Boğaziçili akademisyenlerden öğrencilere çağrı

Boğaziçi Üniversiteleri akademisyenleri geçen hafta içinde bir basın açıklaması yaptı. Özellikle öğrencileri, üniversitedeki cinsel taciz ve şiddeti açıklamaya ve ilgili mekanizmalara başvurmaya çağırdı.

Tüm bu olan biteni anlamak için Boğaziçili akademisyenlerden Prof. Dr. Şemsa Özar’ı aradım, bu çağrıyı neden yaptıklarını bizzat kendisinden dinledim. “Üniversitelerde cinsel tacize yer yoktur!” diye sözlerine başlayan Özar, “Cinsel taciz ve saldırı evde, işyerinde, sokakta, yani her yerde olduğu gibi üniversitelerde de var. Bunu hem Boğaziçi Üniversitesi olarak hem de Üniversitelerarası Cinsel Tacize ve Saldırıya Karşı Destek Birimlerinde çok uzun zamandır dile getiriyoruz ve önlem alınması, ortadan kaldırılması için önerilerde bulunuyoruz, taleplerimizi ifade ediyoruz. Herkesi cinsel tacizin varlığını gizlemek yerine, onunla mücadele etmeye davet ediyoruz” diyor.  

Özar’ın hatırlattığı bir noktada şu:

“Özellikle, yükseköğrenim görmeye gelmiş, kendilerini üniversite kampüs hayatının sunduğu, sadece derslerle değil, kulüp faaliyetleri, kantin sohbetleri, sanat, kültür ve spor faaliyetleri, özgür fikir alışverişinde bulunma, karşı olduğu şeyleri protesto etme gibi her türlü olanakla geliştirmeye çalışan öğrencilerin güvenli bir ortamda öğrenim görmelerini sağlamak için mekanizmalar geliştirmek üniversitelerin yükümlülüğündedir”.

“Cinsel tacizle mücadelede kararlıyız”

İlişkilerdeki hiyerarşiye de dikkat çeken Prof. Dr. Özar, “Cinsel taciz kimden gelirse gelsin “0” tolerans gösterilmelidir” diyor.

Daha fazla sözü bölmeden, Özar’ın söyledikleri ile sizi baş başa bırakayım.

Öğrenciler arası cinsel ilişki olabilir tabii. Karşılıklı rızanın olduğu, hiyerarşik olmayan durumlarda cinsel ilişki tabii ki gönüllü olarak yaşanabilir. Öte yandan, hiyerarşik yapılanmanın olduğu kurumlarda ve topluluklarda, tarafların eşit statüye sahip olmadığı durumlarda, güçlü olan tarafın kurmaya yeltendiği cinsel içerikli etkileşim cinsel tacizdir. Hiyerarşik ilişki içinde rıza söz konusu olamaz. Gönüllü cinsel ilişki yaşanmak isteniyorsa, önce taraflar arasındaki hiyerarşinin ortadan kaldırılması gerekir. Ancak, ondan sonra gönüllülükten bahsedebiliriz.

Boğaziçi Akademisyenleri olarak yaptığımız bu açıklamayla, cinsel tacizle mücadele kararlılığımızı kamuoyuna, ama en çok da öğrencilerimize tekrar ifade etmek istedik. Biliyorsunuz Boğaziçi Üniversitesi’nde atanmış bir rektör ve üst yönetim var. Bu yönetim, keyfi yöntemlerle gün geçtikçe daha çok sayıda seçilmiş yöneticiyi görevinden almakta ve yerlerine üniversite dışından, Boğaziçi’nin işleyişinden ve temayüllerinden haberi olmayan atanmış kişileri getirmekte.

Bu dönemden önce, Boğaziçi’nde üst yönetim YÖK’ün kendisine bahşettiği yetkilerini sadece fakülteler ve bölümlerle paylaşmaz, aynı zamanda yaklaşık 80 komisyon ile de paylaşırdı. O komisyonlardan biri de Cinsel Tacizi Önleme Komisyonu (CİTÖK) idi.

CİTÖK deneyim kazandıkça çalışmaları için bir ofisin ve toplumsal cinsiyet çalışmalarında uzman bir koordinatörün gerekli olduğuna kanaat getirdi. 2016’da böyle bir ofis kuruldu ve bir koordinatör istihdam edildi. Biz, Boğaziçi Üniversitesi akademisyen ve öğrencileri cinsel taciz ve saldırıya karşı farkındalık yaratmak ve önlemek üzere mekanizmalar kurmak için uzun zaman ve emek harcadık.

Maalesef atanmış yönetimin ilk icraatlarından biri, bir bahane uydurarak koordinatörün işine son vermek oldu. O nedenle de Boğaziçi’nde, şu anda cinsel taciz vakalarıyla mücadele ederken oldukça zorlanıyoruz.

Atanmışlardan önce üniversitede cinsel taciz yoktu, şimdi var demiyorum. O zaman da vardı, şimdi de var. Atanmışlar gittikten sonra da olacak.

Cinsel tacizle mücadeleye yönelik kurumsallığımızın keyfi gerekçelerle zayıflatılmış olmasını, Türkiye genelinde yaşadığımız bir eğilimin Boğaziçi’ne yansıması olarak görüyorum. Ülke yönetiminin İstanbul Sözleşmesi’nden çıkmak istemesi ile çok ilişkili bir durum. İşte tam de bu nedenle kurumsal özerklik ve akademik özgürlükten yanayız. Bu açıklama ile öğrencilerimize atanmışların yönetimi altında bile olsak etik değerlerimizden taviz vermeyeceğimizi açıklamak istedik.”

CİTÖK Koordinatörlüğü'nün işlevsiz hale getirilmesiyle tacize ve şiddete karşı yalnızlaştırılan öğrencilere yine kendi akademisyenlerinden bir can simidi ulaştırılıyor.

Umut ediyorum ki Boğaziçi’nin akademisyenleri bu can simidinin karşısında değil yanında olurlar.

Sadece Boğaziçi’nin değil hepimizin buna inanmaya ihtiyacı var!

(EMKI)