Şiddet, çatışma çözümü ve barış üzerine yaptığı teorik araştırmalar ve dünyanın her bölgesindeki çatışmalar üzerine çalışmaları ile Johan Galtung, barış çalışmaları deyince akla gelen ilk isim.
1930 yılında Norveç’te doğan Galtung doktorasını Oslo Üniversitesi Sosyoloji Bölümünde tamamladı.
1956'da Uluslararası Barış Enstitüsü'nü, 1993'te ise Fumio Nishmura'yla birlikte TRANSCEND - Barış, Kalkınma ve Çevre Ağını kurdu. O tarihten beri barış teorisi üzerine çalıştı.
Ortadoğu, Latin Amerika, Somali ve Yugoslavya'daki gibi birçok uluslararası ve uzun süreli çatışmaların çözümünde uzlaştırıcı olarak görev aldı.
Barış çalışmaları bir yana Galtung barış gazeteciliği tanımını ortaya koyan kişi.
Barış gazetecisi ne yapar?
Galtung barış gazeteciliği tanımını savaş-çatışma gazeteciliği ile arasındaki farkların ne olduğunu anlatarak açıklıyor. Galtung’a göre barış gazeteciliği barış ve çatışma odaklıyken savaş gazeteciliği savaş ve şiddet odaklı. Bunu gerçek yerine propaganda odaklı olmak, halk yerine seçkin odaklı olmak, çözüm yerine zafer odaklı olmak izliyor.
2009 yılında İstanbul’da geldiği konferansta "Gazetecinin görevi, şiddeti ön plana çıkarmak değil; yaptığı haberle sürekli olarak devlet yetkililerine, taraflara 'Bu anlaşmazlık nerden kaynaklanıyor?' ve "Bunu nasıl çözmeyi planlıyorsunuz?' diye sormak ve bunu hatırlatmakta ısrar etmek.
Gazeteci her zaman kendine kimi, neyi haber yaptığını ve kullandığı dilin barışa katkıda bulunup bulunmadığını sormalı." demişti.
Bibliografya
Galtung, J., (2005). The Task of Peace Journalism. Ethical Perspectives, 7(2), pp. 162- 167.
(Barış Gazeteciliğinin Görevi: Ahlaki Perspektifler)
Galtung, J. (2002). "Peace journalism- A Challenge" In Journalism and the New World Order, eds. K. Wilhem and H. Luostarinen, Göteborg: Nordicom,
(Barış Gazeteciliği: Yeni Dünya Düzeninde Gazetecilipe Bir Meydan Okuma)
Galtung, J., (1997). The Peace Journalism Option. Taplow
(Barış Gazeteciliği Seçeneği)
Galtung, J., and ruge M.H, (1965). "The Structure of Foreign News," Journal of Peace Reaserch 2, No. 1, 64-91
(Yabancı Haberlerin Yapısı)
