Diyarname 29 Reşemî: Ev rojname wê her ji çar salan carekê çap bibe

“Diyarname 29 Reşemî” ango 29ê Sibatê rojnameyeke bi kurdî ye ku her ji çar salan carekê wê çap bibe. 

Ji ber ku her çar salan carekê meha Sibatê 29 roj in, rojname jî wê her çar salan carekê derkeve.

Hejmara yekem a vê rojnameyê, çend roj berê di 29ê Sibatê de derket. 

Gerînendeyê Weşanê ango Berpirsê Giştî yê rojnameya Cemîl Ogûz e. Dilşêr Bêwar, Welat Dilken, Dawûr Rêbiwar û Zekî Ozmen edîtorên rojnameyê ne. Dawûd Rêbiwar jî rûpelên rojnameyê saz kirine.  

Manşeta hejmara yekem a “Diyarname 29 Reşemî”yê derbarê derketina rojnameyê de ye: "Di dîroka çapemeniya kurdî de gavek nû: Rojnameya 4 salan carek" derketiye. Di rojnameyê de nûçe, hevpeyvîn, lêkolînên û nivîsên taybet hene.

Ji hevpeyvînan Cemil Oguz ligel derhêner û lîstikvana şanoyê Berfîn Emektar axiviye. Her wiha hevpeyvînek jî ligel xwediyê Weşanên Morî Zarok Mem Bawerî hatiye kirin.

Di rojnameyê de çendîn dosyayên taybet jî hene ku yek ji ji wan derbarê hejmara kurdan a li Almanyayê ye. Zekî Ozmenî ev dosye amade kiriye. 

Cemîl Ogûzî jî dosyayek taybet amade kiriye ku derbarê hejmara pirtûkên kurdî yên ji salên 90'î ve li Tirkiyeyê û Bakur hatine çapkirin de ye.

Mem Mîrxan, Welat Dilken, Dilşêr Bêwar, Bedran Dere, Mîrza Ronî, Helîm Yûsiv, Suleyman Çevîk, Çiya Mazî, Xalid Sadinî û Bawer Yoyler bi nivîsên xwe di vê hejmara yekem a rojnameyê de cih girtine. Îmam Cîciyî jî ji bo vê hejmarê çend xêzên taybet çêkirine.

“Heta em hebin em karibin em ê ‘rojê ji xwe re’ rojnameyekê derxînin”

Yek ji endamên ekîba ku rojname derxistiye, Dawûd Rêbiwarî ji bo bianet kurdiyê diyar kir ku wan “feyza xwe ji La Bougie Du Sapeur ya li Fransayê wergirt.” Ev rojname ji sala 1980yî û vir ve çap dibe. 

Rêbiwarî bi van gotinan behsa armancên xwe kir: “Di nav rûpelên salnameyan de roja 29ê Reşemiyê/Sibatê rojeke taybet û xweser e. Lewra çar salan carek rojek wiha heye, em dikarin bibêjin rojeke ekstra ye ji bo temenê me jî.

“Digel ku rojek gelek girîng û taybet e jî  bi tê ra xwe qîmeta wê nayê zanîn. Esil divê ev roj li hemû cîhanê weke rojeke taybet were qebûlkirin, kes vê rojê nexebite û tu tiştekî neke, her kes tenê bo xwe û daxwazên xwe bi dilê xwe derbas bike rojê.

“Helbet yên ku hay ji taybetî û xweseriya vê rojê heyî jî hene li cîhanê. Heke em li gor qada xwe lê binêrin, hindik bin jî yên di vê rojê de rojname derdixin hene. Weke rojnameya La Bougie Du Sapeur ya li Fransayê. Ev rojname ji sala 1890î ve ye tê weşandin. Bi min xwedanê fikra derxistina rojnameyek wiha kesek jîr bûye, karek baş û nimûneyî kiriye. Me jî feyza xwe ji wî girt.”

“Rojnamegerî ji bo me hinek jî karê ‘kêf’ê ye”

“Me got, em jî vê roja taybet ku derfeteke wiha dide li gor ‘kêfa xwe’ bi kar bînin. Lewra rojnamegerî ji bo me hinek jî karê ‘kêf’ê ye. Hezkirinek taybet nebûya ev kar li welatê em lê dijîn bi tu awayî nayê kirin mixabin.

“Ji rûpelên salnameyê tu rojek derfeteke wiha nedida me. Lê 29ê Reşemiyê derfetek wiha da me. Heta em hebin êdî em karibin 'vê rojê ji xwe re’ rojnameyekê derxînin.

“Ji eleqe û balkişandina rojnameya ku me derxist jî hemû tiştên min li jor gotin pesend bû, gelek eleqe dît û weke gaveke balkêş hate nirxandin. Vê yekê jî kir, em hejmara xwe ya 29ê Reşemiyek din hê jî cidî bigirin û rojnameyeke delaltir pêşkêşî xwendevanan bikin.” 

(FD)