Moritanya'dan İstanbul'a

Ülken Moritanya'yı niçin terk ettin?

Moritanya'da yaşayan siyah insanların hakları yoktur. Diğerlerinden farklı olarak, insan muamelesi görmüyorlar. Konuşmak istersen ya da haklarını savunmak istersen, seni alıp hapse kapatıyorlar. Bir insanın bu koşullarda yaşaması mümkün mü? Ben üç sene hapis yattım. Ve hiçbir zaman yargılanmadım. Bunun niye böyle olduğunu anlamak için çok çabaladım. Bana hergün işkence yaptılar. Bütün ailemi öldürdüler. Orada kalıp nasıl haklarımı savunabilirdim? Bu şartlarda Moritanya'dan kaçmak zorunda kaldım.

Türkiye'ye geldikten sonra ne tür zorluklar yaşadın?

Türkiye'ye geldi imde yaşadığım travmalardan dolayı hasta düşmüştüm. Türkçe anlamadığım için insanlarla nasıl iletişim kuracağımı bilemiyordum. Başlangıçta benim için herşey çok zordu. Diğer Afrikalılarla karşılaşana kadar bir hafta sokaklarda uyudum. Daha sonra rastlaşıp tanıştığım bu Afrikalılar durumumu gördüler ve bana kalacak yer ayarladılar. Bir süre sonra göçmenlere yardım eden IIMP'yi buldum, ve ordaki insanlar da beni RLAP'e (HYD Mülteci Hukuki Yardım O.si) yönlendirdiler.

Burada senin gibi mülteci ya da genel olarak göçmen durumunda ya ayan biri nasıl hayatta kalmayı başarıyor?

Buradaki göçmenler küçük kolyeler ya da saatler satarak borçlarını karşılıyor, az da olsa yiyecek bir şeyler alabiliyorlar. Fakat Belediye görevlileri onları gördüğü anda bütün mallarını topluyorlar. Kolyeler bir buçuk YTL'ye alınıp, iki YTL'ye satılıyor. Yarım lira kazanmak için çalışıyorlar, sadece bir ekmek ve kahve parası için.

Peki farklı ülkelerden gelen mültecilerle ilişkilerin nasıl?

Somalili, Sudanlı ve Kongolularla iyi ilişkilerim var. Fikirlerimizi paylaşırız, onları ziyaret ederim, hepimizin ciddi sorunları var, birlikte tecrübelerimizi payla maya çalışırız. Aramızda iyi bir dayanışma var. Birbirimize yardımcı oluyoruz. Örneğin e ğer aramızdan biri hasta olursa ve ona bakamayacaksak, ne yapabiliriz? Farklı evlere gideriz, ve herkes bir YTL, 2 YTL ,elinden ne geliyorsa vermeye çalışır. Başka seçeneğimiz yok; birbirimize destek olmak zorundayız. Aramızda iyi bir dayanışma var.

Geçmişte yaşadığın bütün bu sorunları düşününce geleceğe nasıl bakıyorsun?

Türkiye'deki koşullar çok zor, fakat buraya geldiğimden beri kendimi çok rahatlamış da hissediyorum. Ülkemde devletimden çok baskı gördüm ama burada konsolosluk en azından bana ilişmiyor. RLAP'teki insanlar bana çok yardımcı oldular. Psikoterapi görmeye başladım. Bu bana tekrar umut duymak ve geleceği düşünmek için cesaret verdi. Hayatımı yeniden kurmak için. (NZ)

* Moritanya'da ırkçılık kaynaklı kötü muamele ve eşitsizlik üzerine konuştuğu için mahkemeye çıkarılmaksızın üç yıl boyunca hapiste tutulan müzisyen Ba'yla yapılan bu röportaj Mültecilerin Sesi bülteninin üçüncü sayısında yayınlandı.