Onikiden sonra güzelleşir.
Bir içten, bir odadan bir dışa, sokağa çıkışı ve bir hale gelmeyi anlatıyor.
İçinde solucanlar, topraklar, mısır tarlaları, bayır aşağı koşmalar, saklanılan kuytular var. Hepsini içinde getirmiş çocukluktan. Sonra bir odada masalar kurulmuş, yataklar çıkmış meydana, camdan kaçmalar zamanı bitmiş.
Huzursuzluk baki. Onu da alıp atmış içine. Ağzının kenarıyla birlikte yer durur hala. Bulantının peşine kusmalar, kusmaların ardından şölenler geliyor.
“Onikiden Sonra Güzelleşir” bir ilk kitap. Meltem Taymen’in serbest metinlerden oluşan kitabı Wounded Wolf Press’ten çıktı.
“Yazmam kusmam gibiydi. Kalemi bırakıp bir kamyonun ışığına bakmaya başladığım an yeni bir bulantıyla saçlarımı toplayıp, kafamı eğiyordum deftere.”
Kitaba dışardan bakan bir tanıtım yazmak benim için mümkün değil, çünkü çok içimden biri yazdı. Yazdıklarına ben baktım mı o küçük deniz şehrinden “aman sizi bozdu” denilen İstanbul’a uzanan yolu, kız çocukluktan kadın olmaya geçişimizi, içimizin huzursuzluğunu, saklandığımız odaları, geceye çıkışımızı görüyorum. Bilmem başkası neler görür. “Yazar burada ne demek istedi?” çok da lazım soru değil sanki.
"seni son kez bir mısır tarlasında, boyunca yaprakların arasında görüyorum. bir sıra boyunca, adımlarımız hışırdayarak yürüyoruz. çıkışı bulmaya uğraşıyoruz. yolda önümüze çıkan, gözümüze değen olgunlaşmış mısırları koparıp sepetimize atıyoruz. yürürken, biçtiğimiz otlar terliğimizle ayağımız arasına birikiyor. yeşil ve sarının arasından sana baktığım zaman gözüme çarpan başka renkler var. seni bir bütün olarak göremiyorum. bu dalların arasından düze çıkalım da göreyim diye hızlanıyorum. yol umduğumdan uzun sürüyor. bir süre sonra görmek önemli bir eylem olmaktan çıkıyor. karşımızda bu kadar yüksek, bu kadar yeşil, bu kadar sıra dağlar varken, senin görünmen, benim görmem, bizim görüşmemiz önemsiz kalıyor."
"Onikiden sonra güzelleşir" köprücük kemiğinden tutunmaya çağırıyor. Elleri pudralamayı unutmamalı. (BK)
* Meltem Taymen, Onikiden Sonra Güzelleşir, Wounded Wolf Press, Ekim 2017.
* Editör: Efsun Ecem Üçkardeş, Kapak görseli: Aslı Narin, Tasarım: Atay İlgün
