OHAL'de Kadınların (K)a(H)(K)ahası

Dört ayda, öğrendik, öğrettik, direndik, sevdik, sevildik, dayanıştık. İmza topladık, bildiri dağıttık, kapıları çaldık, esnafları gezdik, kahvelere girdik. Direnişimizi duymayan kalmamalı diyerek...

Büyük bir hevesle gelip evinizi kurduğunuz şehirden, küçücük yerde birbirinize sıkıca tutunduğunuz arkadaşlarınızdan, yaşam enerjiniz öğrencilerinizden ayrılmak, geleceğe yönelik planlarınızdan vazgeçmek zorunda olmanın gerekliliği bir bir sarar etrafınızı.

Olağanüstü Hal orkestrası" "Size Buralarda Ekmek Yok" oratoryosu çalmaya başladı, söylediler. Üstüne dostları getirdi kendi ekmeklerinden bir parça koydu sendikanın masasına. Hiç yoktan kocaman sofraların neşesini de paylaştılar.

Bu sadece işini kaybetmek değil. Sadece bir gece ansızın gelen bir KHK değil. Bu ihraçları doğuran iklimle beraber, “olduğumuz”, “yaptığımız”, “kurduğumuz”, onca şey ayaklar altına alınmaya çalışılıyor.

Almanya’nın, Tübingen derler küçücük bir şehrinde, gölgesinde durduğum kilisenin çan seslerini, merdivenlerine konan güvercinlerini yoldaş edip kendime, bir pankartla elimde, durmadayım günlerdir.

Bize yapılan baskı ve yıldırma politikaları, devletin kini ve intikam alma çabası kayıtlı kalsın diye yazdım. Sokaklarda, meydanlarda, iş yerlerinde mahallerinde direnen pek çok kadına selam olsun.

İhraç edilen araştırma görevlisi kadınların sözleri bu hafta sayfada olacak. Kayda geçsin, yazı kalsın, okuyana, yazana güç versin, kadınların yüzünden kahkahalar eksik olmasın. 8 Mart kutlu olsun.