Hasta mahpus Kemal Gömi’ye cezaevinde saldırı

Kemal Gömi hakkında

1993’te İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) İnşaat Mühendisliği’nde öğrenciyken Dev-Sol davasından tutuklandı.

1996 ve 2000 yıllarında yapılan açlık grevi ve ölüm orucu eylemlerine katıldı. Sağlık sorunları 2003 yılında artmaya başladı. 19 Aralık Katliamı sonrası sevk edildiği Kocaeli/Kandıra 1 Nolu F Tipi Hapishanesi’nde tutulduğu yaklaşık 10 yıl süresince sürekli hastane-hapishane arasında gidip geldi.

Kocaeli Devlet Hastanesi ve Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde birkaç kez yattı.

2010’daki Adli Tıp Kurumu (ATK) raporunda “Rezidüel Şizofreni olup, kalıcı hastalıktır” denildi.

Ancak 2010’da dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül tarafından affedilmedi ve hapishanede kalmaya devam etti.

ATK tarafından en az 10-12 kez benzer içerikli rapor düzenlendi. Ancak  2013 yılında verilen raporda, hastalığının derece ve şiddetinin giderek azaldığı bu nedenle de hapishanede kalmasında sakınca olmadığı belirtildi. 

Adli Tıp Kurumu da “tam teşekküllü ve güvenlikli hastanede kalması” doğrultusunda rapor verdiği halde, hapishanede ve tecrit koşullarında tutulmaya devam etti. 

Abisi Feyzullah Gömi, 2015’te Cumhuriyet’ten Hilal Köse’ye verdiği söyleşide kardeşinin nerede olduğunu bilmediğini, kendisini evde zannettiğini söylemişti.

Avukatlarının 2011’de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) yaptığı başvuru 2019’da sonuçlandı. AİHM, devletin “işkence ve kötü muamele yasağını ihlalden” 10 bin Euro tazminat ödemesine karar verdi.

Praksis’ten Gömi için şarkı

Grup Praksis, 2014’te Kemal Gömi’nin gönderdiği bir mektup üzerinden Gömi için bir şarkı yapmıştı.

Şarkının sözleri şöyle:

Kara bir odada
Zebur hep başımda
Canım sıkılıyor
Of, of, of

Sabah, öğlen, akşam
İnvega solian
Ben miyim şizofren, duvarlar mı?

Bu kör dehliz sonsuz bir labirent
Sözümü doğrudan saklar…

Gömi'nin mektubu

Gömi'nin şarkıya ilham kaynağı olan 2013 tarihli mektubu şöyle:

Ben İTÜ'de okurken 1993 Nisan'da tutuklandım. 20 Senedir cezaevindeyim. Cezamı idam yaptılar ve ölene kadar ağırlaştırılmış hapis yaptılar. Devrimci sol davasından. 1969 Mardin doğumluyum.

Size raporlarımı yolluyorum zarfın içindedir. Beni hasta eden ilk zaman 1991'dir. Beni Özal'ın elektrik şebekesi hasta etti. Ama Özal 1996'da benden özür diledi. Şebekenin başına başka bir kişi geçti ve bugün de devam ediyor.

Tüm bunları anlattım. Özal'ı esir ettikleri ve Amerika'da yaşadığını ama beni hastanede iğnelerle uyuşturdular ve beni itibarımı bitirmek ve yalancı çıkarmak için deli raporu verdiler. Hasta olduğunu kabul edersen seni cezaevinden çıkaracaz dedikleri halde, sahte bilgiler ve ithamlarla dolu raporları ve sözde şizofreni olduğum raporları kabul ettim. Sonra ne oldu? Tüm raporlar tam olduğu halde Cumhurbaşkanımız yetki kullanmadı, çünkü şebekenin başı zebur onu da tehdit etti ne yazık ki ve beni affetmedi. En azından cezamı hafifletmek ve 30 yıla 40 yıla düşürmesini istedim. Normal mahkum gibi olmak için, fakat yine tek başına hücrede beni zeburun şebekesi ile baş başa bırakıp işkence görmeme göz yumdular. Her gün televizyonla ve elektrikle işkence ediyor.

Benim raporlarımı yolluyorum. Zarfın içindedir. Adi tıp ve Bakırköy ve Ankara hastanesi raporları. En son Sincan Hastanesi kurulu raporu var ama o bende değil. Yatarak tedavi lüzumu görülmektedir. İlaçlarım var. Akineton, invega, solian. Sabah, akşam ve öğlen içiyorum.

Zarfın içinde raporlar ve fotoğraf var. Raporlar sürekli hastalık, kocama sakatlık, 104-b Anayasaya maddesi kapsamında kronik şizofrenidir. Benim cezam Abdullah Öcalan cezası olduğu için tek başımayım. Normal mahkum değilim, havalandırmam diğerleri gibi açılmıyor, kimse ile sohbet edemiyorum, kurs ve sohbet yasak ve canım sıkılıyor. Cezamı Cumhurbaşkanı indirirse, affetmese bile normal olarak hapis cezasına çevirirse iyi olur o zaman. Havalandırma, sohbet, kurs hakkım olur. Ayrıca raporlarım var, doktor ve kurul raporları var, sohbete çıksın diye ama onlar şu anda bende değil, bakanlığa gitti gelmedi.
Size anlatacağım çok şey var ama buna yetkili değilim.