Meliha Sayan: Babam Herhangi Bir Şekilde Ölmedi, Katledildi

Meliha Sayan 24 yaşında. Ankara’da yaşıyor. Avukatlık yapıyor.

Babası Nevzat Sayan’ı 10 Ekim Katliamı’nda kaybetti. Babası, TCDD çalışanı ve Birleşik Taşımacılık Sendikası (BTS) Adana Şube üyesiydi. Barış Mitingi için geldiği Ankara’da çalışan kızını ofisinde ziyaret ettikten sonra Ankara Garı’na gitti.

Meliha Sayan “Acım ve öfkem hiç geçmedi” diyor, tek isteği sorumluların cezalandırılması. Barış talebiyle çıktıkları meydanda öldürülen insanların kriminalize edilmesine tepkili.

Söz Meliha Sayan’da.

“Olay günü Ankara Garına oldukça yakın mesafede bulunan işyerimdeydim. Patlamadan 30 dakika önce, saat 09:30 sularında babam beni ziyarete gelmişti. Miting saati yaklaşırken babamla miting çıkışı buluşmak üzere vedalaştık.

“Saat 10:04 patlama sesini ve oluşan korkunç görüntüyü işyerimden gördüm. Olay yeri zihnimden silinmiyor her yerde yaralı, her yerde kan, parçalanmış vücutlar üstü örtülmüş insanlar... Yanımda duran cesetlerin örtüsünü kaldırıp bakamadım, ya babam onlardan biriyse diye. Yanımdaki arkadaşıma ‘N’olur sen git bak babamda ölmüş mü?’ dediğimi hatırlıyorum.

“Bizi olay yerinden uzaklaştırırlarken babamın en yakın arkadaşları olan Bilgen Parlak ve Yılmaz Elmascan'ın ölüm haberlerini aldım ama babamın öldüğüne dair kimse bir şey söylemiyordu. Saat 17.00’ye kadar Ankara’daki bütün hastanelerin yaralı listelerinde babamı aradım bir umutla.

“En son Numune hastanesinde bir telefon geldi. O ses hiç aklımdan çıkmıyor. ‘Başınız sağ olsun’ dediler bana ve inanamadım... İnsan can parçasını bir daha görmeyeceğine nasıl inanabilirdi ki!

“Toparlanmam uzun sürdü. Acım ve öfkem hiç geçmedi, sadece zihnim gün geçtikçe babamın yokluğuna alışıyor. Bu çok tarifsiz bir duygu çünkü benim babam herhangi bir şekilde ölmedi, benim babam katledildi.

“Sosyal medyada bu mitingin sadece bir etnik gruba ait olduğu düşüncesiyle sayısız hakaretler yer alıyor ama artık onlara da aldırış etmiyorum. Biraz bilgi sahibi olan aslında bu mitingin herhangi siyasi partiye, herhangi bir etnik kökene ait olmadığını, mitinge barış diyen herkesin katıldığını bilir. Babam da ülkesini çok seven ve ülkesinde barış isteyen bir insandı, yazık ki bu isteğinin bedeli canı oldu.

“Tek dileğim sorumluların cezalandırıldığını bir an önce görmek. Bana, anneme, kardeşime, tüm katliam ailelerine, yaralılarına ve bu ülkeye bu acının hesabı verilmeli, hesap verilene kadar adaletin tecelli ettiğine inanmayacağım.” (OÜ/ÇT)

10 EKİM KATLİAMI'NIN 1. YILI RÖPORTAJLARI

Ümran Tekdal: Üsküdar'dan 35 Kişi Gittik, 7 Arkadaşımı Arkada Bıraktım

Uğur Yaman: O Gün Döktükleri Kan İçinde Kalan Barışı Tekrar Yükseltmek İçin...

Gökhan Yaralı: Barış İçin Gittim; Yine Giderim

Meliha Sayan: Babam Herhangi Bir Şekilde Ölmedi, Katledildi