ECRI: Türkiye’de Nefret Söylemi Artıyor

Avrupa Konseyi Irkçılığa Ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Avrupa Komisyonu (ECRI) Türkiye Raporu bugün yayınlandı.

ECRI’nin Türkiye hakkındaki dördüncü raporu 10 Aralık 2010’da yayınlanmıştı. Bugün yayınlanan beşinci izleme dönemi raporunda Suriye sınırının mültecilere açılması ve mültecilerin kamu hizmetlerinden yararlandırılması takdir edildi.

Son altı yılda kaydedilen ilerlemelerin sıralandığı raporda, bazı sorunların da endişe kaynağı oluşturmaya devam ettiği belirtildi.

Bu sorunlar raporda şu ifadelerle yer aldı:

* Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 12 No.lu Protokolü Türkiye tarafından henüz kabul edilmiş değil ve etnik köken, renk, dil, vatandaşlık, cinsel yönelim ve toplumsal cinsiyet kimliğine dair nedenler bazı ceza hukuku maddelerinde yer almıyor.

Nefret söylemi

* Nefret suçunun tanımı son derece dar bir biçimde yapılmış olup, homo/transfobik suç nedenlerinin ağırlaştırıcı bir unsur oluşturduğu konusunda da Türk Ceza Kanununda açık bir hüküm yok.

* Yeni İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu için son derece hayati bir ve gerekli bir özellik olan kurum bağımsızlığı sağlanamadı. Yasanın bazı temel unsurları da ECRI tavsiyeleriyle uyuşmuyor. Ombudsman kurumunun bağımsızlığı konusunda da endişeler devam ediyor.

* Nefret söylemi artıyor ve devletin üst düzey temsilcileri dahil olmak üzere yetkililerce nefret söyleminin giderek daha çok kullanılması büyük bir endişe kaynağı.

* Bu tür söylemlere karşı güçlü bir resmi tepki gösterilmiyor ve çoğu nefret söylemi cezasız kalıyor. Hatta nefret söylemi mevzuatının hassas konumdaki grupları susturmak için kullanıldığı sonucuna varılmasına yol açan nedenler bile mevcut.

Medyada nefret söylemi

* Çeşitli medya organları etik standartlara uymuyor ve nefret söylemini yaygınlaştırıyor.

* Medyada tekrarlanan bu tür nefret söyleminin negatif etkileri toplumsal birlik beraberliğe zarar verir.

Homofobik ve transfobik şiddet

* Sivil toplum kuruluşlarının raporlarında ırkçı ve homofobik/transfobik şiddetle ilgili yüksek sayıda nefret suçuna işaret ediliyor.

* Son yıllarda pek çok LGBTİ birey ve özellikle de transgender birey ve aynı zamanda diğer azınlık gruplarına mensup bireyler öldürüldü.

* LGBTİ bireylerin pek çoğu polisten şiddet görmüş ve polis tarafından cinsel istismara hedef olmuşlardır.

* Polis aynı zamanda 2015 LGBT yürüyüşünü şiddet kullanarak dağıttı.

* Çok az sayıda LGBTİ, yetkililere, kendilerine yönelik nefret suçlarını bildirdi.

Roman ve Kürtlere yönelik şiddet

* Romanlara ve Kürtlere karşı saldırılar meydana geldi.

* Hakların Demokratik Partisine (HDP) karşı çeşitli saldırılar gerçekleştirilmiş ve PKK’ye karşı güvenlik operasyonlarının yeniden başlaması yeni bir şiddet dalgasına yol açtı.

* Dini azınlık grupları yapısal ayrımcılığa maruz kalıyor ve pek çok Roman ve Kürt, kamu hizmetlerine erişimde sorunlarla karşılaşıyor.

* Kürtlerin yaşadığı bölgeler hala en yüksek yoksulluk oranlarının olduğu bölgeler olup yerinden edilme ve yerinden edildikleri bölgelere dönüşle ilgili bir eylem planı henüz tamamlanmadı.

* 2015’te operasyonların yeniden başlamasıyla durum çok ani bir şekilde bozuldu ve pek çok Kürt hak ve özgürlüklerinin ciddi bir şekilde kısıtlanmasıyla karşı karşıya.

Cezasızlık

* Pek çok nefret suçu iddiasıyla ilgili olarak yeterli soruşturma yapıldığına ve gerekli cezaların verildiğine dair bilgi bulunmayıp, kolluk kuvvetlerine karşı alınan disiplin tedbirleri ve kararları sınırlı sayıda.

* Azınlık grupları, gazetecilerin tutuklanması da dahil olmak üzere, ifade özgürlüğüne getirilen kısıtlamaların devam etmesinden etkileniyor.

(AS)

Raporun orijinaline buradan ulaşabilirsiniz.