7 yaşındaki Berra sordu, Sinirbilim ve Genetik Uzmanı Doç. Dr. Çağhan Kızıl yanıtladı: “Bugün Covid-19 hastalığına neden olan koronavirüs, çok eski zamanlardan beri dünyada var. İnsandan önce de dünyada olan ve genelde kuşlar ile memelileri enfekte eden koronavirüsler, yaşamak için bazı canlıların vücuduna girmek zorunda. Yarasa da bu canlılardan biri ancak bilim insanları hâlâ bu virüsün yarasa kaynaklı olup olmadığını bilmiyor. Yarasalarda bu virüse benzer bir virüs var ama aynısı değil, benzeri...”
2. Sınıf öğrencisi Alya Hacıoğlu sordu, Çocuk ve Gençlik Çalışmaları Uzmanı Ceren Suntekin yanıtladı: “Şu an bu halde olmamızın nedeni biziz aslında. Çünkü biz insanlar doğayı maalesef çok kötü bir hale getirdik. Bu virüs bir anda ortaya çıkmadı, insanlar olarak canlıların doğal yaşam alanlarını istila ettiğimiz, onlara zarar verdiğimiz için bu virüsle karşı karşıya kaldık. Bundan sonra yapmamız gereken doğaya, iklime, doğal hayata saygı duymak olmalı...”
Yılmaz Erdoğan’ın yönetmenliğini üstlendiği “Vizontele Tuuba” (2004) filminde “Mahmut Abi” karakterine ilham veren devrimci Mahmut Duran, dün (13 Nisan) hayatını kaybetti.
Duran’ın vefat haberini duyuran gazeteci İrfan Aktan, şöyle dedi:
“12 Eylül Diyarbakır zindanının direnişçisi, Hakkâri'nin efsanevi devrimcisi, Vizontele Tuuba filminde ‘Mahmut Abi’ karakterine ilham veren Mahmut Duran'ı, nam-ı diğer Qîro'yu (Kara-Zift) kaybettik.”
Uzun süredir kanser tedavisi gören Duran'ın cenazesi, memleketi Hakkâri'de defnedilecek.
“Diyarbakır Cezaevi’nde yedi yıl kaldım”
Duran, 2005 yılında Express’in “12 Eylül’ün 25. yılı” özel sayısında İrfan Aktan’a verdiği demeçte şöyle demişti:
Ben Mahmut Duran değilim, Qîro’yum! Bu ismi küçüklüğümde ailem takmıştı. Çünkü hep isyankârdım, direngendim, mücadeleciydim. Devrimci anlamda, tuttuğunu koparacak güçteydim. O yüzden de bana Qîro adı verildi. Qîro, Kürtçede zift, katran, kara ve direngen demek. Bir de tenim biraz kara olduğu için bu ismi bana uygun gördüler.
Cunta gelmeden hemen önce, Van’da tutuklandım. 18 gün Edremit karakolunda işkencede kaldım. Ondan sonra beni Hakkâri’ye getirdiler. Buradan da Diyarbakır’a götürüldüm. Diyarbakır Cezaevi’nde yedi yıl kaldım.
Zindandan çıktıktan sonra evime gelemedim ki. Beni alıp askerlik şubesine götürdüler. 17 gün askerlik şubesinde kaldım. İnan ki, yedi yıllık zindan sürecinde yaşadığım acıların iki katını o 17 gün yaşadım… Daha sonra annemler geldi, beni eve getirdiler. Tabii psikoloji bozuk, beden çökük… İnsanlar seni deli olarak görüyor. Çünkü yaşama adapte olamıyorsun. Bilmiyorum yani, insan kendini çok yalnız hissediyor. O psikolojiyi yaşamayan bilmez. Yaşayan da anlatamaz zaten. Yüreğinin bir yanı zindandaki arkadaşlarında kalmış… İşkencesiz çay içmek, yemek yemek bana çok acayip geliyordu.
Söyleşinin tamamını okumak için tıklayın. (TY)
