Tunus'tan İtalya'ya Mülteci Akını
Halk ayaklanmasının devlet başkanını koltuğundan ettiği Tunus yönetimi, ülkeden gelen ilticacıları engellemek için Tunus'a polis göndermeyi düşündüklerini söyleyen İtalya'ya tepki gösterdi.
Geçen hafta boyunca Tunus'tan İtalya'nın Lampedusa adasına 4 binden fazla mülteci geldi.
Tunus'ta protestocular devlet başkanı Abidin Bin Ali'nin 23 yıllık iktidarına son vermişti. Bin Ali'nin ülkeyi terk etmesinin ardından seçimlerin düzenlenmesi için geçici bir hükümet kurulurken, ülkede polis gücü etkinliğini yitirdi; grevler ve eylemler ekonomiyi etkilemeye başladı.
Pazar günü konuşan İtalya İçişleri bakanı Roberto Maroni, Tunus'taki ayaklanmanın bir kitlesel göçe yol açtığını öne sürdü. Göçmen karşıtı Kuzey Ligi üyesi olan bakan, ülkedeki sistem çöktüğü için Tunuslu meslektaşına "İtalyan polislerini göndermeyi önereceğini" söyledi.
Küçük Sicilya adasına varan göçmenler bir süredir stadyumda tutuluyordu ancak İtalyan yetkililer adadaki 2009'da kapatılan göçmen merkezini yeniden açmaya karar verdi.
İtalya'nın 2008'de Libya'yla gelenleri iltica başvurusu dahi almadan geri göndermek üzerine yaptığı anlaşmanın ardından ülkeye giden mülteci sayısında ciddi düşüş yaşanmıştı.
Avrupa Konseyi Parlamenterler Asamblesi (PACE) başkanı Mevlüt Çavuşoğlu da yetkililerden mültecilerin haklarına gereken öznün gösterilmesini istedi. İtalyan yetkililerin Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), Uluslararası Göç Örgütü (IOM) ve Kızıl Haç'la tam işbirliği yapmalarını talep etti.
UNHCR, İtalya'nın göçmen politikasını insani hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle eleştirmişti.
Tunus ve göç
Göç verdiği kadar Afrika'nın farklı yerlerinden gelenlerin son duraklarından biri olan Tunus'tan Avrupa'ya göç uzun zamandır gündemde olan bir konu. Calel El Gharbi, bianet'in de parçası olduğu "Akdenizli Göçmenler Konuşuyor" dizisi için yazdığı yazıda şöyle diyordu:
"Görülüyor ki, istihdam sorunları yabancı toprakların bu kadar çekici olmasının tek nedeni değil. Kırsal bölgelerdeki can sıkıntısı ve insanın kendi hayatını yaşama ihtiyacı işsizlikten daha hayati gibi görünüyor." (EÜ)