“Krizin bedelini sağlık emekçileri ödüyor”
Ankara Tabip Odası, pandemi süresince halkın sağlığını korumak için mücadele eden sağlık çalışanlarının Haziran ayında gelirlerinde yüzde 40-60 oranında kayıp yaşadığını açıkladı.
Bunun sebebinin de ek ödemelerdeki eşitsizlikler ve ödeme yapılmaması olduğu ifade edildi:
“Sağlık Bakanının pandemi sürecinde özveriyle çalışan ve yaşamlarını tehlikeye atarak mesleki faaliyetlerini yapan her kademedeki sağlık çalışanına tavandan ek ödeme yapılacağı açıklamasının ardından; Mart, Nisan ve Mayıs aylarında sağlık çalışanları arasında eşitsiz bir şekilde ek ödeme dağıtımı yapıldı.
“Ancak Bakan tarafından birinci basamak sağlık çalışanlarına da ek ödeme yapılacağının duyurulmasına rağmen Aile Sağlığı Merkezindeki hiçbir sağlık çalışanına bu dönemde ek ödeme yapılmadı.
“Yeniden açılma ile birlikte Haziran ayında ise Ankara’daki pandemi hastanelerinin hiçbirinde ek ödeme yapılmadığı gibi normal sağlık hizmeti sunan; yeniden açılan hastanelerin de önemli bir kısmında da hiçbir sağlık çalışanına ek ödeme yapılmadı. Pandemi olmayan 4 hastanede bir miktar ek ödeme yine eşitsizlikler içerecek şekilde dağıtıldı.
“İl Sağlık Müdürlüğü yetkilileri ve hastane yöneticileri ile yaptığımız görüşmelerde hastane gelirlerinin yetersizliği ve Maliye Bakanlığından ek bir ödeme yapılmamasından ötürü döner sermaye dağıtamayacakları bilgisini aldık.”
“Motivasyon eksikliği ve tükenmişlik”
Ankara Tabip Odası, bu krizin bedelini de yine emekçilerin ödediğini belirtti:
“Sağlık meslek örgütü olarak; yoksulluk sınırı 7 bin 900 TL olan bir ülkede her çalışanın, bu sınırın üzerinde, güvenceli ve emekliliklerine yansıyan temel ücretlendirme ile gelir almaları gerektiğini savunuyoruz.
“Pandemi sürecinde yoğun çalışma temposunun yol açtığı fiziksel ve ruhsal yorgunlukların yanı sıra evlerine bile gidememek sağlık çalışanlarını sosyal açıdan da mağdur etmiş olup, tüm yoğun çabalarına rağmen krizin bedelini hem yaşamları hem de ekonomik kayıplarla ödemeye mahkum edilmişlerdir.
“Kaldı ki enfekte olmaları durumunda Covid-19 meslek hastalığı olarak kabul edilmediğinden hak kayıplarına uğramakta, ücretler kesilmekte ve adeta mağduriyetleri cezaya dönüştürülmektedir.
“Önümüzdeki süreçte sağlık hizmeti sunumunun sağlık çalışanlarının motivasyon eksikliği ve tükenmişliği ile birlikte sürdürülebilir olmadığını vurgularken buna yönelik çalışma koşulları ve maddi koşulların düzeltilmesi konusundaki girişimlerin acilen yapılması gerektiğini hatırlatıyoruz.” (AS)