Oğlunun Cenazesini İsteyen Kemal Gün Açlık Grevinin 80. Gününde
Kemal Gün 70 yaşında, oğlunun kendi elleriyle topraktan kazıp çıkardığı ve jandarmaya teslim ettiği kemiklerinin, kendisine verilmesi için başlattığı açlık grevinin 80. gününde.
Kemal Gün 74 kilo ile başladığı açlık grevinde 17 kilo kaybederek 57 kiloya düştü. Kızı Beyhan Gün, Artıgerçek'ten Bahar Kılıçgedik'e dün verdiği röportajda "Babam gözümün önünde eriyip bitiyor" diyordu:
"Babamın sağlık durumu her geçen gün daha da kötüye gidiyor. Sol gözünde görme yetisini kaybetti ve yüzde 7 oranında görebiliyor. Her akşam masaj yaparak ağrılarını dindirmeye çalışıyorum, ama başarılı olamıyorum. Babamın sağlık durumu için endişeleniyorum. Ağrılarını kesemiyorum. Akşam ağrılardan inliyor, gözüne uyku girmiyor. Kardeşimin kemiklerini versinler, babamı da alıp gidelim."
7 Kasım 2016’da Dersim merkez ile Hozat ilçesi arasındaki Çat bölgesine Türk Silahlı Kuvvetlerince yapılan hava bombardımanı sonucunda 11 Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi (DHKP-C) militanı öldürüldü. 11 kişi bir sığınaktaydı. Ölenlerden biri de Kemal Gün’ün 28 yaşındaki oğlu Murat Gün’dü.
Oğlunu Kimsesizler Mezarlığı'nda bulamadı
Bombardımanda ölenler TSK tarafından aileleri başvurmadığı gerekçesiyle Malatya Kimsesizler Mezarlığı’na gömüldü.
Kemal Gün, oğlunun ölenler arasında olduğunu öğrendiğinde cenazesini almak için başvurdu. DNA örneğini verdi ancak mezarlığa gömülenler arasında oğlu yoktu.
Kemikleri topraktan elleriyle çıkarttı
Bombalanan sığınakta kazı yapılması talebinde bulundular. Kemal Gün’ün avukatı avukat Engin Gökoğlu, bianet’e yaptığı açıklamada “Kemal Gün, cenazelerden kalan kemikleri kendi elleriyle topraktan çıkardı. O gün kazı alanında 165 parça insan kemiği çıkarıldı” demişti.
Kemal Gün, kendi elleriyle çıkarttığı kemikleri istiyor. Çünkü bombalanma sonrası aşırı ısıdan dolayı DNA eşleşmesi yapılamadı ve hangi kemiklerin Murat Gün’e ait olduğu tespit edilemedi.
Kemal Gün’ün talebi çok insani. Diyor ki: “Onların hepsi bizim çocuklarımız, o kemikleri verin, ben bir mezar yeri yapayım.” (HK)