1 Mayıs 1977 Kayıplarını Yakınları Anlatıyor

Fahrettin Arı kardeşi Nazmi Arı'yı, ölümünden sorumlu olanların cezalandırılmayışını, köy okuluna verilen adının daha sonra kaldırılmasını anlatıyor.

Arkadaşı yazar Nedim Gürsel, Galatasaray Lisesi'nde birlikte parasız yatılı okuduğu Ercüment Gürkut'un futbola ve şiire ilgi duyduğunu, çok esprili ve akıllı olduğunu, sinemayla çok ilgilendiğini ve birlikte yapmak istedikleri bir proje olduğunu anlatıyor.

Ankara Site Öğrenci Yurdunda çalışan işçi Hüseyin Kırkın'ın ne kadar korkusuz bir insan olduğunu, haksızlığa tahümmül edemediğini, 1 Mayıs'a gitme denilince nasıl sinirlendiğini, yeğeni Hasret Kırkın anlatıyor.

Emekli öğretmen Mehmet Nuri Tozak, aynı köyden arkadaşı olan Uzel işçisi Kahraman Alsancak'la 1 Mayıs alanındaki karşılaşmalarını, konuşmalarını, cenazesini nasıl bulduklarını, dayanışmacılığını ve yardımseverliğini anlatıyor.

Mukaddes Erdoğdu, Hacer Elçin, Talia Esenyel arkadaşları Hacer İpek Saman'ın lisede ve üniversitede ne kadar çalışkan, alçakgönüllü, sessiz ve inançlı olduğunu ve ölümünden 12 yıl sonra mezarını nasıl bulduklarını anlatıyor.

Dilek Balcı hatırladığı ve dinlediği kadarıyla babasını, ölümünü, neşesini, fotoğraf merakını, babasız nasıl bugünlere geldiklerini, annesinin dört çocuğu nasıl okuttuğunu anlatıyor.

Nurcan Kunt, teyzesi Kıymet Kocamış’ın yarım kalan hikâyesini, verdiği mücadeleleri ve 1 Mayıs 1977’de neden Taksim’de olduğunu anlatıyor.

Abdullah Sidal kardeşi Ali'nin kısacık ömrünü, cenazesini üç gün sonra bulduklarını, Dersim'e götürmeye izin vermediklerini, 77 kayıplarının tapusuz mezarlıklarının yok edildiğini anlatıyor.

Osman Eravcı ve Cihat Kaplan, arkadaşları Ömer Narman'ın ailesini, kısacık hayatını, TÖB-DER üyeliğini ve yöneticiliğini, o gün Taksim'e gidişlerini ve onu bulamayışlarını anlattı.

Ayşe Seyla Ertem, Suzan Serin Kum ve Serpil Gür, arkadaşları Nazan Ünaldı'nın lise yıllarını, çalışkanlığını, elden ele gezen defterlerini, farklılığını, politikaya ilgisini konuştular.

İşçi arkadaşı Ali Çetin, ağabeyi Erol Darı, hemşerisi ve lise arkadaşı dönemin Dev-Genç Genel Başkanı Mehmet Ali Yılmaz öğrenci-işçi Niyazı Darı'nın kısacık yaşamını ve uğurlanışını anlatıyorlar.

Behiye Özkürkçü babasının Taksim'de yanı başında vuruluşunu, 16 yıllık babalı hayatını anlatıyor ve devamını "Siverekli, Kürt, babası TÖB-DER’li, Taksim’de öldü” sözleriyle özetliyor.