Anadili Kadınları Anlatıyor etiketli haberler

Kürtçenin sonraki kuşaklara aktarılması için mücadele eden Suna, “ Varlığını sürdürebilmek için annenin dilinin yaşatılması, temel çalışma, temel yaşam mücadelesi olması gerekiyor. Lütfen anneler dilinize sahip çıkın, çocuklarınıza sahip çıkın. Yaşamınıza sahip çıkın" diyor.

Lazca’nın yaşaması için mücadele eden Refika Kadıoğlu, “Anadili haktır” diyor ve ekliyor: "Lazca ile kuşa bakmış, denize girmiş, balık yemiş ve birdenbire onu elinden aldığınızda artık denizine de yabancı dağa da yabancı her şeye yabancı..."

Süryanice için mücadele eden Marta, “Dilimizin yaygınlaşması için devletten bir destek görmüyoruz” diyor ve ekliyor: “Süryanice eğitim veren bir anaokulumuz var, ortaokul düzeyinde açılmasını istiyoruz.”

Ermenice için mücadele eden Kayuş, “Anadilini kaybetmesin kimse” diyor ve ekliyor: “Çünkü toplum olarak da düşünürsek, anadilini kaybeden toplum benliğini kaybetmiş bir toplumdur.”

Gürcü alfabesini 17 yaşında kendi çabası ile öğrenen Göksel, “Kültürün yaşatılmasında anadili çok önemli bir araç. Bu anadilin taşıyıcılığında kadınlara büyük görev düşüyor” diyor.

Pomakça’nın yaygınlaşması ve sonraki kuşaklara aktarılması için mücadele eden Duygu, “Anadilimi savunuyorum. Çünkü ‘kendim’ olarak yaşamaya ve kabul görmeye ihtiyacım var” diyor.

Adigece’nin sonraki kuşaklara aktarılması için mücadele eden Dijan, “Coğrafyamız çok dilli ve kültürlü. Bu çeşitliliği duymak ve öğrenmek için biz yeter ki gönlümüzü ve kulağımızı açalım” diyor.

Zazaca’nın sonraki kuşaklara aktarılmasında sivil toplum örgütleri ve bireysel çabaları kıymetli bulduğunu belirten Çiğdem Kılıçgün - Uçar, “Anadili haklarının sağlanmasında asıl sorumluluk devletin” diyor.