Antakyalılar enkaz başında bekliyor | Umut var çalışma yok

*Fotoğraflar: Ruken Tuncel/bianet

Haberin İngilizcesi için tıklayın

"Şu ana kadar buraya ne ekip geldi, ne de çalışma yapıldı. Günlerdir enkaz başında bekliyoruz AFAD çalışma yapmıyor 'ses gelmesi gerekir' diyor. Bugün çalışmalar başladı ama AFAD yine ortada yok..."

"AFAD günler sonra geldi Antakya yıkılmış yerle bir olmuş, buraya üç kişiyle gelmişler, gelmişler ama ne vinç var ne operatör bir şey yapamıyoruz, araç yok diyorlar. Burada insanlar yakınlarını elleriyle kazıyarak enkazdan çıkardı..."

"Arama kurtarma gitmiyor, AFAD çoğu yere gitmiyor araya birilerini koymak zorunda kaldık. Çok yavaş hareket ediliyor niye yavaşlar, arama kurtarma çalışmaları hızlasın göçük altında belki yüzlerce belki binlerce insan var. Ne yapmayı düşünüyorlar ölülerimizi betonlarla kaldırıp atacaklar mı, neden Antakya'ya bu yapılıyor, neden buraya daha fazla ekip gönderilmiyor?..."

6 Şubat' depremlerinde en büyük yıkımı yaşanan yerleşim yerlerinin başında geliyor  Hatay'ın Antakya ilçesi.

Kentte yıkılmadık bina neredeyse yok, ayakta kalanlar da bırakın içinde kalmayı girilmesi dahi riskle binaların tamamı kullanılmaz durumda. 

İlçe tamamen yok olmuş halde. İlçede büyük bir hareketlilik var.

Temel ihtiyaçlar için gelen araçlar, yardım malzemeleri getirenler trafiği dahi kilitlemiş durumda, giriş çıkışta kilometrelerce kuyruklar var. Ancak arama kurtarma çalışması ise hâlâ istenilen noktaya erişmiş durumda değil. 

Enkaz altında bekleyen cenazeler bir tarafta, binalarda kurtarılmayı bekleyen insanlar var. Sevdikleri günlerdir enkaz başında çıkarılmalarını bekliyor. 

"Antakya'da günlerce kimse yoktu"

Deniz Umman Antakya girişindeki Odabaşı Mahallesi Oduncu Sokaktaki yıkılmış binanın önünde dört gündür eşinin ailesini bekliyor.

Günlerdir kendi imkanlarıyla kurtarma çalışması yaptıklarını söylüyor. İlk iki gün kimsenin olmadığını özellikle vurguluyor. AFAD'ın ikinci gün geldiğini çalışmalara başlamadığını çünkü ekipsiz geldiklerini belirtiyor:

"Şu ana kadar buraya ne ekip geldi, ne de çalışma yapıldı. Günlerdir enkaz başında bekliyoruz AFAD çalışma yapmıyor 'ses gelmesi gerekir' diyor. Bugün çalışmalar başladı ama AFAD yine ortada yok. Salı günü İBB geldi sadece, günlerce kimse yoktu burada çalışmalar daha bugün (perşembe) başladı neredeyse. İBB'den gelenler de bir o enkaza bir bu enkaza koşuyor nerede ses gelirse oraya gidiyorlar. Bekliyoruz ama sağ çıkarlar mı bilmiyoruz."

"Enkaz altında yüzlerce kişi var çalışma yok"

Duygu Umdu, aynı binada yakınlarını bekleyenler arasında, "Ne söyleyeceğiz neye ihtiyacımız olduğunu bile bilmiyoruz" diyerek başlıyor konuşmasına ve devam ediyor: "Dört gün oldu. Neden hala operatörlerimiz çekmiyor. Arama kurtarma gitmiyor, AFAD çoğu yere gitmiyor araya birilerini koymak zorunda kaldık. Barakalar kalıyoruz sabah yine saklandık.  Çok yavaş hareket ediliyor niye yavaşlar, arama kurtarma çalışmaları hızlansın göçük altında belki yüzlerce belki binlerce insan var. Ne yapmayı düşünüyorlar ölülerimizi betonlarla kaldırıp atacaklar mı, neden Antakya'ya bu yapılıyor, neden buraya daha fazla ekip gönderilmiyor?..."

"AFAD ses olmadığı için müdahale etmedi"

Bir yıl önce Ankara'ya atanan hemşire Sevgi Y.'de enkaz başında annesi, babası ve kardeşini bekliyor. Depremi öğrenir öğrenmez Antakya'ya geldiğini günlerdir beklediğini fakat hâlâ sonuç alamadıklarını söylüyor:

"Ankara'daydım deprem olduğunu öğrenir öğrenmez ailemi aradım kimseye ulaşamadık hemen geldik, burada hiç kimse yoktu. Gece salı gece yarısı AFAD ekipleri geldi ama sadece ses duyarsa müdahale edeceğini söyledi, bizim apartmanımızda ses olmadığı için müdahale etmedi ve gitti. 

"Biz kendi imkanlarımızla kazmaya başladık gönüllülerle birlikte enkaz kaldırdık. Hiçbir şey yoktu karanlıktı herkes kendi çabalarıyla çıktı, kendi imkanlarımızla çıkardık. Hâlâ sağ çıkanlar var umarım benim ailem de sağ çıkacak. Fakat buarada böyle kimsesiz çaresiz beklemekten yorulduk buraya daha fazla ekip gönderilmesi gerekiyor.

"Keşke ben de enkazda kalsaydım"

Bir başka apartmanda kızı, damadı ve iki yaşındaki torununu bekliyor yine bir kadın. Kendi evinin müstakil olduğunu yıkılmadığını ancak oturulmayacak kadar hasar aldığını söylüyor:

"İlk günden çalışmaya başlasalardı şimdiye kadar çıkarlardı. İlk gün biz çabaladık ama bir şey yapamadık ikinci gün AFAD geldi ama bir iki etrafında dönüp gitti üçüncü gün kepçeler geldi. Böyle mi olur, Hatay tamamen silindi eşim çocuklarımızı çıkarmak için enkazda çalışıyor günlerdir. Ben de enkaz altındayım şu an, iki yaşında torunum var. Keşke ben de enkazda kalsaydım bugünleri görmeseydim." 

(RT)