Şubat ayında, Dışişleri Bakanı Colin Powell, diyagramlar, krokiler, haritalar, uzay fotoğrafları, uydu görüntüleri ve muhtelif ses kayıtlarıyla, şık bir basın toplantısı düzenlemiş ve uzmanların silah bulamadıkları yerlerde silah üretildiğini söylemişti.
Powell'ın yalancı durumuna düşmesini Wolfowitz engelledi. Wolfowitz, Mayıs ayında bir ara, kitle imha silahları konusunun, savaşı haklı göstermek amacıyla, bürokratik nedenlerle öne çıkarıldığını söyledi. Bu arada, Amerika ile Britanya'nın, Irak'la ilgili BM'e sundukları tasarı Güvenlik Konseyi'nde onaylanmış, Irak'a 13 yıldır uygulanan ekonomik yaptırımlar kaldırılmıştı.
İki ülke, Irak'ın yönetimini ve petrol gelirlerini ellerinde tutmaya devam edecek ve bu karar, uluslararası alanda tanınacak, kalıcı bir Irak hükûmeti oluşana kadar yürürlükte kalacaktı.
Başkan Bush, Irak savaşının zaferle sonuçlandığını söylüyordu. Ne var ki, zafer terörle savaşın kazanıldığı anlamına gelmiyordu. Bush'un açıklamasının ardından başlayan saldırılar, gerek Irak'ın içinde, gerek başka yerlerde zamanla artacak ve savaş sırasında kaybetmediği kadar asker yitirecekti Amerika Birleşik Devletleri.
Şiddet, terör her yerdeydi artık; Suudi Arabistan'ın başkenti Riyad'da meydana gelen intihar saldırılarında 29 kişi, Çeçenistan'ın kuzeyinde, patlayıcı yüklü bir kamyonun yerel yönetim binasına çarpması sonucunda 40 kişi öldü.
Ortadoğu'daki intihar saldırıları da durmuyordu. Mayıs ayında, İsrail'de 48 saat içinde 5 ayrı saldırı meydana geldi. İsrail kabinesi Ortadoğu Barış Planı'nı ve böylelikle Filistin devleti fikrini kabul etmiş bulunuyordu, ama Filistin devleti fikrinin ilk kabul edilişi değildi bu.
O günlerde, Uluslararası Af Örgütü, dünyanın en zengin ülkelerini, insan haklarını ihlâl eden ülkelere silah sağlamakla suçladı. Rapora göre, dünyadaki silah transferlerinin üçte ikisini, Amerika Birleşik Devletleri, Rusya, Fransa, Britanya ve Almanya, gerçekleştiriyordu. Dünya silâh ticaret hacminin yüzde 95'ini zaten Güvenlik Konseyi'nin beş daimi üyesi tarafından gerçekleştirildiğini tespit eden daha önceki raporlara da uygun düşüyordu bu tespit.
Bu arada, 'şer mihveri mensubu' Kuzey Kore, uluslararası silahsızlanma anlaşmasından sonra Güney Kore ile imzaladığı silahsızlanma anlaşmasından da çekilmişti ve yaptığının gerekçesi olarak Amerika'nın düşmanca yaklaşımını gösteriyordu.
Mayıs ayında, 20 bin Kıbrıslı Türk, doğum belgesi, kimlik kartı ve pasaport almak için Güney kesimindeki kaymakamlıklara başvurdu. Rum Yönetimi, 1960 ortaklık anlaşması uyarınca Kıbrıs'ta doğduğunu belgeleyen herkese Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportu veriyor, Avrupa ülkeleri de bu pasaporta vize uygulamıyordu.
Ayrıca, Rum Ulusal Konseyi tarafından, Kıbrıslı Türklere yönelik hazırlanan açılım paketi çerçevesinde, Rum Kesimi, Kıbrıslı Türklere iş olanağı sağlama, Kuzey Kıbrıs ürünlerini Güney'e ve Avrupa Birliği'ne ihraç etme kararına vardı.
Ay sonuna doğru Türkiye'de yeni bir operasyon ismi daha telaffuz edilmeye başlandı: Neşter Operasyonu.
Operasyon kapsamında, tıbbi malzeme alımları sırasında SSK'nın yaptığı fazla ödemeler hesaplanıyordu. Hesaba göre, sadece kardiyoloji alanındaki alımlarda kurum aleyhine oluşan fiyat farkı yaklaşık 50 milyon dolardı. Sadece kardiyoloji alanında, 50 milyon dolar!
SARS konusunda endişelerimizi atamadığımız için tedbirliydik. Mesela Çanakkale İl Sağlık Müdürlüğü ekipleri, limana yanaşan bir turist gemisinde "SARS kontrolü" yapmış ve 450 İngiliz turiste ancak dağıtılan belgeleri imzalayıp 'SARS virüsü taşımadıklarını' beyan ettikten sonra karaya çıkma izni verilmişti. Beyan usulüyle önlem alınması nedense turizmcilerin tepkisini çekmişti.
Mayıs ayında, Cannes Film Festivali'nde Nuri Bilge Ceylan'ın 'Uzak' isimli filmi, 'Büyük Jüri' ve 'En İyi Erkek Oyuncu' ödüllerini kazandı.
50. Avrupa Büyükler Grekoromen Güreş Şampiyonası'ndan Şeref Eroğlu altın madalyayla dönmüştü.
Ve Türkiye, en sonunda, kırksekizincisinde, Eurovision Şarkı Yarışması'nda birinci oldu. Sertab Erener ve ekibiyle.
Haziran
"Barcelona sadece futbol takımı değil, Franco döneminde faşizme karşı başkaldırışın da sembolü. Böyle bir kültüre gidiyorum." Rüştü Reçber, Milli kaleci. (Barcelona'ya transferinden sonra İspanyol basınına verdiği ilk demeçten)
Haziran'a girilirken dünyanın sanayileşmiş 8 ülkesinin oluşturduğu G-8 zirvesi Fransa'nın Evian kentinde toplanmış ve liderler, Irak'ın yeniden yapılandırılması üzerinde anlaşmaya varmışlardı. Zirveyle beraber protesto gösterileri de devam ediyor ve yaklaşık 250 bin kişinin katıldığı yürüyüşte polisin sert tavrı tepkiyle karşılanıyordu.
Fırsatlar ülkesi Amerika'dan gelen bir haberde, Federal İletişim Komisyonu'nun (FCC) tekelleşmeyi artıracak yönde kararlar verdiği belirtiliyordu. Komisyon'un başında, Dışişleri Bakanı Colin Powell'ın oğlu Michael Powell bulunuyor, yeni kararlarla mevcut medya kuruluşu sahiplerinin yeni televizyon kanalları kurmalarının önü açılıyordu. Kuruma, e-posta yoluyla 3 gün içinde 500 bin protesto mesajı gönderilmişti.
Bu arada, Irak'ta kitle imha silahları bulunamayınca, Başkan Bush yeni bir cümle kurmuş ve Irak'ın kitle imha silahları değil; silah programı bulunduğunu söylemişti. Ortadoğu gezisi sırasında yaptığı açıklamada, Irak'ta seyyar laboratuarlar var, diyordu Bush.
O günlerde, BM silah denetim heyeti başkanı Hans Blix, ''alçaklar'' diye nitelediği bazı Pentagon yetkililerinin, silahlara ilişkin raporda, daha sert ifadeler kullanmaları için kendilerine baskı yaptığını söyledi.
Britanya Hükümeti de Irak tehdidini abartmadıklarını söylemekle beraber, istihbarat raporlarında hatalar yapıldığını kabul ediyordu. Kuzey Kore içinse istihbarata gerek yoktu; yetkililer, nükleer silah geliştirmeye çalıştıklarını ilk kez, açık bir dille ifade etmişlerdi.
Irak'taki tehdit, savaş öncesine kıyasla daha büyük görünüyordu artık: Ordudan atılan yaklaşık 3 bin asker, tazminat alamazlarsa intihar saldırıları düzenleme tehdidinde bulundular.
Ülkede, Paul Bremer'ın ordu ve Savunma Bakanlığı'nı dağıtmasının ardından 400 bin kişi işsiz kalmıştı. Irak'tan Türkiye'ye petrol sevkıyatı yapılan Kerkük-Yumurtalık boru hattında meydana gelen patlamalar sonucunda büyük yangınlar çıkıyordu.
Yapılan anketler, dünyada Amerikan karşıtlığının arttığını gösteriyor. Türk halkı içinde Amerika hakkında olumsuz düşünenlerin oranı yüzde 83 olarak belirleniyordu.
O günlerde, Türkiyeli aydınlar, barış ve adalet talepleriyle ortak bir metne imza attılar. 'Küresel Barış ve Adalet Koalisyonu' başlıklı metin, bir basın toplantısıyla, yazar Adalet Ağaoğlu tarafından kamuoyuna duyuruldu.
Irak Savaşıyla ilgili istihbarat bilgilerinin ne kadar sağlıklı olduğu meselesi daha da büyük tartışmalara yol açacak, hatta bu nedenle, İngilizlerin resmi yayın kuruluşu BBC ile İngiliz hükümeti arasında tarihlerinde benzeri görülmemiş bir kriz yaşanacaktı.
Bu arada ABD, deyim yerindeyse, 'barış misyonunu' Ortadoğu'da da sürdürme gayretindeydi. Dışişleri Bakanı Colin Powell, Filistin lideri Yaser Arafat'tan barış sürecini baltalamamasını istemiş ve "Değişikliğe uğramış bir Filistin yönetimi görmek istediğimizi açıkça ifade ettik" demişti. ABD Başkanı Bush, Filistin Başbakanı Mahmud Abbas ve İsrail Başbakanı Ariel Şaron'la bir araya gelmiş; barış sürecinde, iki ülkenin de sorumlulukları olduğunu söylemişti.
Bunlar olurken Kudüs'ün merkezinde bir otobüse düzenlenen intihar saldırısı sonucu, en az 26 kişi ölmüş, saldırının hemen ardından İsrail Gazze Şeridi'ne 24 saat içinde 3 füze saldırısı yapmıştı. Hamas liderlerinden Abdülaziz El Rantisi, tüm İsraillilerin hedef olduğunu söylüyordu.
Öte yandan, Rusya'da Çeçenistan sınırı yakınlarında, bir otobüse düzenlenen intihar saldırısında da Rus Hava Kuvvetleri'ne bağlı en az 15 görevli hayatını yitirmişti.
NASA, Mars'ı incelemek üzere göndereceği iki füzeden birini fırlatmış, Spirit isimli bir robot yardımıyla gezegende su bulunup bulunmadığını araştıracaktı. ABD yıllardır araştırıyordu Mars'ı; bir yandan dünyaya var gücüyle barış getirmeye çalışıyor, bir yandan da belki yeni dünyalar arıyordu.
Türkiye, Haziran ayında, simgesel önemi büyük Luizidu davasında, 700 bin dolar tazminat ödemeyi kabul etti. AİHM'ye açtığı davayı kazanan Kıbrıslı Titina Luizidu'ya ödeme yapmayı kabul ederek Türkiye, bir Rum vatandaşıyla ilgili verilmiş kararı ilk defa uygulamış olacaktı.
Bu kararın yanı sıra 6'ıncı uyum paketi de Meclis'e sunulmuş, Başbakan Erdoğan, yeni uyum paketinin ulusal program çerçevesinde olacağını belirtmişti. 20 Haziran günü kabul edilen pakette terör kavramı yeniden tanımlanmış ve kapsamı daraltılmıştı. Tasarıya göre, farklı dil ve lehçelerde özel televizyonlarda da yayın yapılabilecekti.
O günlerde, İstanbul 2. Asliye Mahkemesi, Marquis de Sade'ın 'Yatak Odasında Felsefe', Erje Ayden'in 'İkinci Caddenin Çılgın Yeşili' ile 'Hauptbahnhof'tan Bir Trene Bindim' adlı eserlerinin imha edilmesine karar verdi.
Kitap yayıncıları, temyiz için Yargıtay'a başvurmaya hazırlanırken tiyatro yönetmeni Mahir Günşiray, Hakkâri'de sahneye koydukları bir oyunda, dekorda bulunan sarı, kırmızı ve yeşil renklerden dolayı savcılıkta ifade vermek zorunda kaldı. Bunlar olurken, Meclis'te 7'nci Uyum Paketi için görüşmeler başlıyordu.
Haziran'ın sonuna gelinirken Genelkurmay Başkanlığı, 18 ay olan askerlik süresini 15 aya, 16 ay olan yedek subaylık süresini 12 aya; kısa dönem askerlik süresini de 8 aydan 6 aya indirmeye karar vermişti.
Amerikan Yüksek Mahkemesi, eşcinselliği bütünüyle suç kapsamından çıkaran kararı 3'e karşı 6 oyla kabul eder ve Eski DYP Şanlıurfa milletvekili Sedat Bucak, Susurluk davasında beraat edip hakkındaki iki dava da ertelenirken bir iyi haber daha geldi: Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nin, daha önce Eylül ayında oylanması öngörülen Türkiye denetim raporu, 2004 yılına ertelenmişti. Böylece, Türkiye, gerçekleştirdiği reformları pratiğe aktarmak için 6 ay zaman kazanmış oluyordu.
Temmuz
"Burada hayvan otlatmak terbiyesizlik; buna izin vermek de ihanet." Ensar Öğüt, CHP Ardahan Milletvekili (Ardahan'da, Atatürk'ün siluetinin gölge olarak düştüğüne inanılan arazide yapılan bir tören sırasında, oradan bir koyun sürüsünün geçmesi üzerine.)
Temmuz ayında İtalyan çevre uzmanları, Akdeniz'de su sıcaklığının son 3 bin yılın en yüksek düzeyine ulaştığını bildiriyordu. 27 dereceyi bulan deniz suyu sıcaklığında, bazı canlıların hayatta kalması mümkün olmayacaktı.
Dünya Meteoroloji Örgütü de, yeni raporunda, dünyada iklim koşullarının giderek kötüleşeceği uyarısında bulunmuştu. Akdeniz'den kuzey ülkelerine kadar etkili olan sıcak hava dalgası, bütün yeşil alanları kurutuyordu.
Bu yaz, kuraklık ve aşırı sıcaklardan en çok zarar gören ülkeler, İtalya, Almanya, Avusturya, İspanya, Fransa ve Portekiz'di. Finlandiya'da sıcaklık otuz dereceyi aşmış, akarsulardaki seviye kaybı, Avusturya'da hidro elektrik santrallerinin faaliyetini, Tuna nehrinde de ulaşımı durdurmuştu.
O sıcak günlerde, ayın sekizinde, İstanbul'da, fısıltı gazetesi korkuyu alevlendirdi. Göllerdeki renk değişimi, derelerde suyun kabarcıklanması, boğucu hava, iç sıkıntısı... gibi ifadeler her nasılsa yan yana gelmiş, Afet Yönetim Merkezi'nin alarma geçtiği, devlet kurumlarının boşaltılacağı söylentisi şehre büyük bir hızla yayılmış ve İstanbul halkının bir bölümü, deprem olmasını beklemeye başlamıştı.
Dedikodu ve korku bütün kenti sarmaya başlayınca Kandilli Rasathanesi Müdür Yardımcısı Mustafa Aktar, olağan dışı bir aktivite gözlenmediğini belirtmek zorunda kaldı.
Dünyanın her anlamda en sıcak bölgelerinden Ortadoğu'daysa, o günlerde, Filistin güvenlik güçleri, İsrail ordusunun çekilmesinin ardından Gazze Şeridi'nin kuzeyinde kontrolü devralmıştı. İsrail bu kararı, Filistinli üç militan örgütün saldırılarını askıya almaları üzerine vermişti.
Ancak İsrail, Filistin yönetimi bölgede güvenliği sağlayamadığı takdirde, operasyon düzenleme hakkını saklı tutuyordu. Savaş, şiddet ve gerilim dolu haberlerden sıkılmıştık, ama kurtulamıyorduk bu haberlerden.
ABD'nin Irak'taki sivil yöneticisi Paul Bremer, Saddam Hüseyin'i yakalayan ya da öldüğünü kanıtlayanlara 25 milyon dolar ödül verileceğini söylüyor, tam 10 gün sonra ise El Cezire televizyonunda yayınlanan ve Saddam Hüseyin'e ait olduğu iddia edilen bir ses bandında, "Hayattayım ve Iraklılar'ın arasındayım," sözleri duyuluyordu. Gene de, 25 milyon dolar ya da yaklaşık 36 trilyon Türk Lirası gibi bir 'büyük ikramiye'nin etkisi ancak Aralık ayında hissedilecekti.
Öte yandan, ABD'nin saldırısını protesto eden ama görev sorumluluğuyla gene de Irak'a giden bir Amerikalı askerin barış çağrısı da, o askerin ölümünden sonra duyuluyordu: "Ölüyüm ve Amerikan barışseverleri arasındayım."
Temmuz ayının bitmesine 1 hafta kala, Saddam Hüseyin'in oğulları Uday ile Kusay'ın öldürüldükleri haberi geldi. Amerikan güçlerinin komutanı Ricardo Sanchez, Musul'da bir eve baskın yapıldığını ve çıkan çatışmada bu kişilerin ve Saddam Hüseyin'in 14 yaşındaki torununun öldürüldüğünü söylüyordu.
Uday ile Kusay'ın öldürülmeleri Bağdat'ta havaya ateş açılarak kutlandı. Tony Blair de, o günün yeni Irak için büyük bir gün olduğunu, Uday ve Kusay'in işkence ve cinayet rejimini idare ettiklerini söyledi. Başkan Bush, eski Irak rejiminin tamamen sona erdiğini söylüyordu. Bush bu sözlerini Aralık ayında tekrarlayacaktı.
Temmuz'da, Türkiye ile ABD arasında ciddi bir diplomatik ve askeri kriz yaşandı. Ayın dördünde, özel tim mensubu 11 Türk askeri, Kuzey Irak'ın Kerkük kenti yakınlarında Amerika askerleri tarafından gözaltına alındılar.
Amerikalı grup, özel timin kaldığı lojmana, nezaket ziyareti gerekçesiyle girmiş ve sonra silahlarını çekip Türk askerlerine tutuklu olduklarını söylemişlerdi. Olayın hemen ardından, lojmanı kuşatan yaklaşık 100 Amerikalı asker binanın kapısını kırarak içeri dalmış, bu sırada binanın dışında bulunan bir Türk askeri, durumu hemen Genelkurmay Başkanlığı'na bildirmişti.
Askerler, bir süre sonra serbest bırakıldılar ve Süleymaniye'deki merkezlerine gönderildiler. Gözaltı sırasında Amerikalı askerlerin sert davrandıklarını, kafalarına torba geçirildiğini, dövüldüklerini ve aç bırakıldıklarını söylüyorlardı.
Ayrıntıları hiçbir zaman tam olarak öğrenilemeyen bu kısa süreli olay, uzun süreli bir krize neden olmuştu. Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hilmi Özkök, Türk ve Amerikan silahlı kuvvetleri arasında büyük bir güven bunalımından söz ediyordu. Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'e göre de, büyük bir hata yapıyordu Amerika.
ABD, Türkiye'den askeri desteğe ihtiyacı olduğunu dile getirmiş, Türkiye'de asker gönderilmesi tartışmaları tekrar başlamış ve bu konuda henüz bir karar oluşmamışken Kerkük'te özel tim mensupları gözaltına alınmışlardı.
Savaşın, işgalin yol açtığı en büyük sorun bu değildi elbette, ama büyükçe sorunlardan bir tanesi de Britanya'da etkisini hissettiriyordu. Ülkenin resmi yayın kuruluşu BBC'nin, resmi bir kaynağa dayanarak, Irak'ın tehdit oluşturduğuna ilişkin istihbarat dosyasının allanıp pullandığını; yani Irak'ın 45 saniye içinde kitle imha silahlarını devreye sokabileceği iddiasının abartılı olduğunu belirtmesi, iyice karıştırmıştı ortalığı.
Hükûmet, bu resmi kaynağın kim olduğunu öğrenmeyi ve haberin doğruluğunun kanıtlanmasını istiyordu. O günlerde, Tony Blair, Başkan Bush'u ziyareti sırasında, kitle imha silahları ile ilgili iddiaların yanlış olması durumunda, tarihin kendilerini affedeceğini söyledi.
Hatta, Amerikan Savunma Bakanı Donald Rumsfeld de, savaşın yeni kanıtlara dayanılarak başlamadığını söyledi. İşgal gerekçesinin çürük olduğu itiraf edilmişti aslında, ama Britanya'da ok yaydan çıkmıştı bir kere; bir resmi yayın kuruluşu nasıl oluyordu da hükümeti resmen zor duruma sokuyordu?
Birkaç gün sonra, Britanya Savunma Bakanlığı, resmi kaynağın Silah Kontrolü Sekreterliği'nde çalışan Doktor David Kelly olduğunu açıkladı. BBC, herhangi bir doğrulamada bulunmadı. Doktor Kelly, hakkındaki iddiayı önce reddetti, daha sonra da kendisinin intihar ettiği bildirildi.
BBC, bu trajik ve esrarengiz olayın üzerinden 1 hafta geçtikten sonra kaynağın Doktor Kelly olduğunu doğruladı.
Temmuz ayıyla birlikte, Avrupa Konseyi'nin, savaş hâli de dahil olmak üzere bütün koşullarda idam cezasının kaldırılmasını öngören protokolü yürürlüğe girmiş bulunuyordu. Konsey ülkelerinden Türkiye, Rusya, Azerbaycan ve Ermenistan dışında 41 ülke, söz konusu protokolü imzalamıştı. Avrupa Birliği'nin dönem başkanlığı da İtalya'ya geçmişti.
İtalya, Başbakan Berlusconi sayesinde hızlı bir başlangıç yaptı. Berlusconi, hakkındaki yolsuzluk davaları nedeniyle kendisini eleştiren bir Alman milletvekiline 'Nazi uşağı' yakıştırmasında bulundu.
Alman milletvekili de cevaben bir hatırlatmada bulundu: Mussolini. Başbakan Erdoğan'ın mahdumu Bilal Bey'in müstakbel nikah şahidi ve Avrupa Birliği yolunda Türkiye'nin yakın destekçisi Berlusconi, çareyi Almanya Şansölyesi Schroeder'den özür dilemekte buldu.
Temmuz sıcakları sürerken 'Uluslararası Şeffaflık Örgütü Küresel Yolsuzluk Barometresi' başlıklı raporda, Türkler'in en çok siyasî partilerdeki yolsuzluklardan şikayetçi oldukları ortaya çıktı; İmar Bankası'nın yönetim ve denetimi TMSF'ye geçti; Cumhurbaşkanı Sezer, Susurluk davası mahkumu eski özel harekat daire başkanı İbrahim Şahin'i, Adli Tıp Kurumu'nca saptanan sürekli hastalığı nedeniyle affetti ve BM Kalkınma Programı Yıllık İnsanî Gelişme Endeksi'nde, Türkiye'nin 11 kademe düşerek Arnavutluk'un hemen arkasında 96'ıncı sıraya gerilediği görüldü.
Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan YÖK Yasa Tasarısı'nı, orman vasfını yitirmiş alanların satılıp satılamayacağını tartışıyorduk.
Moskova'da düzenlenen 20 bin kişilik rock konseri intihar bombalarıyla sarsılmış, kafalarından yapışık İranlı ikizler ameliyattan çıkamamışlardı. Lale ve Ladan Bijani, ikisinden birinin ölme ya da sakat kalma riskini bilerek girmişlerdi ameliyata.
Fransa'daki 100'üncü 'Tour de France' bisiklet yarışları, Amerikalı Lance Armstrong'un zaferiyle sona erdi. Kanseri yendikten sonra pistlere dönen Armstrong, tarihte yarışı üst üste beşinci kez kazanan, ikinci sporcuydu.
Ağustos
"Hepimiz oradaydık, en azından yarım saat boyunca. Gazeteci olduğumuzu biliyorlardı. Mazen'i vurduktan sonra silâhlarını bize doğrulttular. Bunun bir kaza olduğunu sanmıyorum. Çok gerginler. Delirmişler..." Stephan Breitner, France 2 Televizyonu muhabiri ve Amerikalı askerlerin Reuters kameramanı Mazen Dana'yı öldürmesi olayının görgü tanığı.
Kuzey yarımküre'de son 50 yılın en sıcak yaz mevsiminin yaşandığını öğrenerek girdik Ağustos ayına. Fransa'da aşırı sıcaklar yüzünden 2 hafta içinde, yaşlı insanların çoğunlukta olduğu 3 bin kişi yaşamını yitirmişti. 10 Ağustos günü, 38.1 santigrad dereceyi gören Londra'da, Birleşik Krallık tarihinin sıcaklık rekoru kırıldı. Avrupa, geçen yazki sel baskınlarının ardından bu yaz da 170 bin hektar ormanlık alan kaybetmişti yangınlarda.
Ayrıca, Kanada'nın batısında, 400 ayrı yerde başlayan orman yangınları da bölgede son 50 yılın en büyük felâketi olarak değerlendiriliyordu. Kuzey Kutbu'ndaki buzulların küresel ısınma yüzünden yaklaşık 100 yıl sonra tamamen erimiş olacağı tahmin ediliyordu.
Bir iyi haber, ozon tabakasındaki görece düzelmeydi, ama onun da kendini onarması için daha en az 50 seneye ihtiyaç vardı. Ayrıca, önleyici tedbirlerin özellikle ABD'nin aleyhteki faaliyetleri yüzünden devam edememesi; dolayısıyla, ozon tabakasının yeniden incelmesi olasılığı da hayli yüksekti.
Öte yandan, Fransa'da sıcaklar yüzünden hayatını kaybeden yaşlıların çoğunun kimsesiz olduklarının görülmesi ve cenazelere sahip çıkılmaması, toplu törenler sırasında 'insaniyet' sorununun da gündeme gelmesine neden oldu.
Son muhasebede Fransa'da bu inanılmaz sıcak dalgasından ölenlerin sayısının 12 bine, Batı Avrupa ülkelerinde de toplam 25 bine ulaştığı belirtildi. (Kavrulan İspanya'nın verdiği 400 sayısı ise iklimbilimciler tarafından gerçekçi bulunmadı.)
Irak'ta işgalin üzerinden dört ay geçmiş olmasına rağmen asayiş sağlanamıyor, tuzaklar, saldırılar, intihar eylemleri birbirini izliyordu. Bağımsız kuruluş IraqBodyCount, savaşın başından beri 6 bin sivilin öldüğünü ve 20 bin sivilin yaralandığını açıklarken Bağdat'taki BM Binası'na bir bombalı saldırıda bulunuldu.
Bir basın toplantısı sırasında gerçekleşen ve 17 kişinin ölümüne yol açan saldırının dehşeti kısmen televizyonlara da yansıdı. Ölenler arasında, bir iki ay önce ABD ile Britanya'nın güvenliği sağlamakta yetersiz kaldıklarını dile getirmiş olan, BM Irak Özel Temsilcisi Sergio Viera de Mello da bulunuyordu. Mello'nun kaybının ardından BM Genel Sekreteri Kofi Annan da işgal güçlerinin Irak'ta güvenliği sağlayamadıklarını vurguladı.
Eski Irak Devlet Başkan Yardımcısı Taha Yasin Ramazan'ın, Musul'da Peşmergeler tarafından yakalanarak Amerikan güçlerine teslim edildiği günlerde, bir büyük patlama da Necef'te duyuldu. Şiilerin bu kutsal kentinde, Hz Ali Camii'nin önünde, bir otomobile yerleştirilen bomba, 100 kişinin ölümüne yol açmıştı.
Irak İslam Devrimi Yüksek Konseyi Lideri Muhammed Bâkır El Hekim de ölenler arasındaydı. Şiddetin ve saldırıların önlenememesinin nedeni, eski Irak liderliğinin tam olarak ele geçirilememiş olması değildi.
İşgalin ardından Irak, emperyalizme karşı cihad ilan etmiş olan cephe tarafından 'muharebe meydanı' olarak görülmeye başlamıştı. El Cezire'nin yayınladığı yeni bir ses kaydında Saddam Hüseyin, Irak halkını topyekün direnişe çağırıyordu. Ayrıca, Saddam Hüseyin yönetiminden bağımsız olarak Iraklı muhalif ve direnişçilerin de giderek daha çok örgütlendikleri ve işgale karşı savaştıkları, ısrarla vurgulanıyordu dünya basınında.
Direnişin yarattığı güvenlik meselesinin bir numaralı sorun olarak ortaya çıktığı o kadar belliydi ki, önce BM, ardından Kızılhaç ve Human Rights Watch gibi en önemli uluslararası örgüt ve kuruluşların hemen tümü Irak'ı terk ettiler ve yıl boyunca bir daha dönmeleri de mümkün olmadı.
Savaştan çok önce bedenlerini siper etmek üzere giden insan kalkanlarından 62 yaşındaki emekli öğretmen hanım ise 10 bin dolar para cezasına çarptırıldı. Ödemezse, 12 yıl hapse mahkûm edilmesi çok mümkündü.
Ortadoğu'da, gözümüzü biraz çevirdiğimizde, bir iki aydır sözü edilen 'barış planı'nın uygulanmasının pek de mümkün olmayacağı hemen anlaşılabiliyordu. Bu kez 'barış planı' ya da 'yol haritası' yerine 'güvenlik duvarı' ifadesi telaffuz ediliyordu. Hamas ile İslami Cihad örgütleri, 3 aylık ateşkese son verdiklerini duyurmuşlardı.
Karar, İsrail tarafından Gazze'ye düzenlenen helikopter saldırısında, Hamas liderlerinden Ebu Şenab'ın öldürülmesinin ardından açıklanmıştı. Gazze saldırısı, Kudüs'te bir otobüse yönelik intihar saldırısında 5'i çocuk, 18 kişinin yaşamını yitirmesi ve 80 kişinin de yaralanmasının ardından gerçekleştirilmişti.
ABD Dışişleri Bakanı Colin Powell, İsrail'in güvenlik duvarı inşa etmesinin, 'yol haritası' olarak bilinen barış planını zora sokacağını söylese de Şaron hükûmeti kararlı görünüyordu. Filistinli gruplar ise ateşkesin uzatılması teklifini, "İsrail'in, ihlallerini sürdürdüğü'' gerekçesiyle reddetmişlerdi.
O günlerde, Endonezya'nın başkenti Cakarta'da bir otelin önüne park edilen araçtaki bombanın patlaması sonucu en az 13 kişi ölmüş, 100'den fazla kişi de yaralanmıştı. Uluslararası Marriott zincirine ait otel büyük hasar görmüştü patlamada.
Terör nitelik değiştirmişti artık; dünyanın hemen her yerinde, asker, sivil, çocuk ya da masum ayırd edilmeksizin, düşman olunan anlayışın belirgin simgeleri hedef alınıyordu.
Terörün etkisi, gerçekleştiği anla sınırlı kalmıyor, zenofobiden agorafobiye; yani yabancı korkusundan açık alan korkusuna kadar, çeşitli korkular, tedirginlikler ciddi bir kasvete yol açıyor; depresif bir dünya, yaşama arzusunu törpüler hale geliyordu.
Mamafih, terörün yarattığı bu depresyona karşı Tony Blair'in eşi Cherie'nin Beatles yorumu bir antidepresan olarak Uzakdoğu'dan dünyanın imdadına yetişecekti.
Bayan Blair'in Pekin'de Çinli öğrencilere, karaokede hiç hazırlık yapmadan söylediği, Beatles'ın "When I'm 64" yorumu, İbizalı, İspanyol ve Kıbrıslı Rum dj'ler tarafından hemen 'değerlendirilmiş' ve hiç olmazsa oralardaki bungunluk bir süreliğine dağılır gibi olmuştu.
Türkiye'de, Ağustos ayında da, Irak'a asker gönderilmesine ilişkin tartışmalar devam etti. Türkiye, Irak'ın kuzeyinde askeri varlık göstermek istiyor, ama ABD ile Geçici Irak Yönetimi'nden bu konuda teşvik görmüyordu.
ABD Yönetimi, Türk askerinin Irak'ın başka bölümlerinde bulunmasını istiyor, Kuzey Irak ile ilgili olarak ifade edilen Kürt tehdidini kendisinin dikkate alacağını belirtiyordu. O günlerde, Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, 'Topluma Kazandırma Yasası'nı onayladı.
Kamuoyunda, 'Eve Dönüş Yasası' olarak da adlandırılan yasanın amacı, terör suçuna karışmamış PKK militanlarını dağdan inmeye teşvik etmekti. Ancak, PKK'nın karşı propagandası da devreye girince, yasanın dağdakilerden çok cezaevindekilere yarayıp yaramadığı çokça tartışıldı sonraki günlerde. Mesela, 1993'teki Sivas Olayları'yla ilgili 20 mahkûm da söz konusu yasa için başvuruda bulunanlar arasındaydı.
O günlerde, Türkiye'nin gündeminde ayrıca orman vasfını yitirmiş alanların satışa çıkarılması ile SİT alanlarının kullanıma açılması tartışması vardı. AKP Hükûmeti kaynak arayışı içindeydi, ancak sivil toplumun sesi yüksek çıktı.
SİT alanlarının kullanıma açılmadan ne kadar korunabildiği sorusu da elbette soruluyordu bu tartışmalar sırasında ama, ulusal servetin alelacele paraya tahvil edilmesi eğilimine izin verilmeyeceği açıktı: Cumhurbaşkanı Sezer, orman niteliğini yitiren alanların satışına olanak sağlayan Anayasa değişikliğine ilişkin yasayı, Meclis'e iade etti.
Başbakan Erdoğan o günlerde kayınpeder oldu. Bilâl Erdoğan ile Reyyan Uzuner'in nikâh töreni, 21. Dünya Felsefe Kongresi'ne de ev sahipliği yapan Lütfi Kırdar Kongre ve Sergi Sarayı'nda düzenlendi.
Yaklaşık 10 bin kişi katıldı törene. Mutluluğun yanında tatsız haberler hiç eksik değildi: Vatan gazetesi, manşet haberlerinde, donanma mensubu bazı subayların mal varlıklarında artış görülmesi üzerine soruşturma başlatıldığını duyuruyordu.
Soruşturma sonucunda, 1999- 2002 yılları arasındaki askerî ihalelerde trilyonlarca liralık yolsuzluk ortaya çıkarılmış, Kuzey Deniz Saha Komutanlığı İhale Komisyonu Başkanı Albay Bahri Mısırlı ile 8 subay ve 30 iş adamı tutuklanmıştı.
Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu'na (TMSF) devredilen İmar Bankası ile ilgili davada ifadeleri alınan 19 kişiden, aralarında bankanın eski genel müdürü Hilmi Başaran'ın da bulunduğu 9'u tutuklanmıştı. Öte yandan, ABD'de bir hakim, Uzan ailesini mobil telefon şirketi Motorola'ya 4 milyar dolar tazminat ödemeye mahkûm etmişti.
Mars, 60 bin yıl aradan sonra bir defa daha Dünya'ya en yakın noktadan geçerken yeryüzünde şunlar oluyordu:
Arjantin'de senato, eski cunta liderlerine dokunulmazlık sağlayan yasaları iptal etmişti. Böylece, 1976 ile 1983 yılları arasındaki cuntaya bağlı kişiler, insan hakları ihlalleri suçlamalarıyla yargılanabilecekti.
Binlerce kişi, haberi sevinç gösterileriyle karşıladı. Ancak bu sevinç, faşist cuntacıların işkencecileri serbest bırakması yüzünden kısa ömürlü olacaktı.
Kenyalı yüzlerce kadını temsilen bir grup kadın ve melez çocukları, Nairobi'deki Britanya Büyükelçiliği'ne sundukları dilekçede, bu ülkedeki İngiliz askerlerinin tecavüzüne uğradıklarını belirtiyordu. Dilekçede, Britanya hükümetinin, doğan çocukların bakımı ile eğitimini üstlenmesi ve bağımsız soruşturma açması isteniyordu.
ABD ile Kanada'da meydana gelen büyük elektrik kesintileri hem büyük bir korkuya, hem de hayatın aksamasına yol açmıştı. Kesintiler altyapı eksikliğinden kaynaklanıyor ve bu eksiklikten her iki hükûmet de birbirini sorumlu tutuyordu.
USSM, insanlığa karşı suç işlediği gerekçesiyle ilk kez bir sanık, Bosnalı Sırp siyasetçi Milomir Stakiç aleyhinde ömür boyu hapis cezası vermişti.
Liberya'da, isyancılar ile hükûmet güçleri arasında çıkan çatışmalarda 2 haftada binden fazla insan ölmüş ve sonunda Devlet Başkanı Charles Taylor, görevini Yardımcısı Moses Blah'a devretmişti.
Azerbaycan muhalefeti, sağlık durumu kötü olduğu gerekçesiyle, Cumhurbaşkanı Haydar Aliyev'in istifa etmesini istemiş, oğlu İlham Aliyev'in başbakanlığa getirilmesini öngören atama kararını da kabul etmemişti.
Libya, 1988'de Pan American Havayollarına ait yolcu uçağının İskoçya'nın Lockerbie kasabası üzerinde havaya uçurulmasının sorumluluğunu üstlenmiş, yüklü tazminat ödemeyi de kabul etmişti.
Libya açılıyordu, daha da açılacaktı.
Eylül
"Beynin cep telefonlarından yayılan mikrodalgalara gönüllü olarak maruz bırakılması, insan biyolojisi üzerine yapılmış en büyük deneydir... Kablosuz teknoloji yaygınlaştıkça insanlar bir mikrodalga okyanusu içinde boğulabilir." Profesör Leif Salford, 15 yıllık bir araştırmanın sonucunda cep telefonlarının ve yeni "wireless" teknolojisinin, bütün genç kuşağı erken bunama riskiyle karşı karşıya bıraktığını ortaya koyan ekibin lideri.
Ayva sarı, nar kırmızı; Eylül'de sevinçli haberler de almadık değil: Süreyya Ayhan, 9. Dünya Atletizm Şampiyonası 1500 m. finalinde, Rus atlet Tatyana Tomaşova'nın ardından ikinci olmuş, Türkiye'ye bir ikincilik de 23. Avrupa Bayanlar Voleybol Şampiyonası'ndan gelmişti.
Öte yandan, 'Düşünceye Özgürlük 2000' adlı kitapçığa 'yayıncı' sıfatıyla imza atan 15 kişinin, yasalarda yapılan değişiklikler uyarınca beraatlerine karar verilmişti. Nijerya'da, zina suçu işlediği iddiasıyla yargılanan ve taşlanarak idam edilmesi ihtimali bulunan Emine Lavâl'in, temyiz davasını kazanarak serbest bırakılmasına da sevindik, Eylül ayında.
Sonra, daha ziyade, sıkıntılı günler yaşadık. PKK-KADEK örgütünün sözcüsü, tek yanlı ilan ettikleri ateşkese 1 Eylül'den itibaren son verdiklerini açıkladı. Başbakan Erdoğan, TMSF'ye devredilen bankalarda 56 milyar dolar kayıp olduğunu söyledi. Emniyet Genel Müdürlüğü İnterpol Daire Başkanlığı, İmar Bankası soruşturması kapsamında aranan Kemal Uzan ile Yavuz Uzan hakkında Kırmızı Bülten çıkardı.
O günlerde, Meksika'nın Kankun kentinde toplanan Dünya Ticaret Örgütü Zirvesi de başarısızlıkla sonuçlandı. Azgelişmiş ülkeler, özellikle Amerika Birleşik Devletleri ile Avrupa Birliği ülkelerinin, çiftçilerine ödediği yüklü teşvikleri kaldırmasını istiyorlardı.
Olmadı. Bunun yerine, alternatif küreselleşme yanlısı binlerce eylemcinin gösterilerine sahne oldu Kankun. Güney Koreli çiftçi Bay Lee'nin, Kankun'u çepeçevre saran tel duvarın üstüne çıkıp yaşama hakkını elinden alan bu küreselleşmeye karşı bir İsviçre çakısı ile kendi hayatına oracıkta son vermesi, zirvenin en dramatik bireysel olayı idi.
Eylül'de küresel iklim değişikliği konusunda geniş çaplı bir uluslararası konferans da Moskova'da başladı. Ve başarısızlıkla sonuçlandı.
Rusya Federasyonu Başkanı Putin, küresel ısınma konusunda ikircikli kaldıklarını, birkaç derecelik sıcaklık artışının "kürk paltoları atmak" açısından hani epey yararı da olacağını söylemedi değil, yarı şaka yollu.
Aralık ayında da, BM iklim değişimi konferansı Milano'da yapılacak ve o konferans sırasında Rusya, mevcut koşullar altında Kyoto Anlaşması'nı yürütemeyeceğini açıklayacaktı. Eriyip duran, başka bir dünyanın buzullarıydı sanki.
Ortadoğu'dan, düzenli olarak, intihar saldırısı haberleri geliyordu. Tel Aviv ve Kudüs'teki saldırılarda en az 15 kişi ölmüş, 70 kişi yaralanmış ve iki saldırıyı da Filistinli radikal örgüt Hamas üstlenmişti.
İsrail ordusunun Hamas'ın ruhani lideri Şeyh Ahmed Yasin'e düzenlediği saldırının ardından binlerce Hamas taraftarı Gazze sokaklarında intikam yeminleri etmişti. İsrail, "teröre karşı somut önlemler" almadığı takdirde Filistin ile diplomatik ilişkilerini donduracağını bildiriyordu.
Filistin Meclis Başkanı Ahmed Korey'in, Yaser Arafat'ın başbakanlık önerisini kabul ettiği günlerde, İsrail güvenlik kabinesi, Arafat'ın sürgüne gönderilmesi yönünde, ilke kararı aldı. Bunun üzerine, yaklaşık 7 bin kişi, Arafat'ın Ramallah'taki karargâhının önünde destek gösterisi yaptı.
Sürgün bir yana, İsrail başbakan yardımcısı Ehud Olmert'e bakılırsa, Arafat'ı öldürme seçeneği önlerinde duruyordu ve bütün mesele, pratik anlamda bunun nasıl yapılabileceğinden ibaretti.
Bunlar böyle konuşulurken ABD, Arafat'a destek veren Birleşmiş Milletler karar tasarısını veto etti. Amerikan Büyükelçisi John Negroponte, Filistinli militan grupları kınamadığı gerekçesiyle tasarının dengeleri gözetmediğini belirtti.
Amerika, böyle, açıksözlüydü; biz tartışaduralım, Eylül ayında Irak için Türkiye'den 11 bin asker istediğini açıkladı. Savunma Bakanı Donald Rumsfeld, Irak'ta direnişin, beklentilerin çok üstünde olduğunu söylüyordu.
Irak Geçici Yönetimi Dışişleri Bakanı Hoşyar Zebari ise Türkiye'nin asker göndermesine karşıydı. Almanya, o günlerde, denetim Birleşmiş Milletler'e bırakılmadan asker göndermeyeceğini duyurmuştu.
Türkiye'de, asker gönderme tartışması ısınırken ABD'nin Ankara Büyükelçisi Eric Edelman, Türkiye'ye verilecek 8.5 milyar dolarlık kredinin herhangi bir şarta bağlı olmadığını söyledi.
Ancak Edelman, Amerikan yönetiminin Türkiye'yi belli konularda yanında görmek istediğini de eklemişti. Karar zordu; Dışişleri Bakanı Gül, bu konuda Birleşmiş Milletler kararını şart görmediklerini belirtiyor, Genelkurmay'dan gelen açıklamarda Kuzey Irak'taki koordinasyondan söz ediliyor. Başbakan Yardımcısı Mehmet Ali Şahin, geniş kapsamlı bir yetkinin işleri kolaylaştıracağını söylüyordu.
Bu arada, Ekonomiden Sorumlu Devlet Bakanı Ali Babacan, Türkiye ile ABD arasında 8.5 milyar dolarlık kredi anlaşmasının imzalandığını duyurdu. Cumhuriyet gazetesi, Amerikan tarafı, anlaşmaya "Kuzey Irak'a Türk askerinin girmeyeceği" ifadesini koydurdu, diye yazıyordu.
Bush'un Irak'ta zafer ilan etmesinin üzerinden 4 ay geçmesine rağmen ortada kitle imha silahı yoktu. Bu arada, Amerikan yönetimi,