Bu Hafta biamag’da

Ayça Söylemez’in editörlüğünde hazırlanan biamag’da bu hafta…

Serdar Korucu, 100 yıl önce Osmanlı ile ABD arasında çıkan “tutuklama krizini” ve Ermeni Soykırımına karşı taleplere verilen yanıtları anlattı.

Emel Coşkun, evine dönüş yolunda hayatını kaybeden Ugandalı Fatuma’nın Türkiye’de karşılaştığı sömürüyü, hiçbir temel hakka ulaşamadan nasıl yaşamaya çalıştığını yazdı.

Haluk Kalafat, “Cadde Çocuğu” kitabının yazarı Batuhan Kıran ile şantiye alanı olmadan önceki Bağdat Caddesi’ni, 80’li yılları konuştu.

ABD vizeleri askıya almışken, Deniz Şengenç New York’ta bir otobüste, sınırların, vizelerin, duvarların anlamsızlığını nasıl idrak ettiğini yazdı.

Güley Bor, Harvey Weinstein hakkındaki cinsel saldırı ve taciz suçlamalarını yazdı; “Bu kadınlar niçin daha önce konuşmadı?” sorusunu cevapladı.

Müjde Işıl, Ulusal Yarışma’nın da kaldırılmasıyla Antalya Film Festivali’nin neye, nasıl dönüştüğünü yazdı, çıkış yollarını tartıştı.

Rosalino Levantino, Il Bel Canto adlı belgeselden yola çıkarak operanın dününü, bugününü anlatırken, Atatürk Kültür Merkezi’ni de hatırlattı.

Soner Sert, “Adı Başka Acı Başka/Karadeniz’in Son Ermenilerinden Harut Usta” isimli kitaptaki öyküyü, Harut Usta’nın da kelimeleriyle anlattı.

Şeyhmus Diken, Andrey Platonov’un Çukur kitabıyla birlikte, “yalanın gerçekliği üzerine kurgulanmış adeta geleceksiz bir toplum tasarımını” yazdı.

Büşra Küçük, büründüğümüz rollerin verdiği rahatlama haliyle, rollerin aynı zamanda bizi nasıl ele geçirdiğini yazdı.

Gökçe Bilgin, Çavdar Tarlasındaki Asi filmini anlattı, J. D. Salinger ve Sylvia Plath’ın neden yazdığını tartıştı.

Nuran Durmaz, Leviathan ile tanıdığımız Andrey Zvyagintsev’in Sevgisiz filminin, nasıl ve neden “tanıdık geldiğini” anlattı.

Funda Dörtkaş, Mısır Koçanlarını Kızartan Koku romanıyla Nibel Genç’in kurduğu karakterleri irdelerken, kitaptaki soruya da cevap aradı.

Perihan Tunçbilek, Ankara Devlet Tiyatrosu Oda Tiyatro’sunda sergilenmeye başlanan Stefan Zweig’in Satranç romanı üzerinden faşizmin izdüşümünü yazdı.

Hüseyin Şengül, siyasete karşı sanatın önemini bir tablo ve bir resimle hatırlattı. (AS)