"Transeksüel Mira Değil, Sadece Mira Olmak İstiyorum"

Mira, 22 yaşında İstanbul Üniversitesi’nde Yunan dili ve edebiyatı okuyan transeksüel bir kadın.

Kendini keşfetmeye başladığı çocukluk dönemlerinden ergenliğine kadar geçen zamanda ailesinden ve sosyal çevresinden aldığı negatif söylemler, tepkiler onu zaman zaman umutsuzluğa düşürmüş olsa da mücadelesine devam ettikçe daha da güçlü bir kadın olmuş.

Cinsiyet değiştirme ameliyatının SGK tarafından karşılandığını öğrenen Mira, devlet hastanelerinin bu ameliyatı gerçekleştirmeye yanaşmadığını görünce başka çözüm yolları aramaya başlamış. “Yeniden doğuşum” olacak dediği bu ameliyat için indiegogo’da başlattığı kampanya ile sizlerin desteğine ihtiyaç duyuyor.

Mira, “Nasıl ki biyolojik bir kadın kendini toplumda tanıtırken ‘Ben biyolojik kadınım’ demiyorsa, ben de ‘transeksüel Mira’ değil, sadece Mira olmak istiyorum” diyor. “Mira”nın Rumca “kader anlamına geldiğini anlatırken, “Kaderimi yeniden yazacağım” diye ekliyor.

Şimdi söz Mira’da…

Mira'ya destek olmak için tıklayın.

"Çocukken, 'ben farklı bir kızım' diyordum"

Transeksüel kimliğini ilk ne zaman fark ettin?

Bütün biyolojik cinsiyetli insanlarda olduğu gibi bilişsel sürecin başladığında konuşma, algılama vs. bu evreleri atlattıktan sonra... 3 yaşındayken de küçük bir kız çocuğu gibi yaşıyordum. İlkokula başlayıncaya kadar ablamla aynı cinsiyette olduğumu sanıyordum. İnsanlarla sosyalleşmeye başladığım zamanlar da anladım ki farklıymışım, hiçbir zaman da ben erkekmişim diye kabul etmedim, farklı bir kızım gibi bir algım vardı.

Ailene ve arkadaşlarına açıldığın süreç nasıl gelişti?

Oğlan çocukları zaten benimle oynamak istemiyordu. Çünkü ne futboldan ne de yaptığı muhabbetlerinden anlıyordum. Sıkıcı bir insandım onlar için. Mahallede hep kenarda köşede otururdum. İlk başlarda ablamın bebeklerini alıp kaçırıyordum, annem görüyordu ama hiçbir şey demiyordu. Yaşım ilerlemeye başlayınca sadece “sen kız mısın bunlarla oynuyorsun” gibi tepkiler almaya başladım. Transeksüelite hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Onun için anneme ilk defa eşcinsel olarak açıldım. O zaman bana “Transeksüel olsaydın atlatmam benim için daha kolay olurdu” yorumunda bulunmuştu. Ben hiç değişmedim 3 yaşında ki Mira neyse 22 yaşında ki Mira da odur. Tek değişen o zaman küçük bir kız çocuğuydum, şimdi yetişkin bir kadınım.

Eğitim hayatında zorluklar yaşadın mı?

Lisede çok sancılı zamanlar geçirdim. Sınıf arkadaşlarım top, ibne demesinler diye heteroseksüel bir erkek gibi davrandığım da oldu. Hep kızlarla zaman geçirdiğim için çok fazla tacize, ayrımcılığa maruz kaldım. Şu anda Edebiyat Fakültesi’ndeyim, dolayısıyla görece rahat bir okuldayım. Ama üniversiteye ilk başladığımda, yoklama sırasında kimlikteki ismimin okunması, cinsiyete göre ayrıştırılmış tuvaletlerde yaşadığım sorunlar oldu. Ama şu anda hocalar bana Mira diye sesleniyor ve kadınlar tuvaletini kullanıyorum.

"Devlet hastaneleri ameliyatı yapmak istemiyor"

Cinsiyet geçiş sürecini ne zaman başlattın?

Lise sondayken bir erkek arkadaşım vardı. O da LGBTİ hareketinden biriydi ve transeksüelite hakkında bana detaylı bilgi veren insan oydu. Ben kimliğimi zaten tanımlayamıyordum o zamanlar. Daha sonra bu dönüşüm sürecini araştırmaya başladım. Erkek kıyafetlerinden daha uniseks (hem kadın hem erkek cinsiyetine uygun) kıyafetlere geçmeye başladım. Toplumun tutumu yaşam kalitemi etkileyeceği için bu geçişte de bana hep erkek arkadaşım yol gösterdi. Üniversite sınavına hazırlanırken İstanbul’a gelmemle beraber uniseks kıyafetlerden kadın kıyafetlerine geçiş yaptım bu benim için büyük bir değişimin başlangıcıydı.

Tıbbi işlemleri başlatabilmem için hukuki bir takım izinlerin alınması gerekiyordu o izinleri aldım. Ameliyatımın SGK güvencesinde olduğunu öğrenmem beni rahatlatmıştı. En son aşamada psikologla bir yıl süren takibimin bitmesiyle hormon tedavisine başladım. Altı ay boyunca hormon kullandım. Genelde altı ay süre kadın hormonu değerlerine sahip oluyorsun bu süreç tamamlandıktan sonra da ameliyat iznimi almış oldum. Risklerinden dolayı devlet hastanelerinin bu ameliyata yanaşmadıklarını öğrenince yeni bir doktor aramaya başladım. LGBTİ çevresinden tanıdığım biri bana iyi bir doktor önerdi, fiyat aldım. Bundan sonrası sadece ameliyat paramı bulmaktı.                                                                            

Kampanya başlatmaya nasıl karar verdin?

Öğrenciliğim devam ettiği için sadece yarı zamanlı çalışabiliyordum. Bu sebeple hiçbir bankadan kredi alamadım. Bu parayı toplamak yıllarımı alacaktı ve bu şekilde yaşamayı psikolojim kaldırmayacak. Bir arkadaşım sayesinde ben de kampanya sürecini başlattım.   

Kampanyanın görünürlüğüyle beraber fedakarlık yapmak zorunda kaldın mı?

Bu kampanya sürecine başlamak büyük bir fedakarlıktı benim için. Örneğin hosteslik için bir hava yolu şirketine başvurduğumda internete ismimi arattıklarında transeksüel olduğumu öğrenmeleri zor değil. Bu da işe girmemde sorun yaratabilir. Her alanda bunun gibi şeyler yaşayabilirim bunu göze almak büyük bir fedakarlık. Kimliğimi saklamak adına değil ama ameliyatımı kimse duymadan kendi çabalarımla gerçekleştirip toplumda transeksüel kadın kimliğimden sıyrılıp sadece kadın olarak önde olmak isterim. Transeksüel Mira değil, sadece Mira densin istiyorum… (DŞ/ÇT)